Jest rok 1513. Giovanni di Lorenzo de Medici (za niedługo papież Leon X), przed zatwierdzeniem wyboru zostaje w obecności kolegium kardynalskiego posadzony na "tronie", który to posiada specjalny otwór w siedzisku. Ten niezwykły przyrząd to tzw. sedes stercoraria (ślepy tron), służący do badania męskości papieża, a bez testu na nim nikt nie może marzyć o papieskiej tiarze.
Wyznaczony specjalnie do duchowny (zwykle najmłodszy) wkłada rękę w otwór i przy pomocy swojej dłoni wykonuje „badanie”, po czym uroczyście ogłasza: „Mas nobis nominus est - Nasz kandydat jest mężczyzną”, a zgromadzeni dostojnicy odpowiadają chórem: „Chwała Bogu!”.
Ten dość oryginalny proceder przetrwał aż do początków XVI wieku – ostatnim „zbadanym” był właśnie Leon X, papież głownie słynny ze swojego zatargu z Lutrem.
Jednak najciekawsze wydaje się pytanie, skąd pojawił się ten sławny sedes i dlaczego? Jedną z odpowiedzi jest historia o kobiecie-papieżu, która miała sprawować swoje rządy w latach 855-858.
Papież Jan, który okazał się papieżycą Joanną, skłonił lud Rzymu do wystawienia jej pomnika z napisem: Papa Pater Patrum Peperit Papisa Papellum (Papież, Rodzic Ojców, Papieżyca Spłodziła Papiątko) – prawda miała wyjść na jaw, gdy papieżyca urodziła dziecko. Nie wiadomo czy to historia prawdziwa, czy tylko legenda, jednak w średniowieczu uznawano ją za prawdę. Nawet tak przeraziła ona dostojników kościelnych, że odtąd postanowiono każdorazowo sprawdzać męskość nowo obranego papieża. Podobno procedurę tą zastosowano po raz pierwszy wobec papieża Benedykta III, który był następcą Joanny. Jednak niektórzy historycy uważają, że ten zwyczaj, jak i sam sedes, pojawiły się niezależnie od historii o papieżycy, a służyły one sprawdzeniu, czy aby papież nie jest kastratem ponieważ eunuch nie mógł zasiadać na papieskim tronie.
Egzemplarz takiego „sedesu” znajduje się Muzeum Watykańskim (ale zobaczyć go mogą jedynie wybrani), drugi jest w Luwrze. Ów sławny sedes jest jedną z nielicznych naprawdę autentycznych relikwii, jaką dysponuje Watykan:) Oczywiście próbowano obecność ślepego tronu jakoś racjonalnie wytłumaczyć ale nie wyszło najlepiej - sedes miał być łupem z jakieś pogańskiej świątyni, tylko nie dodano, czy ten otwór do „badania” był od początku czy dopiero później go zrobiono ...
Podobno do dnia dzisiejszego papieże omijają sławetną trasę przejazdu papieżycy, na której to spadła ona z konia i urodziła dziecko na oczach tłumu (choć według innych podań stało się to mniej widowiskowo, po czym papieżyca wiele lat spędziła na pokucie a jej syn został biskupem Ostii).
Podobizna papieżycy znajdowała się przez pewien czas w katedrze sieneńskiej, wśród popiersi innych papieży (usunięto ją z nakazu Klemensa VIII w 1600 roku). Jej postać uwieczniono także na kabalistycznych kartach tarota (choć tu może też chodzić o sławną Mainfredę di Pirovano i jej przepowiednie).
O papieżycy pisali Otton z Frisingen, Godefroy z Viterbo, Stefan z Narbonny. Ciekawostka - w trakcie procesu Jana Husa (udokumentowanego), gdy ten wspomniał o papieżycy Joannie, żaden z licznie zgromadzonych tam duchownych nie zarzucił mu kłamstwa. Wspomnienia o papieżycy były w korespondencji Leona IX, Petrarka i Boccaccio także o niej pisali, oraz wielu innych. Więc może jakieś ziarno prawdy w tej barwnej legendzie jednak jest?
Nawet jeżeli to jedynie wymyślona legenda, to jednak naprawdę zabawne, że aż tak wstrząsnęła ona elitami kościelnymi, które, by się zabezpieczyć przed kobietą na papieskim tronie nie wahali się wzajemnie obmacywać w intymnych miejscach ...
http://pl.wikipedia.org/wiki/Papie%C5%BCyca_Joanna
Polecam film, naprawdę ciekawy:
http://www.filmweb.pl/film/Papie%C5%BCyca+Joanna-2009-382373
I książkę:
„Papież Joanna. Prawdziwe dzieje kobiety, która została papieżem” Seweryn Mosz.
A jak ktoś chce obejrzeć ten film w Youtube, częśc pierwsza (z dziewięciu) z napisami:
