Przeczytałem o śmierci Jacka Karpińskiego, wybitnego konstruktora komputerów.
www.rp.pl/artykul/368008,437503.html
Jego życie i praca to dla mnie jedna z najbardziej bolesnych historii o tych, których życie mogłoby potoczyć się zupełnie inaczej, gdyby nie to, że "taką przebodli ich Ojczyzną".
Żołnierz Powstania Warszawskiego, trzykrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych. Genialny konstruktor, w absolutnej czołówce światowej techniki komputerowej. Gdyby miał warunki do pracy, zapewne inaczej wyglądałby dziś rynek komputerowy na świecie i inna byłaby w nim pozycja Polski. Ale nie potrafił, nie chciał pracować za granicą. W Polsce czasów Gierka uzyskał w pewnym momencie oficjalne poparcie dla swoich planów, ale wzbudziło ono przede wszystkim zawiść aparatczyków od nauki. Mecenat skończył się szybko, a Jacka Karpińskiego doprowadził do własnej hodowli świń, co w pewnym sensie ilustruje miejsce wybitnych i bezkompromisowych jednostek w oświeconej wersji systemu komunistycznego.
Jego historię znamy dobrze, ale ilu było podobnych do niego? Podobnych pasją i zdolnościami, podobnie chorych na polskość, i podobnie wdeptanych w błoto przez komunistyczny system. W jakim kraju żylibyśmy dziś, gdyby mogli oni pracować normalnie dla Ojczyzny i dla świata?
Życiorys Jacka Karpińskiego tkwi zawsze w mojej pamięci jak nieusuwalna, bolesna zadra.
Cześć jego pamięci!
staram się łączyć staroświeckie, dziś już niepopularne wartości z funkcjonowaniem w nowoczesnym świecie
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
