Lekcja akademika Czuczalina

Są ludzie którzy mają wiedzę na temat tak istotne dla życia ludzi na Ziemi jak akademik Profesor Czuczalin

Информация для специалистов

Warto ich posłuchać.

Świat funkcjonuje tak jak WHO raz lepiej raz gorzej a wtedy pojawia się PYTANIE GDZI BYŁ BÓG.

DAL LUDZIOM WOLNOŚĆ I TYLE!

A co z nią robią to od nich zależy!

The World Health Assembly meets in the assembly hall of the Palace of Nations, in Geneva (Switzerland).

The World Health Assembly (WHA) is the forum through which the World Health Organization (WHO) is governed by its 194 member states. It is the world's highest health policy setting body and is composed of health ministers from member states.

The members of the WHA generally meet every year in May in Geneva at the Palace of Nations, the location of WHO Headquarters. The main tasks of the WHA are to decide major policy questions, as well as to approve the WHO work programme and budget and elect its Director-General.[1]

https://en.wikipedia.org/wiki/World_Health_Assembly#/media/File:Tedros_Adhanom_first_actions_as_WHO_President.png

https://www.who.int/neglected_diseases/news/Fifteen_years_after_the_passing_Dr_Carlo_Urbani/en/

https://www.who.int/neglected_diseases/news/Carlo_urbani_commemoration_hr.jpg?ua=1

2020: Siedemdziesiąty trzeci WHA

73. Światowe Zgromadzenie Zdrowia odbędzie się w dniach 18–21 maja 2020 r. [29]

Kontrowersje

Tajwan został zaproszony jako obserwator do WHA na 8 lat w latach 2008-2016 pod nazwą Chińskie Tajpej . Jednak od 71. WHA w 2017 r. Chiny nadal blokują udział Tajwanu w WHA w charakterze obserwatora. [30] Sekretarz zdrowia i usług społecznych Stanów Zjednoczonych Alex Azar wyraził poparcie dla włączenia Tajwanu do WHA jako obserwatora. [31]

https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Awiatowa_Organizacja_Zdrowia

Członkostwo w WHO

Kraje członkowskie WHO wyznaczają delegacje do Światowego Zgromadzenia Zdrowia – najwyższy organ decyzyjny WHO. Wszystkie kraje członkowskie ONZ mogą stać się członkami WHO i zgodnie z informacjami na stronie internetowej WHO „Pozostałe kraje także mogą być przyjęte do Organizacji, jeśli ich wniosek zostanie poparty przez zwykłą większość głosów Światowego Zgromadzenia Zdrowia.”

Z: Niue i Wysp Cook. Kraje nie należące do ONZ mogą stać się członkami zrzeszonymi uzyskując pełne spektrum informacji, jednakże ograniczone prawo głosu. Muszą one uprzednio zyskać aprobatę Zgromadzenia. Można także uzyskać status obserwatora.

Republika Chińska (Tajwan) była jednym z członków-organizatorów WHO, jednakże została zmuszona do opuszczenia Organizacji po tym, jak Chińska Republika Ludowa została przyjęta do ONZ w 1972, a Tajwan opuścił Organizację. Od 2007 roku Tajwan corocznie wnioskował o przyjęcie go do Organizacji jako „podmiot zdrowotny”, ale jego wniosek był odrzucany ze względu na naciski Chin. Chiny roszczą pretensje co do suwerenności Tajwanu i reprezentują stanowisko, iż Tajwan ma swoje przedstawicielstwo w systemie Organizacji w postaci Chin[3].

Polska jest krajem członkowskim WHO od początku jej działalności (7 kwietnia 1948). Jest również członkiem Biura Regionalnego Światowej Organizacji Zdrowia dla Europy (WHO EURO) z siedzibą w Kopenhadze. Polskie biuro zostało utworzone w lipcu 1992 roku.

Władze WHO

Władzą naczelną WHO jest Światowe Zgromadzenie Zdrowia, które stanowią przedstawiciele wszystkich krajów członkowskich, które zbiera się raz do roku w Genewie. Zgromadzenie wybiera na okres 3 lat Komitet Wykonawczy, w którego skład wchodzi 34 ekspertów w dziedzinie zdrowia proponowanych przez kraje członkowskie. Zadaniem Komitetu jest realizacja decyzji i wytycznych Zgromadzenia. Zazwyczaj posiedzenia Zgromadzenia odbywają się corocznie w maju. Zgromadzenie zatwierdza strategię finansową Organizacji, weryfikuje i zatwierdza przedłożony projekt budżetu oraz mianuje Dyrektora Generalnego.

Sekretariat obejmuje około 8000 fachowców w dziedzinie zdrowia i dziedzinach pokrewnych, którzy pracują w centrali w Genewie, w biurach regionalnych i krajach członkowskich. Na czele Sekretariatu WHO stoi Dyrektor Generalny, wybierany co pięć lat przez Światowe Zgromadzenie Zdrowia.

Spektrum działania

Obok koordynowania międzynarodowych działań w celu monitorowania wybuchów epidemii chorób takich, jak SARS, malaria i AIDS, WHO sponsoruje programy mające na celu zapobieganie i leczenie tych chorób. WHO wspiera rozwój i rozprowadzanie bezpiecznych i efektywnych szczepionek i leków. Po przeszło dwóch wiekach walki z ospą organizacja zadeklarowała w 1980 roku, że choroba została zwalczona[4] – pierwsza choroba w historii wyeliminowana dzięki ludzkiemu wysiłkowi. Celem WHO jest też całkowite wyeliminowanie choroby Heine-Medina (w 2015 roku ogłoszono wyeliminowanie na całym świecie dzikiego szczepu polio typu II[5]). W lutym 2007 specjaliści spotykali się w siedzibie głównej WHO w Genewie i donieśli, że ich praca nad szczepionką przeciwko ptasiej grypie wykazała zachęcające pozytywne rezultaty. Przeprowadzono więcej niż 40 badań klinicznych wśród osób starszych i dzieci. Wszystkie szczepionki jak dotąd wydają się być bezpieczne i całkowicie tolerowane we wszystkich grupach, które poddano badaniu[6]. W październiku 2006 WHO przekazała pierwszy oficjalny światowy zestaw narzędzi dla Zimbabwe (problem AIDS), czyniąc je tym samym międzynarodowym standardem[7].

Od 2005 roku WHO udostępnia na platformie internetowej International Clinical Trials Registry Platform (ICTRP) przeglądy tysięcy zarejestrowanych medycznych badań klinicznych, wykonanych na świecie zgodnie z zaleceniami CONSORT. Platforma działa zgodnie z zasadą, że rejestracja wszystkich wiarygodnych badań dotyczących interwencji medycznych jest naukowym, etycznym i moralnym obowiązkiem[8][9].

Obok swojej pracy przy eliminacji chorób, WHO realizuje wiele kampanii związanych z prewencyjną ochroną zdrowia – dla przykładu, kampania, aby podnieść konsumpcję owoców i warzyw na świecie oraz zniechęcić do stosowania tabaki[10].

WHO także prowadzi badania mające na celu ustalić, czy pole elektromagnetyczne otaczające telefony komórkowe ma negatywny wpływ na zdrowie. Niektóre z tych badań mogą być kontrowersyjne, jak pokazał w kwietniu 2003 roku wspólny raport WHO i FAO, który zaleca, aby cukier stanowił nie więcej niż 10% dziennego spożycia. Raport ten doprowadził do lobbingu przemysłu cukierniczego przeciwko zaleceniom[11], na co WHO odpowiedziało załączając do raportu oświadczenie „Konsylium uznaje, iż cel bezcukrowej populacji lub dziennego spożycia mniej niż 10% cukru jest kontrowersyjny”, ale także pozostało przy swoich rekomendacjach opierając się na własnych analizach badań naukowych[11][12].

Finansowanie

WHO jest finansowane poprzez składki krajów członkowskich oraz dotacje. Obecnie praca WHO skutkuje szerszym spektrum współpracy: ok. 80 organizacji pozarządowych oraz z zakresu przemysłu farmaceutycznego, jak także z fundacjami np Fundacja Billa i Melindy Gates i Fundacja Rockefellera. Dobrowolne datki na rzecz WHO lokalnych i państwowych rządów, fundacji i organizacji pozarządowych, innych organizacji ONZ i sektora prywatnego przekroczyły szacowaną sumę składek z 193 krajów członkowskich[17]

Lp. Imię i nazwisko Okres urzędowania Kraj pochodzenia

1 Brock Chisholm(ang.) 1948–1953 Kanada

2 Marcolino Gomes Candau 1953–1973 Brazylia

3 Halfdan Mahler 1973–1988 Dania

4 Hiroshi Nakajima 1988–1998 Japonia

5 Gro Harlem Brundtland 1998–2003 Norwegia

6 Lee Jong-wook(ang.) 2003–2006 Korea Południowa

7 Anders Nordström(ang.) 2006–2007 Szwecja

8 Margaret Chan 2007–2017 Chiny

9 Tedros Adhanom Ghebreyesus[22] od 2017 Etiopia

Kontrowersyjne decyzje WHO

W styczniu 2010 roku Rada Europy przesłuchała przedstawicieli WHO oraz koncernów farmaceutycznych. Zarzucono im nieuzasadnione nagłośnienie zagrożenia zachorowaniami na grypę H1N1 oraz niepotrzebne ogłaszanie pandemii. Zdaniem Rady Europy powyższe działania miały na celu umożliwienie sprzedaży szczepionek firmom farmaceutycznym.W trakcie przesłuchania doradca WHO ds. pandemii grypy Keiji Fukuda oświadczył, że oenzetowska organizacja „nie była przesadnie naciskana przez koncerny farmaceutyczne” oraz powtórzył, że eksperci proszeni o konsultacje muszą podpisać deklarację o braku konfliktu interesów. Ponadto Fukuda oświadczył, że pandemia została „formalnie ogłoszona i nie zakończyła się”, a wirus A/H1N1 „jest obecny na całym świecie”. Komisja ekspertów wybranych przez WHO oceniła jednomyślnie, że spełnione zostały wszystkie kryteria potrzebne by ogłosić pandemię – mówił Fukuda. Z kolei w opinii uczestniczących w przesłuchaniu ekspertów – epidemiologów doktorów Wolfganga Wodraga oraz Ulricha Keila nie było realnych podstaw od ogłoszenia pandemii. Ich zdaniem, na tę decyzję miały wpływ koncerny farmaceutyczne, które finansują badania[23].

https://www.youtube.com/watch?time_continue=33&v=9Iqfzwzzw3s&feature=emb_logo