Gaz jak błękitna krew ma immunitet UE

Gaz mimo wojny na Ukrainie z Gazpromu jest do nie ruszenia. Ma immunitet dyplomatyczny UE.

https://www.youtube.com/watch?v=5hTvc3f83Ws

Mimo wojny na Ukrainie płynie sobie jak błękitny modry Dunaj przez m.innymi przez Ukrainę do Austrii, na Węgry, Słowację, Czechy a przede wszystkim do Niemiec.

Tam gdzie polała się krew ludności cywilnej: dzieci, kobiet i mężczyzn, ludzi starszych burząc ich życie, niosąc śmierć i zniszczenie.

Czy można zrozumieć ŚWIAT w którym przyszło nam żyć.

On dawno stracił boskie oblicze za przyczyną takich tyranów z partii bolszewickiej i nazistowskiej w wieku XX.

https://utg.ua/en/utg/media/news/2022/fundraiser-in-support-of-ukraine-from-now-on-in-eur-usd-and-pln.html

Ukrtransgaz – the Storage System Operator of Ukraine continues an urgent fundraiser to support Ukrainian defenders, and encourages you to join! As of today, you can make a charitable contribution to support the Ukrainian Army and Territorial Defense units of Ukraine to foreign currency accounts in EUR, USD, and PLN.

The Ukrtransgaz team has already accumulated millions of UAH, for which we managed to purchase critically important equipment and munition for our soldiers: quadcopters, thermal imagers, military ammunition, means of communication, etc. However, the war continues and every day our common help becomes more and more crucial. Each of us can help the Armed Forces and Territorial Defense units of Ukraine.

For those who want to join the fundraiser, we are providing details for transfers. Each of your contributions will bring Ukraine closer to victory and a peaceful sky. And we will be sure to report on every dollar, euro, and zloty you donate to support the Ukrainian Army and the people of Ukraine.

https://www.youtube.com/watch?v=kn1gcjuhlhg

Maria Ovchinnikova

2 lata temu (edytowany)

Jak dobrze jest żyć w naszych czasach, kiedy można cieszyć się arcydziełami po prostu włączając komputer

Słońce

Elina

3 dni temu

Natasza Iwaha

Elcan Heydarov

12 dni temu

Jaki smutek i smutek. Moja dusza jest wyrwana z bólu za mój kraj, za los ludzi, pokrzywdzonych dzieci. Miasta są niszczone i ten horror się nie kończy. Więc chcesz po prostu usiąść w straganach i cieszyć się genialnym wykonaniem genialnego arcydzieła. A ty żyjesz dzisiaj, nie wiedząc, co nas jutro czeka....

https://www.youtube.com/watch?v=qZSJvyBag8A

HAUSER - Piosenka z tajemniczego ogrodu

Wirginia Avaca

3 miesiące temu (edytowany)

Życie mija, jesteśmy w nim gośćmi! Nie mogę się doczekać spotkania z tobą, nie wiem co powiedzieć! I czujemy wiosnę, gdy jest zimno, kiedy nie czekamy na siebie w drodze, po prostu czujemy światło, które Bóg dał do odczuwania w ciągu roku.... Nie jestem twoja, a ty jesteś nie moja, ale boli mnie dusza, a wiatr pędzi niebiosa… .***

EUR

Company details

company Name - COB of PROFKOMS UKRTRANSGAZ JSC

IBAN Code - UA283052990000026000030128773

Name of the bank - JSC CB "PRIVATBANK", 1D HRUSHEVSKOHO STR., KYIV, 01001, UKRAINE

Bank SWIFT Code - PBANUA2X

Company address - UA 01021, Kyiv, Klovskiy Uzviz, 9/1

Purpose of the transaction - Without purpose

Correspondent banks

Account in the correspondent bank - 400886700401

SWIFT Code of the correspondent bank - COBADEFF

Correspondent bank - Commerzbank AG, Frankfurt am Main, Germany

Learn more about the SWIFT transfers in Commerzbank AG by following the link

____

Account in the correspondent bank - 6231605145

SWIFT Code of the correspondent bank - CHASDEFX

Correspondent bank - J.P.MORGAN AG, FRANKFURT AM MAIN, GERMANY

PAY ATTENTION! All payments in foreign currencies must be made through the SWIFT system. If your bank doesn’t support the possibility of a remote conducting such an operation, please contact the official bank branch

***

USD

Company details

company Name - COB of PROFKOMS UKRTRANSGAZ JSC

IBAN Code - UA583052990000026003010122172

Name of the bank - JSC CB "PRIVATBANK", 1D HRUSHEVSKOHO STR., KYIV, 01001, UKRAINE

Bank SWIFT Code - PBANUA2X

Company address - UA 01021, Kyiv, Klovskiy Uzviz, 9/1

Purpose of the transaction - Without purpose

Correspondent banks

Account in the correspondent bank - 001-1-000080

SWIFT Code of the correspondent bank - CHASUS33

Correspondent bank - JP Morgan Chase Bank, New York,USA

Learn more about the SWIFT transfers in JP Morgan Chase Bank by following the link

____

Account in the correspondent bank - 890-0085-754

SWIFT Code of the correspondent bank - IRVT US 3N

Correspondent bank - The Bank of New York Mellon, New York, USA

***

PLN

Company details

company Name - COB of PROFKOMS UKRTRANSGAZ JSC

IBAN Code - UA783052990000026009020124733

Name of the bank - JSC CB "PRIVATBANK", 1D HRUSHEVSKOHO STR., KYIV, 01001, UKRAINE

Bank SWIFT Code - PBANUA2X

Company address - UA 01021, Kyiv, Klovskiy Uzviz, 9/1

Purpose of the transaction - Without purpose

Correspondent banks

Account in the correspondent bank - PL13124000013140533111120301

SWIFT Code of the correspondent bank - PKOPPLPW

Correspondent bank - Bank Pekao/Grupa Pekao S.A., Warsaw, Poland

***

UAH

1. Company Name: COB of PROFKOMS UKRTRANSGAZ JSC

Recipient code: 21707956

Name of the bank: JSC CB "PRIVATBANK"

IBAN Code: UA323052990000026002010110840

Payment appointment: No appointment

Card account of JSC CB "PRIVATBANK" 4246 0010 0287 0842

Payment appointment: No appointment

Norymberga nie pomogła.

https://dzieje.pl/wiadomosci/75-lat-temu-ogloszono-wyroki-w-procesie-norymberskim

Europa i świat po II wojnie światowej

75 lat temu ogłoszono wyroki w procesie norymberskim

AKTUALIZACJA: 02.10.2021, PUBLIKACJA: 01.10.2021 Wiadomości , Artykuły historyczne

Proces w Norymberdze w listopadzie 1945 r.; ogólny widok sali rozpraw. Fot. PAP/CAF-Archiwum 75 lat temu, 20 listopada 1945 r., rozpoczął się główny proces norymberski. Była to pierwsza w historii ludzkości próba całościowego osądzenia przywódców zbrodniczego reżimu. W procesie oskarżono 22 funkcjonariuszy nazistowskich Niemiec – 12 skazano na śmierć (jedną zaocznie), trzy – na dożywocie, cztery – na długoletnie więzienie, a trzy – uniewinniono. Przez stulecia zasada absolutnej suwerenności państw i ich wł

75 lat temu, 1 października 1946 r., ogłoszono wyroki w procesie norymberskim. Była to pierwsza w historii ludzkości próba całościowego osądzenia przywódców zbrodniczego reżimu. W procesie oskarżono 22 funkcjonariuszy nazistowskich Niemiec – 12 skazano na śmierć (jedną zaocznie), trzy – na dożywocie, cztery – na długoletnie więzienie, a trzy – uniewinniono.

Przez stulecia zasada absolutnej suwerenności państw i ich władców wykluczała możliwość prawnego osądzania ich czynów. U schyłku XIX wieku rozwój prawa międzynarodowego dotyczącego traktowania jeńców, ludności cywilnej oraz dzieł kultury opierał się na założeniu dobrej woli i humanitaryzmu rządów państw prowadzących wojny. Nagminne łamanie tych reguł w pierwszych tygodniach I wojny światowej skłaniało strony konfliktu do rozważenia, w jaki sposób rozliczyć odpowiedzialnych za te przestępstwa. W reakcji na rzeź Ormian (1915–1917) państwa alianckie wydały wspólną deklarację, w której użyto pojęcia „zbrodni przeciwko ludzkości”. Zapowiedziano w niej ukaranie winnych masowych morderstw. Tuż po zakończeniu wojny planowano również osądzenie niemieckich wojskowych odpowiedzialnych za zbrodnie w okupowanej Belgii i części Francji. Przed sądem miał też stanąć były cesarz Niemiec Wilhelm II. Ostatecznie zrezygnowano z osądzenia wyższych dowódców, ponieważ mogłoby to wywołać niebezpieczne oburzenie społeczeństw pokonanych państw. W latach dwudziestych wydano kilkanaście wyroków wobec wykonawców mordów na ludności cywilnej. Próby zaprowadzenia międzynarodowej sprawiedliwości zakończyły się więc zupełnym fiaskiem.

Skala zbrodni popełnionych w czasie II wojny światowej przekroczyła wszystkie dotychczasowe doświadczenia ludzkości. Już w czasie konfliktu brano pod uwagę możliwości osądzenia zbrodniarzy niemieckich, którym uda się przeżyć wojnę. W styczniu 1942 r. z inicjatywy rządu RP w trakcie konferencji rządów krajów okupowanych przez Niemcy przyjęto deklarację, że celem wojny jest „ukaranie drogą zorganizowanego wymiaru sprawiedliwości tych, którzy są winni przestępstw”. Powołano także Międzyaliancką Komisję do Badania Zbrodni Wojennych. Tam po raz pierwszy stwierdzono, że przywódcy III Rzeszy staną przed międzynarodowym trybunałem. Zbierano doniesienia o mordach i ich sprawcach.

CZYTAJ TAKŻE 11. 11.1918 r. Podpisanie zawieszenia broni w wagonie w Compiègne. Fot. PAP/CAF

100 lat temu zakończyła się I wojna światowa

Postulaty mniejszych państw były ignorowane przez Wielką Trójkę. Sprawa powojennych rozliczeń pojawiła się dopiero podczas konferencji teherańskiej. Rozważano m.in. likwidowanie pojmanych zbrodniarzy bez wyroku sądu czy trybunału międzynarodowego. Kolejnym przełomem w myśleniu o kwestii rozliczeń było ujawnienie w 1944 r. zbrodni niemieckich w pierwszych wyzwolonych obozach zagłady. Nieprzypadkowo zatem większość zachodniej opinii publicznej opowiadała się za rozstrzeliwaniem pojmanych przywódców III Rzeszy. Do tego rozwiązania skłaniał się rząd Wielkiej Brytanii, który bał się, że proces stanie się trybuną do wygłaszania politycznych przemówień. Obawy przed takim scenariuszem częściowo rozwiała śmierć Hitlera i wielu innych przywódców III Rzeszy.

Dopiero 8 sierpnia 1945 r. w Londynie Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Francja i ZSRS podpisały umowę powołującą Międzynarodowy Trybunał Wojskowy, który miał osądzić zbrodniarzy wojennych III Rzeszy. Sformułowano trzy kategorie popełnionych przestępstw: zbrodni przeciwko pokojowi, zbrodni wojennych, przeciw ludzkości (z motywów politycznych, rasowych lub religijnych). W przyjętej deklaracji pojawiła się również kategoria „ludobójstwa” sformułowana przez polskiego prawnika Rafała Lemkina, ale nie została ona użyta podczas procesu norymberskiego.

W skład trybunału weszli przedstawiciele czterech zwycięskich mocarstw: Wielkiej Brytanii – Geoffrey Lawrence (przewodniczący), USA – Francis Biddle, ZSRS – Iona T. Nikitczenko i Francji – Henri Donnedieu de Vabres. Oskarżycielami byli: Hartley Shawcross (Wielka Brytania), Robert Houghwout Jackson (USA – główny oskarżyciel), Roman A. Rudenko (ZSRS) i Charles Dubost (Francja). Przywilej posiadania własnej delegacji przy trybunale miała m.in. Polska. Przygotowany przez polskich prawników akt oskarżenia dokumentował największe zbrodnie niemieckie w okupowanej Polsce. Zupełnie pominięto mniejsze państwa.

Skazą na funkcjonowaniu trybunału był także fakt zasiadania w nim przedstawicieli państw o zupełnie różnym nastawieniu do rządów prawa i praw człowieka. Wystarczy wspomnieć, że trybunał nadzorował sowiecki zbrodniarz sądowy Andriej Wyszynski, a stojący na czele sowieckich oskarżycieli Rudenko w czerwcu 1945 r. koordynował proces przywódców Polskiego Państwa Podziemnego. Udział sowietów wymagał również pomijania „niewygodnych” dla nich kwestii, takich jak znany aliantom zachodnim tajny protokół do paktu Ribbentrop-Mołotow, który można uznać za spisek przeciwko pokojowi. Sowieci próbowali też wykorzystać proces do obciążenia Niemców winą za zbrodnię katyńską. Sprzeciw pozostałych krajów sprawił, że ich działania spełzły na niczym.

CZYTAJ TAKŻE Sala rozpraw podczas procesu norymberskiego. Źródło: Bundesarchiv, Bild 183-H27798 / CC-BY-SA.

Sprawa Katynia w Norymberdze

Na miejsce procesu wybrano Norymbergę, aby tam ostatecznie unicestwić ducha III Rzeszy. To właśnie w tym mieście w 1933 r. świętowano dojście Hitlera do władzy, tam uchwalono w roku 1935 tzw. ustawy norymberskie (pozbawiające Żydów obywatelstwa Rzeszy, ochrony prawnej i własności). Proces odbywał się w Pałacu Sprawiedliwości, który przetrwał wojnę w stosunkowo dobrym stanie.

Akt oskarżenia opracowano jeszcze podczas wojny. Zawierał on oskarżenia o liczne przestępstwa popełnione przez nazistów podczas konfliktu, nie był jednak pozbawiony braków i błędów: pominięto m.in. kwestię okupacji niemieckiej w Polsce, gett żydowskich, przesiedleń i germanizacji. W trakcie procesu często modyfikowano akt oskarżenia wraz z rozszerzaniem się materiału dowodowego. Po jego odczytaniu żaden z sądzonych nie przyznał się do winy. „Nie czuję się winien żadnych zbrodni wojennych. Wykonywałem jedynie mój obowiązek jako organ bezpieczeństwa” – powiedział szef Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy Ernst Kaltenbrunner. „Dla żołnierzy rozkazy są rozkazami” – zeznał w podobnym tonie szef sztabu Wehrmachtu, feldmarszałek Wilhelm Keitel. Oskarżeni zrzucali odpowiedzialność na nieżyjących wspólników, głównie Hitlera i Himmlera, a w ostatniej fazie procesu także na Kaltenbrunnera, który nie mógł przybyć na salę z powodu wylewu krwi do mózgu. „Zbrodnie, o których dowiedziałem się dopiero dziś, popełnił Heinrich Himmler. W kwestii żydowskiej byłem zwodzony, jak wszyscy inni wyżsi urzędnicy” – mówił Kaltenbrunner. Wyjątkiem była postawa generalnego gubernatora Hansa Franka, który określił postawę całego narodu niemieckiego jako „odwrócenie się od Boga”. Przez cały proces milczał Rudolf Hess.

Zeznania rzuciły wiele światła na funkcjonowanie reżimu narodowosocjalistycznego. Śledczy dowiedzieli się o uzależnieniu Hermanna Goeringa od narkotyków i leków, zamiłowaniu do bogactwa i innych przypadłościach byłych przywódców III Rzeszy. Badania psychologiczne pozwoliły ustalić iloraz inteligencji sądzonych.

Podczas blisko 220 dni pracy wysłuchano zeznań 240 świadków, przedłożono ponad 5 tys. dokumentów, a protokół został spisany na 16 tys. stron. Nie brakowało znakomitych przemówień oskarżycieli. „Minione czterdzieści lat XX wieku podręczniki historii zaliczą do najkrwawszych w dziejach. Dwie wojny światowe pozostawiły po sobie taką liczbę zabitych, jakiej nie liczyły wszystkie armie biorące udział w jakiejkolwiek wojnie w starożytności czy w średniowieczu. Żadne półwiecze nie widziało takich rzezi, takich okrucieństw i czynów nieludzkich, takich masowych deportacji całych narodów, takiej eksterminacji mniejszości” – stwierdzał oskarżyciel Robert H. Jackson. „Ten proces musi stanowić ważny krok w historii cywilizacji. Musi nie tylko wydawać wyrok na winnych i dowieść, że prawo w końcu triumfuje nad złem” – tłumaczył z kolei Hartley Shawcross w mowie zamykającej.

Zeznania świadków (m.in. ocalałych z zagłady polskich Żydów oraz niższych rangą funkcjonariuszy reżimu, m.in. komendanta Auschwitz, Rudolfa Hoessa) i oskarżonych uzupełniały dokumenty (np. Raport Stroopa i dziennik służbowy Hansa Franka dokumentujący jego działalność w Generalnym Gubernatorstwie), zdjęcia oraz filmy. Największe wrażenie zrobił „Dokument nr 2430-PS”, czyli niemal godzinny obraz dokumentalny, przedstawiający funkcjonowanie najważniejszych niemieckich obozów zagłady.

CZYTAJ TAKŻE Rafał Lemkin. Źródło: Wikipedia Commons

120 lat temu urodził się Rafał Lemkin, twórca pojęcia ludobójstwa

1 października 1946 r. ogłoszono wyroki, a następnie poinformowano oskarżonych o wymiarach kary. Wyrokiem Trybunału na śmierć zostali skazani: Martin Bormann – szef kancelarii Hitlera, później jego zastępca i szef NSDAP (sądzony zaocznie); Hans Frank – generalny gubernator w okupowanej Polsce; Wilhelm Frick – protektor Czech i Moraw; Hermann Goering – marszałek Rzeszy, dowódca lotnictwa; Alfred Jodl – szef sztabu w Naczelnym Dowództwie Wehrmachtu; Ernst Kaltenbrunner – szef Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy; Wilhelm Keitel – feldmarszałek, szef Naczelnego Dowództwa Wehrmachtu; Joachim von Ribbentrop – minister spraw zagranicznych; Alfred Rosenberg – ideolog partyjny NSDAP, minister Rzeszy ds. Terenów Wschodnich; Fritz Sauckel – generał SS i SA, organizator pracy przymusowej; Arthur Seyss-Inquart – komisarz Rzeszy w Holandii; Julius Streicher – wydawca „Der Stürmera”, współorganizator eksterminacji Żydów.

Robert Ley – szef Niemieckiego Frontu Pracy – tuż przed procesem powiesił się w celi, a Goering popełnił samobójstwo tuż przed egzekucją. Do dziś nie wyjaśniono, kto dostarczył mu truciznę. Pozostali z wyjątkiem Bormanna, którego po wojnie nie ujęto, zostali powieszeni 16 października 1946 r. przez zawodowego teksańskiego kata, st. sierż. Johna C. Wooda.

Ciała straconych przewieziono następnego dnia – według jednej wersji do obozu koncentracyjnego Dachau pod Monachium, według drugiej do krematorium na cmentarzu Ostfriedhof-Muenchen, gdzie zostały spalone. Prochy rozrzucono z samolotu nad Izerą.

Karę dożywocia otrzymali: Erich Raeder – dowódca marynarki wojennej, Rudolf Hess – zastępca Hitlera, i Walther Funk – minister finansów i gospodarki Rzeszy. Na długoletnie wyroki zostali skazani: Albert Speer – minister ds. uzbrojenia, Baldur von Schirach – przywódca Hitlerjugend, Konstantin von Neurath – protektor Rzeszy w Czechach i na Morawach, oraz Karl Doenitz – dowódca Kriegsmarine oraz prezydent Rzeszy po śmierci Hitlera. Uniewinnieni zostali: Franz von Papen – były kanclerz Rzeszy (przed Hitlerem), Hans Fritzsche – szef wydziału radiowego ministerstwa propagandy i główny cenzor, oraz Hjalmar Schacht – prezes Reischbanku.

Oprócz głównego procesu czołowych nazistów toczyły się mniejsze procesy (1946–1949) pozostałych sprawców największych zbrodni, m.in. szwadronów śmierci Einsatzgruppen. Podczas 13 procesów norymberskich na ławie oskarżonych zasiadło 199 oskarżonych. Skazano 161. Trybunał uznał także za organizacje zbrodnicze Sicherheitsdiendt (SD), Schutzstaffel (SS) oraz gestapo.

CZYTAJ TAKŻE Ulica Litewska przy Marszałkowskiej w Warszawie w czasie okupacji niemieckiej. 1943 r. (?). Źródło Wikimedia Commons/Stefan Bałuk

80 lat temu utworzono Generalne Gubernatorstwo

Do dziś Norymberga mimo ułomności toczonych tam procesów jest wzorem dla innych prób osądzenia systemów totalitarnych i ich funkcjonariuszy. Podobną formę przybrał powołany w 1946 r. tokijski Trybunał Wojskowy dla Dalekiego Wschodu. Nazwa „Norymberga” stała się symbolem. Postulujący rozliczenie drugiej zbrodniczej ideologii XX wieku mówią o „Norymberdze dla komuny”. Również inne starania osądzenia mordów wojennych i zbrodni przeciw ludzkości, takie jak np. procesy po wojnach w byłej Jugosławii, były inspirowane działaniami Trybunału Norymberskiego.

Znawcy prawa międzynarodowego oraz prawnicy biorący udział w procesach norymberskich dostrzegali niedostatki wszystkich procesów przeciwko odpowiedzialnym za zbrodnie wojenne i ludobójstwo. Jednocześnie dostrzegali „wychowawcze” i historyczne znaczenie sądzenia winnych. Niemiecki prawnik, asystent amerykańskiego oskarżyciela, Robert Kempner wyjaśniał po latach: „Procesy te umożliwiły pokazanie Niemcom i światu ponurego obrazu III Rzeszy – odsłoniły go tysiące urzędowych dokumentów niemieckich: rozkazy napaści na inne narody, mordowania jeńców wojennych, lotników ratujących się na spadochronach, Żydów, księży katolickich, słowiańskich +podludzi+, +darmozjadów+, osób mniej wartościowych rasowo oraz rzeczywistych i rzekomych przeciwników narodowosocjalistycznego reżimu”. (PAP)

Michał Szukała

https://ingremio.org/2016/10/proces-w-norymberdze/

Ryszard Różycki

prokurator w stanie spoczynku

Proces w Norymberdze

RYSZARD RÓŻYCKI

Proces największych zbrodniarzy Trzeciej Rzeszy, trwający od 20 listopada 1945 r. do 1 października 1946 r. przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze, opierał się na zastosowanej po raz pierwszy zasadzie odpowiedzialności karnej polityków

i doradców wojskowych za zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciw ludzkości.

Po długich dyskusjach między państwami zwycięskimi ustalono, że proces zbrodniarzy nazistowskich odbędzie się w Norymberdze, gdzie nie został zniszczony pałac sprawiedliwości. Ustalono również, jakie zarzuty postawi się oskarżonym. Akt oskarżenia zawierał cztery zasadnicze rozdziały:

Wspólny plan czyli spisek.

Zbrodnie przeciw pokojowi.

Zbrodnie wojenne.

Zbrodnie przeciw ludzkości.

Sędziami byli przedstawiciele „czterech” mocarstw: Lord Geoffrey Lawrence – przewodniczący (Wielka Brytania), Francis Biddle (USA), Generał – major Nikitczenko (ZSRR), prof. Henri Donnedieu de Vabres (Francja).

Oskarżycielami byli: Robert Jakson (USA), Sir Hartley Shaweross (Wielka Brytania), M. Francis de Menthon (Francja), Generał R.A. Rudenko (ZSRR).

Na ławie oskarżonych zasiedli: Herman Goring – marszałek Rzeszy, Joachim Ribbentrop – minister spraw zagranicznych, Wilhelm Keitel – szef Naczelnego Dowództwa Wermachtu, Alfred Jodl – szef sztabu Wermachtu, Erich Raeder – dowódca Marynarki Wojennej, Hans Frank – generalny gubernator w Polsce, Wolhelm Frick – minister spraw wewnętrznych, Hans Fritzsche – szef departamentu w Ministerstwie Propagandy, Walter Funk – minister gospodarki, Rudolf Hess – zastępca Hitlera, Ernst Kaltenbruner – szef policji i gestapo, Constantin Neurath – protektor Rzeszy dla Czech i Słowacji, Franz Papen – były kanclerz, Karl Donitz – dowódca marynarki wojennej, Alfred Rosenberg – minister Rzeszy ds. okupowanych terenów wschodnich, Fritz Saukel – pełnomocnik ds. wykorzystania siły roboczej, Hialmar Schacht – prezes Banku Rzeszy, Balduch Schirarch – przywódca młodzieży, gaulaiter Wiednia, Artur Seyss Inquart – komisarz Rzeszy w okupowanej Holandii, Albert Speer – minister ds. uzbrojenia, Julius Streicher – gaulaiter Frankonii, prześladowca Żydów. Martina Bormana – sekretarza Hitlera- sądzono zaocznie.

Przewód sądowy prowadzony był wg procedury anglosaskiej. Oskarżonych broniło 27 adwokatów, 54 aplikantów i 67 sekretarek, absolwentek wydziału prawa. Akt oskarżenia nie zawierał zbrodni popełnionych przez Niemców w okupowanej Polsce. Po odczytaniu aktu oskarżenia lord Lawrence, przewodniczący Trybunału zadał oskarżonym pytanie czy przyznają się do winy. Wszyscy wstawali po kolei, podchodzili do mikrofonu i odpowiadali „Nie przyznaję się do winy.” „Nie jestem winien.” Rozprawa była tłumaczona na cztery języki. Przesłuchano w charakterze świadków m.in. dwoje Polaków, studentkę Sewerynę Szmaglewską i krawca pochodzenia żydowskiego Samuela Rajzmana, więźnia Treblinki. Oskarżeni w wyjaśnieniach zasłaniali się koniecznością wykonywania rozkazów i wiernością przysiędze złożonej Hitlerowi. W świetle materiałów dowodowych postawa oprawców zmieniała się, stawała się bardziej uległa. Szczególne wrażenie wywołało wyświetlenie filmu dokumentalnego zrobionego po zajęciu przez aliantów obozów koncentracyjnych. Pokazano stosy trupów, szkielety ludzkie, ocalałych więźniów, komory gazowe, krematoria. Podczas projekcji filmu część oskarżonych zasłaniała oczy.

Wyrok

Na karę śmierci przez powieszenie skazano: Franka, Fricka, Goringa, Jodla, Kaltenbrunera, Keitla, Ribbentropa, Rosenberga, Saukla, Seyss-Inquarta, Streichera oraz zaocznie Bormana. Na kary więzienia skazano: Donitza (10 lat), Funka (dożywocie), Neurath’a (15 lat), Raedera (dożywocie), Hessa (dożywocie), Schiracha i Speera (oboje po 20 lat). Uniewinnieni zostali: Fritzsche, Papen i Schacht. Sędzia radziecki zgłosił wotum separatum do wyroków uniewinniających dla trzech oskarżonych.

Egzekucja skazanych zbrodniarzy rozpoczęła się o godz. 01:01 w nocy 16 października 1946 r., a zakończyła się o godz. 2:46. Wyrok wykonywał zawodowy kat amerykański. Na dwie godziny przed egzekucją Herman Goring, popełnił samobójstwo, zażywając cyjanek potasu. Ciała powieszonych spalono w krematorium, a prochy wrzucono do Izery.

Jednym z polskich korespondentów w procesie norymberskim był red. Marian Podkowiński, który dla Gazety Prawniczej w listopadzie 1979 r. udzielając wywiadu poinformował, że po procesie miał możność przewertować pamiętnik amerykańskiego sędziego Biddle. Dowiedział się, jak wyglądała Norymberga widziana niejako od strony kuchennych schodów, kiedy to sędziowie sprzeczali się, komu jaki dać wyrok. Na przykład sprawa Speera. Sędziowie byli zrazu przekonani, że powinien on dostać wyrok śmierci. Okazało się, że w wielu przypadkach, gdy nie było zgody, co do kary śmierci, Związek Radziecki i Stany Zjednoczone reprezentowały identyczne stanowiska.

https://businessinsider.com.pl/gospodarka/mapa-gazu-w-europie-oto-skad-plynie-rosja-wcale-nie-dostarcza-najwiecej/2ckswt2

Oto skąd gaz płynie teraz do Europy. Ta mapa wiele mówi

Jacek Frączyk

27 lutego 2022, 8:17.

2 min czytania

Szok i niedowierzanie. Ledwo padła deklaracja Niemców, że Nord Stream 2 nie dostanie certyfikacji w związku z inwazją na Ukrainę, a już rosyjski gaz zaczął płynąć przez system gazociągów na Ukrainie. Co więcej, płynie nawet przez Polskę. Jak pokazuje przygotowana przez nas mapa kierunków napływu gazu do Europy, Rosja wcale nie jest na tym rynku najważniejsza.

Rosja razem z atakiem na Ukrainę zwiększyła mocno transfer gazu przez system jej gazociągów. Najwięcej gazu Europa kupuje w Norwegii. | Foto: freedomnaruk, Jacek Frączyk, ENTSOG / Shutterstock

https://energetyka24.com/gazowa-wojna-o-europe-rurociagi-zamiast-czolgow-raport

Gazowa wojna o Europę. „Rurociągi zamiast czołgów” [RAPORT]

PAWEŁ KOST

12.04.2017 12:02

Wysiłki Rosji w zakresie zniwelowania pozycji Ukrainy jako kluczowego kraju transportującego rosyjski gaz do Europy wchodzą w decydującą fazę. Październikowa decyzja dotycząca gazociągu OPAL tylko nasiliła zabiegi Gazpromu dotyczące statusu istniejącej oraz planowanej infrastruktury. Motywy polityczne Kremla są w tych staraniach dominujące, a Kijów zachowuje szanse na znaczącą korektę założeń Moskwy. Dalszy rozwój wydarzeń wokół projektów infrastrukturalnych Gazpromu będzie ważnym czynnikiem kształtującym nie tylko rynek gazu w Europie, ale także sytuację geopolityczną na kontynencie.

https://utg.ua/en/utg/media/news/2022/re-export-of-natural-gas-from-ukrainian-underground-storage-facilities-has-been-resumed.html

The Ministry of Energy of Ukraine has decided to resume re-export of natural gas from Ukraine.

The changes apply to gas that will be imported into the territory of Ukraine from April 3, 2022 for further storage in underground gas storage facilities in the customs warehouse mode, including transportation at a special short-haul tariff. Gas imported into Ukraine before April 3, 2022, is still subject to a ban on re-export, but can be customs cleared and sold in our country.

Re-export of (export of previously imported) natural gas from Ukraine was resumed after the relevant amendments to the Order of the Ministry of Energy No. 99, which on March 3, 2022 suspended re-export of gas from Ukraine due to hostilities on the territory.

"We welcome the decision to resume natural gas re-exports from Ukraine. This shows that our state and, in particular, the Storage System Operator of Ukraine will continue to be a reliable partner. Resumption of re-export operations is an important signal for our foreign customers, who now operate in 27 countries. We hope that in the new season of gas injection, they will consider the Ukrainian gas storage facilities as a site for natural gas storage,” - said Sergii Pereloma, acting General Director of Ukrtransgaz.

https://utg.ua/en/

IMPORTANT NEWS

07.04.2021

Introduction of a temporary action algorithm for declaration and customs clearance of natural gas operations, which is located/released in/from Сustoms warehouse regime in UGS

30.12.2020

SSO of Ukraine set the available volumes for annual capacity booking

23.09.2020

Ukrtransgaz strengthens the verification of UGS customers by international standards

https://biznes.interia.pl/gospodarka/news-gazprom-na-dobre-rezygnuje-z-przesylu-gazu-gazociagiem-jamal,nId,6019837

Gazprom na dobre rezygnuje z przesyłu gazu gazociągiem Jamał-Europa

GOSPODARKA Wczoraj, 12 maja (15:20) Aktualizacja: Wczoraj, 12 maja (15:49)

Najpierw Rosja wstrzymała dostawy gazu do Polski - to konsekwencja odmowy płacenia za błękitne paliwo w rublach przez stronę polską. Teraz Gazprom ogłosił, że ze względu na wczorajsze sankcje odwetowe nałożone przez Rosję, w tym na EuRoPol GAZ - właściciela polskiego odcinka gazociągu Jamał-Europa - nie będzie wykorzystywał biegnącego przez Polskę gazociągu do tranzytu gazu do Europy.

Gazprom zakręcił kurek z gazem do Polski /SPUTNIK Russia / Pavel Lvov /East News

"A więc przepływy gazociągiem Jamał-Europa ze wschodu na zachód ustaną na dobre" - poinformował na Twitterze Szymon Kardaś, analityk Ośrodka Studiów Wschodnich. "Gazprom właśnie ogłosił, że ze względu na wczorajsze sankcje przeciwko EuRoPol GAZ nie będzie wykorzystywał biegnącego przez Polskę gazociągu do tranzytu gazu do Europy" - napisał.

Na początku maja Władimir Putin, prezydent Rosji, podpisał dekret, zgodnie z którym przeciwko krajom i podmiotom prawnym, które dopuściły się "nieprzyjaznych działań" w odniesieniu do Rosji, będą wprowadzone sankcje odwetowe. Rosyjski rząd miał 10 dni na przygotowanie listy podmiotów, które będą objęte restrykcjami. Te zakładać mają m.in. zakaz lub ograniczenia w realizacji transakcji, pozwolenie na niewypełnianie zobowiązań (w tym w oparciu o już podpisane umowy) oraz zakaz eksportu surowców i produktów z Rosji.

Wczoraj ogłoszona została lista podmiotów, które objęte zostały sankcjami odwetowymi, w tym EuRoPol GAZ i Gazprom Germania (z której Gazprom wyszedł kapitałowo pod koniec marca). Łącznie na liście jest 31 podmiotów, z takich krajów jak Wielka Brytania, Stany Zjednoczone, Francja, Bułgaria, Rumunia, Węgry i - co już napisaliśmy - Polska.

Polska poradzi sobie bez zakupów gazu z Niemiec

Polska jest przygotowana na scenariusz, w którym przestałby do nas płynąc gaz z Niemiec - powiedziała minister klimatu i środowiska Anna Moskwa podczas czwartkowej konferencji prasowej.

- Wczoraj w pakiecie wieczornym sankcji znalazł się Europol Gaz i spółki niemieckie współpracujące z Gazpromem, co może oznaczać jakieś ograniczenia dla strony niemieckiej. Jesteśmy przygotowani na wariant bez połączenia z Niemcami - zapewniła.

Dodała, że magazyny mamy wypełnione w 85 proc. Zabezpieczone mamy też dostawy gazu skroplonego do końca tego roku. Wkrótce uruchomiony zostanie gazociąg Baltic Pipe, który połączy złoża na szelfie norweskim z polskim systemem przesyłowym.

Wcześniej także niemiecki minister gospodarki Robert Habeck informował, że Niemcy są przygotowane na zapowiedziane przez Rosję sankcje w sektorze energetycznym. Ubytek dostaw do Niemiec wynosi obecnie 10 mln m sześc. gazu na dobę. Jego zdaniem wolumen ten można zastąpić dostawami z innych źródeł.

Gazprom ogłosił, że ze względu na sankcje przeciwko firmie Europol Gaz nie będzie wykorzystywał biegnącego przez Polskę gazociągu jamalskiego wykorzystywanego do tranzytu gazu do Europy. Jednak przesył gazociągiem Jamał-Europa przez Białoruś i Polskę do Niemiec był bardzo mocno ograniczony już od grudnia zeszłego roku. Gazprom rezerwował przepustowość jedynie na pojedyncze dni, na niewielkie wolumeny. Przepływ ustał wraz ze wstrzymaniem przez rosyjski koncern dostaw do Polski 27 kwietnia.

Gazociąg pracował natomiast w trybie rewersu, gaz płynął z kierunku zachodniego na wschód.

Gazprom Germania, największy dostawca gazu do Niemiec, w kwietniu tego roku został objęty przymusową kontrolą państwa niemieckiego. Uzasadniono to m.in. "niejasnymi relacjami prawnymi".

Czytaj więcej na https://biznes.interia.pl/gospodarka/news-gazprom-na-dobre-rezygnuje-z-przesylu-gazu-gazociagiem-jamal,nId,6019837#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=chrome Czytaj więcej na https://biznes.interia.pl/gospodarka/news-gazprom-na-dobre-rezygnuje-z-przesylu-gazu-gazociagiem-jamal,nId,6019837#utm_source=paste&utm_medium=paste&utm_campaign=chrome

https://www.youtube.com/watch?v=px40UeHls4g