Otrzymałem dzisiaj pocztę z Reduty Dobrego Imienia.
Oto przykład jak miasta polskie i wsie z zamieszkałą tam ludnością W WIEKU od 1 dnia życia do późnej starości były CELEM ĆWICZEŃ W BOMBARDOWANIU CELÓW.
Niemieckie zbrodnie - zbombardowanie Frampola 13 września 1939 roku.
Szanowni Państwo,
Każdy dzień Września 1939 r. jest dowodem na okrucieństwa, których dokonała armia niemiecka na terenach Rzeczypospolitej. Zgodnie z doktryną Hitlera – Blitzkrieg – oznaczającą błyskawiczne uderzenie i zajęcie terytorium, Polska i Polacy stanęli naprzeciw agresorowi, który z potężną siłą militarną i okrucieństwem, przystąpił do planowego niszczenia Polski.
Strategia niemiecka, szczególnie wobec Polski i obywateli polskich, była wyjątkowo brutalna, Polska i Polacy zostali przeznaczeni do unicestwienia, odbywało się to na różne sposoby od zaplanowanego i systemowego mordowania, poświęcenia w imię „nauki” – pseudomedyczne eksperymenty, niewolniczej pracy na rzecz Niemców (wykonywanej zarówno na terenie Polski, ale w szczególności w III Rzeszy Niemieckiej), czerpania zysków z dóbr naturalnych, do ograbienia (prywatnego i państwowego mienia) i zrównania z ziemią tysięcy polskich wsi i miast.
Działania Niemców łamały wszelkie normy, które w prawie międzynarodowym regulowały szeroko pojęte zasady prowadzenia konfliktów zbrojnych. Polityka prowadzona przez Hitlera łamała wszelkie ustalenia, począwszy od Konwencji haskich, które stanowiły obowiązujący spis zasad m.in. IV konwencja (z 18 października 1907 r.) - dotycząca praw i zwyczajów wojny lądowej (z regulaminem dotyczącym praw i zwyczajów wojny lądowej), poprzez złamanie postanowień Traktatu Wersalskiego, zgodnie z którym m.in. armia niemiecka miała zostać ograniczona do 100 tys. żołnierzy. Niemcy nie mogły posiadać ciężkiej artylerii, broni pancernej, lotnictwa bojowego i okrętów wojennych, po wszelkie normy moralne.
Kompleksowy i perfidny plan zniszczenia Polski, był koncepcją jawnie głoszoną przez A. Hitlera, który w swoich przemówieniach do narodu niemieckiego, wyraźnie definiował politykę państwa niemieckiego, w tym losy Polski i Polaków, zyskując, dzięki temu, niemalże stu procentowe poparcie społeczeństwa.
Dziś nie możemy pozostawać obojętni wobec tworzenia i powielania niemieckiej narracji, że Niemcy byli nieświadomi skali zbrodni dokonywanych w Polsce, że za dramat wojny odpowiadają mityczni „naziści”. Społeczeństwo niemieckie miało pełną świadomość, w jaki sposób była niszczona Polska. Wielu z nich korzystało ze zniewolenia Polski - katorżniczej pracy obywateli polskich, czy też dokonywanych grabieży wszelkich dóbr (po dziś dzień setki skarbów polskich jest w posiadaniu Niemców, których można określić mianem paserów), co doprowadziło do wzbogacenia się społeczeństwa niemieckiego. Przede wszystkim należy podkreślić, że Niemcy mieli pełną świadomość, że ich agresywne działania prowadzą do śmierci tysięcy obywateli polskich, nie tylko żołnierzy, ale także cywilów – kobiet, dzieci, osób starszych – bezbronnych wobec przeważającej siły militarnej, którą Niemcy wykorzystywali, by z premedytacją zniszczyć RP. Ich działania dotknęły tysiące wsi i miast, takich jak Frampol.
13 września 1939 r. - Zbombardowanie Frampola
Frampol to niewielka, malownicza miejscowość położona na terenie Lubelszczyzny. We wrześniu 1939 r. miasteczko to nie miało żadnego znaczenia wojskowego, na jego terenie nie znajdowały się żadne magazyny wojskowe, nie stacjonowały wojska, nie posiadało również strategicznie ważnych celów. Frampol był zwykłą cywilną miejscowością, która w trzynastym dniu wojny, stała się punktem przeznaczonym do zbombardowania przez lotnictwo niemieckie.
Według historyków, poprzez położenie i zabudowę miasta (kwadrat o długości boków średnio 500 m, zorientowany według stron świata, podzielony na dwa pasma bloków z usytuowaniem w środku, również kwadratowego rynku o długości pierzei 225 m) i przestrzenne ukształtowanie, Frampol stał się idealnym punktem do przeprowadzenia ćwiczeń w celności bombardowania i testowania skuteczności sprzętu i broni niemieckiej.
13 września, kilka minut po godzinie pierwszej po południu, cztery samoloty 8. korpusu lotniczego niemieckiej Luftwaffe nadleciały na Frampol, piloci zrzucili bomby burzące i zapalające, w wyniku tego brutalnego ataku zniszczeniu uległo 80% budynków, a straty w ludziach szacuje się na około 10 osób. Liczba zabitych została maksymalnie ograniczona ponieważ ludność miasta została ostrzeżona, przed nadlatującymi samolotami, przez ustawione na okolicznych wzgórzach czujki.
Niemcy obrali Frampol za cel ćwiczebny, z uwagi na regularny, geometryczny kształt miasteczka (z największym w Europie rynkiem). Doprowadziło to do jego niemalże całkowitego zrujnowania i zamordowania bezbronnej ludności cywilnej, co stanowi kolejny dobitny dowód na to, że niemieckie zbrodnie dokonywane były świadomie, planowo i brutalnie.
Szanowni Państwo,
Niemieckie zbrodnie ludobójstwa, grabieży i systemowego niszczenia Polski i Polaków są niezaprzeczalnym faktem. Nie ma mowy, by były jakiekolwiek okoliczności, które mogłyby zaprzeczyć tej prawdzie o niemieckim sprawstwie II wojny światowej. Wiemy, że od dekad państwo niemieckie podejmuje próby zatarcia odpowiedzialności, tworząc przekaz z jednej strony wskazujący na winę bliżej nieokreślonych nazistów, z drugiej zaś ukazujący Niemców jako ofiary wojny, wiemy też , że zadaniem wszystkich, którzy stoją na straży prawdy historycznej jest jej obrona poprzez podejmowanie działań, które mają na celu doprowadzenie do uczciwego rozliczenia się Niemców za dokonane zbrodnie. Choć politycy niemieccy mówią o odpowiedzialności historycznej, to ich działania nie mają nic wspólnego z poniesieniem odpowiedzialności. Całkowite rozliczenie się przez Niemców z przeszłością prowadziłoby do naprawienia wszystkich wyrządzonych krzywd (państwo niemieckie poniosło konsekwencję wobec wielu narodów, tylko nie Polski - najbardziej dotkniętej wojną).
Ponieważ wina Niemców jest bezsprzeczna, dlatego też - contra facta non valent argumenta (wobec faktów argumenty muszą ustąpić) – wszelkie argumenty zaprzeczającej tej winie są nieważne wobec faktów, również w sytuacji związanej zadośćuczynieniem za krzywdy wyrządzone Polsce i Polakom.
Z poważaniem
Zespół Reduty Dobrego Imienia
PS
https://www.salon24.pl/u/albatros/1192335,uber-alles
Uber Alles ? ... Deutschland
https://jwa.org/encyclopedia/article/immerwahr-clara
Clara Immerwahr
June 21, 1870–1915
by Jutta Dick
CZYTANIA DODATKOWE: Książką, którą należy mieć, jest Der Fall Clara Immerwahr: Leben für eine humane Wissenschaft (1993) autorstwa Gerita von Leitnera. Jest po niemiecku, a długie fragmenty mówią bardziej o szczegółach instytucjonalnych i przemysłowych ustaleń Habera niż o życiu Klary, ale to świetna książka o chemii w epoce Bunsena i Nernsta, Hoffmana i Habera oraz o tym, jak rodzące się kobiety ruch praw praw człowieka próbował wynegocjować tę przestrzeń.
https://womenyoushouldknow.net/casualty-of-marriage-the-tragedy-of-clara-immerwahr-germanys-first-doctor-of-chemistry/
(photo info: This is the only picture that exists of Clara Immerwahr. Fortunately, it also the baddest-ass woman scientist portrait basically ever. And this is a picture of Fritz Haber. Give him a white cat and he’s pretty much a Bond villain)
Pani badaczka
ciągle się grzebie,
szuka i sonduje wokół siebie,
Aby zgłębić problemy;
Uczy się , pracuje, zapamiętuje i dyskutuje,
ale nie znajduje satysfakcji.
Wyszukuje znanych uczonych,
Omawia problemy filozoficzne,
Studiuje tworzenie i bieg gwiazd.
Ośmiela się nawet podejść
do najtrudniejszych tematów.
Słucha kolegów, paraje się muzyką,
rzeźbi, maluje, przeciąga pióro i
ćwiczy wydawanie ostrych krytycznych stwierdzeń,
nie wspominając o wypróbowaniu każdej marki roweru.
Ale potem spotyka pewnego mężczyznę,
który nie jest mądry ani oczytany,
Ale kto zaczyna uczyć ją Nowych Rzeczy,
I od tego zaczyna wracać do zdrowia po zajęciach naukowych.
I wkrótce mówi „Tak” i zostaje jego oblubienicą,
odrzucił jej potrzebę studiowania;
Patrzy mu w oczy oczarowana
i pragnie już nie badać, ale tylko
kochać!
Kiedy ten wiersz krążył w Niemczech pod koniec XIX wieku, był powszechnie rozumiany i doceniany jako sprytny atak na fenomen Lady Badaczki, zręczna analiza jej śmiesznych upodobań i świadome mrugnięcie ku temu, czego naprawdę chciała. . A jednak, podczas gdy biznesmeni i urzędnicy państwowi śmiali się z wizerunku jeżdżącego na rowerze, ćwiczącego grę na pianinie, zgłębiającego naukę bluestocking, genialna kobieta z Wrocławia po cichu pracowała nad pierwszym doktoratem w tym kraju z chemii, nie zniechęcona bynajmniej przez popularny chichot. Nazywała się Clara Immerwahr (1870-1915) i chociaż wiersz mógł przepowiadać szczęśliwy, małżeński koniec jej młodzieńczych badań, rzeczywistość była bynajmniej, obejmująca dekadę powolnej zdrady z rąk jej dwulicowego, mającego obsesję na punkcie broni chemicznej męża,
Tak, to będzie jedna z tych historii. Zapnij pasy.
Komentarze