Czemu wladze PiS nie lubią Modlina.
Jeśli amerykanie mają nas bronić to przede wszystkim od północy.
Port Lotniczy im. Marii Walewskiej i Napoleona Bonaparte &Sohn hrabia Aleksander
https://redakcjabb.pl/3022/napoleon-i-ja
https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/998765,Maria-Walewska-%E2%80%93-kochanka-Napoleona
PAP/Tomasz Prażmowski (03.1988)
11 grudnia 1817 w Paryżu zmarła Maria z Łączyńskich Walewska, kochanka Napoleona Bonaparte i matka jego potomka. – Postać na początku XIX wieku jakże głośna w całej Polsce i Europie dziś jest już nieco zapomniana – mówił w aud. "Kronika niezwykłych Polaków” prof. Andrzej Notkowski. – Jest rzeczą charakterystyczną, że Maria Walewska, jedna z kobiet wielkiego Napoleona Bonaparte nie występuje w żadnych XIX-wiecznych polskich encyklopediach.
Politycznie pożądany romans
Urodziła się 7 grudnia 1786 w pałacu w Kiernozi niedaleko Łowicza. Maria Łączyńska jako 18-letnia panienka została wydana za 70-letniego starca Anastazego Walewskiego. Przez 3 lata była przykładną żoną, jednak w 1807 roku na balu w Zamku Królewskim w Warszawie spotkała Napoleona Bonaparte.
Jak podaje w swoich pamiętnikach sama Maria Walewska podobno podczas pierwszego spotkania z Cesarzem Francuzów doszło do gwałtu. Istnieją też teorie, że związek z Napoleonem był tylko grą polityczną. Polska szlachta liczyła nawet po ich rozstaniu, że życzliwa pamięć o Walewskiej skłoni Napoleona do połączenia Księstwa Warszawskiego z Litwą w 1812 roku. Wątek ewentualnych korzyści dla Polski z tego związku bardzo często powraca w historii Marii i Napoleona.
– Niektóre środowiska polityków tamtych czasów ze związkiem Marii Walewskiej z Napoleonem wiązały pewne nadzieje polityczne – mówił prof. Notkowski.
Nie tylko Maria
Krótko po pierwszym spotkaniu Bonaparte sprowadził Walewską na trzy tygodnie do swej kwatery w pałacu w Finckenstein w Prusach Wschodnich. W 1809 roku Maria Walewska mieszkała z kolei przez kilka miesięcy w Wiedniu, oczywiście ze względu na Napoleona.
– Według tego, co powiedział sam Napoleon na wyspie św. Heleny tak naprawdę nie kochał on nikogo, ewentualnie tylko Józefinę i tylko dlatego, że był bardzo młody – mówił Annie Bernhardt prof. Krzysztof Żaboklicki. – Za to kochanek miał przynajmniej sześćdziesiąt!
Napoleon znany był ze swojego temperamentu i wielu kochanek. Romans z Marią nawiązał jeszcze kiedy był mężem Józefiny. Ze związku Napoleona z Marią Walewską 4 maja 1810 roku urodził się syn Aleksander Florian Józef. Dziecko, które Cesarzowi Francuzów urodziła polska hrabianka utwierdziło go w przekonaniu, że nie jest on bezpłodny. Fakt ten skłonił go do rozwodu z cesarzową i poślubienia Marii Ludwiki, która dała mu w końcu legalnego potomka.
Romans Walewskiej i Bonaparte trwał 3 lata. Mimo to Cesarz zadbał o przyszłość matki swojego dziecka i samego Aleksandra. Obdarował ich pałacykiem pod Paryżem, a synowi nadał tytuł hrabiego. Już po rozstaniu we wrześniu 1814 roku Maria wraz synem odwiedziła Napoleona na Elbie, a ostatni raz spotkała się z nim w 1815 roku przed zesłaniem na wyspę św. Heleny.
– Bycie kochanką wówczas najważniejszego na świecie człowieka musiało imponować każdej kobiecie – mówił prof. Żaboklicki. – Sądzę, że bez żadnych wątpliwości można przyjąć, że zgodziła się na to dosyć chętnie.
Wiedział o tym już Napoleon !
Mawiał, że kto ma Modlin i Serock z uroczą Pani Walewską ten ma Europę.
https://szukajacnapoleona.com/2016/09/19/modlinska-reduta-projektu-napoleona/
Pierwszy etap przy przyszłej twierdzy Modlin trwał do zakończenia wojny polskiej tzn. do lipca 1807 roku.
Zgodnie z postanowieniami pokoju w Tylży utworzono Księstwo Warszawskie, któremu 22 lipca 1807 roku Napoleon nadał konstytucję. I od razu po utworzeniu Księstwa Warszawskiego wznowiono prace przy budowie umocnień w Modlinie. Miała to być ważna twierdza w systemie obronnym Księstwa, które zresztą wzięło na siebie finansowanie budowy. Nadzorowali budowę do 1808 roku Francuzi. Od 28 października 1808 roku w Modlinie stacjonował 8 pułk piechoty płk Cypriana Godebskiego, który został pierwszym komendantem twierdzy Modlin.
W 1809 roku, po opuszczeniu Warszawy armia Księstwa zajęła pozycje w twierdzy Modlin. 23 kwietnia odwiedził twierdzę książe Józef Poniatowski i tutaj odbyła sie narada, w które wzięli udział również m.in. Jan Henryk Dąbrowski i gen. Józef Zajączek, na której podjęto decyzję wyprawy na Galicję. 7 czerwca Modlin odwiedził władca Księstwa, król Fryderyk August. Po wojnie z Austria, w obliczu nieuchronnego konfliktu z Rosja, Napoleon jeszcze większą wagę przykładał do budowy twierdzy w Modlinie.
Dał nam przykład Napoleon jak zwyciężać mamy. Dal czy nie dał ?!
Warunki środowiskowe i posiadanie przez MON co najmniej 70% terenu przemawia za tym , że jeśli budować Port Lotniczy
TO TYLKO W MODLINIE
A wszędzie jak filip z konopi wyskakuje dr Jan Kulczyk. Ten to miał pociąg do biznesu.
https://forum.dobroni.pl/f/napoleon-w-kamiencu/772
Do historii przeszedł pobyt w kamienieckim pałacu Napoleona Buonaparte. Cesarz Francuzów zmęczony trudami długiej kampanii wojennej toczonej z wojskami pruskimi i rosyjskimi, po przerwie zimowej spędzonej w Ostródzie, gdzie mieszkał w zimnym i pozbawionym wygód pokrzyżackim zamku, wiosnę zapragnął spędzić w wygodnym i reprezentującym europejskie standardy pałacu, o którym mówiono, że był pruskim Wersalu.
Dojeżdżając 1 kwietnia 1807 roku do Kamieńca, na widok pałacu Finckensteinów otoczonego ogrodem i parkiem, cesarz Napoleon miał zakrzyknąć: „Endlich Chatteuo”( nareszcie pałac).
W liście do żony, o przeprowadzce z Ostródy do Kamieńca, Napoleon pisał następująco: „ Przenoszę moją kwaterę główną do bardzo pięknego pałacu w rodzaju pałacu Bessierese posiadającego dużo pieców. Jest to dla mnie miłe, gdyż wstając w nocy lubię patrzeć w ogień. ” Rzecz oczywista, w liście do cesarzowej Józefiny nie było ani słowa o umilającej Napoleonowi pobyt w pięknym pałacu Finckensteinów, pięknej Polce hrabinie Marii Walewskiej.
W kamienieckim pałacu Napoleon przebywał do końca czerwca 1807 roku i w tym okresie Kamieniec pełnił funkcję centrum Europy, stąd bowiem w tym okresie płynęły decyzje polityczne i rozkazy wojskowe kształtujące oblicze Europy podbitej przez Francuzów. Stąd cesarz dyktował swoje orędzia do senatu francuskiego, słał wskazówki techniczne dla marszałka Lefebvre`a dotyczące oblężenia Gdańska, dla generała Rappa na temat fortyfikacji Torunia, w Kamieńcu powstały sporządzone przez Napoleona dla College de France zasady wykładowe i uwagi o wyższej doniosłości badania dziejów nowożytnych nad średniowiecznymi, stąd były wysłane listy do szacha perskiego zachęcające do wojny z Rosją i do sułtana Selima – do wojny z Anglią, instrukcje dotyczące robót inżynierskich na Pradze i pontonów mostowych pod Modlinem.
Tu pod czułą opieką pani Walewskiej cesarz opracowywał plany etatowe i organizacyjne swych pułków a przede wszystkim zbierał się do odwetu za niepomyślną kampanię zimową, gdy doznał klęski pod Iławą Pruską, w tym celu przyjmował na długich naradach swoich marszałków, generałów i ministrów i szkicował im plany kampanii letniej, która mu przyniosła zwycięstwo pod Friedlandem. Do kamienieckiego pałacu Finckensteinów, przyjeżdżali też wysocy dostojnicy ówczesnego Księstwa Warszawskiego: jeden z dyrektorów Komisji Rządzącej Księstwa - Stanisław Potocki oraz wódz polskich legionów generał Henryk Dąbrowski, których Napoleon wezwał do siebie w celu utemperowania ich wybujałych ambicji skierowanych przeciwko księciu Józefowi Poniatowskiemu, piastującemu urząd ministra wojny Księstwa Warszawskiego.Cesarz mieszkał na I piętrze w części środkowej pałacu, w pokoju wyposażonym w ogromne łoże z baldachimem wykonanym z czerwonego adamaszku i białego jedwabiu. Obok pokoju Napoleona mieszkała hrabina Maria Walewska, która spędziła tutaj razem z Napoleonem trzy najpiękniejsze miesiące swego życia, obfitujące w wiele miłosnych uniesień.
Cesarz Napoleon i hrabina Maria Walewska po spędzonych razem upojnych nocach, śniadania spożywali w specjalnym pokoju śniadaniowym sąsiadującym z ich sypialnią. Pokój ten nazwany potem pokojem śniadaniowym Napoleona, zdobiły kunsztownie tkane gobeliny, obrazujące wydarzenia antyczne i rustykalne scenki holenderskie.
W pokoju przeznaczonym dla królowej Prus w skrzydle południowym, w czasach Napoleona mieszkał poseł władcy Persji, któremu często towarzyszył minister spraw zagranicznych Napoleona – Talleyrand.
W związku z pobytem w Kamieńcu, Napoloena, który opracowywał tu plany bitew pod Sadową i Friedlandem, powstało później wiele legend. Jedna z nich głosiła, że kiedyś do pałacu wróciła Maria Walewska. Piękna hrabina schnąca z tęsknoty i chcąca ukoić swój ból rozstania ze swoim cesarskim kochankiem i władcą Europy, z którym przeżyła w Kamieńcu trzy upojne miesiące, na pamiątkę tych dni wykroiła z adamaszkowego baldachimu nad łożem w ich wspólnej sypialni, spory kawałek amarantowej delikatnej materii. W rękach markgrafów zu Dohna von Schlobitt skoligaconych wielokrotnie z grafami Finck von Finckensteinami, Kamieniec pozostawał do roku 1945 i jego ostatnim właścicielem był Alfred zu Dohna. Po zajęciu tych terenów przez zwycięska armię radziecką pałac nazywany Pruskim Wersalem został ograbiony i spalony.
**********************
Dziś pa zamku w Kamieńcu k/ Susza (niektórzy nazywają to miejsce Kamieniec Suski) zostały ruiny i spichlerze lub stajnie.
Warto go odbudować i zagospodarować dla turystów i rekonstruktorów historii Polski, zwłaszcza że w poblizu jest wiele jezior i urokliwych miejsc do wypoczynku.
Odpowiedzialni za infrastrukturę turystyczna na tym terenie - PRZEMYŚLCIE ten pomysł
Niestety. Sama prawda. Tegoroczne zdjęcia z Kamieńca zamieściłem u nas na forum: http://arsenal.org.pl/forum/topics16/66.htm?start=30#4721 (widoczne po zalogowaniu). Cytat z książki o Warmii i Mazurach, który Pan zamieścił niewolny jest od błędów językowych: „Endlich Chatteuo” zamiast "Enfin en chateau" (sama książka mimo, że czyta się ją niezgorzej jest też pracą amatorską). Pałac spalony przez Sowietów w 45, był potem własnością miejscowego PGR, następnie p. Obolewskich (nazwisko podaję z pamięci), którzy starali się go powstrzymać przed dalszym upadkiem, by w końcu zostać sprzedany jednej ze spółek Kulczyka. Na moje pytanie do kogo należy teraz, usłyszałem w Kamieńcu, że do nikogo. ...i dokładnie trak wygląda. Chwasty, krzaki zarastają budynek rozsadzając mury, ogród pałacowy zamienił się plantację dwumetrowych pokrzyw. Wątpliwe osiągnięcie, zwłaszcza, że każdego dnia zatrzymuje się tam niemało osób zainteresowanych tym miejscem. Wita ich nieżyczliwe spojrzenie stróża i brak możliwości zobaczenia czegokolwiek, choć za pieniądze z biletów do parku można by opłacić tak przewodnika, jak i pracowników, którzy nie pozwalaliby na zarastanie całości. (2009/08/20 14:06)
