Tradycja wyboru menu na ostatni posilek przysluguje skazanym na kare smierci od dosc dawna. Uwaza sie, ze owa tradycja wynika z proby pokazania, ze spoleczenstwo nie kieruje sie zemsta tracac skazanego w majestacie prawa, oraz ze dzieki takiemu traktowaniu duch straconego nie bedzie probowal wrocic i sie mscic. Mialo to rowniez pomoc psychologicznie katowi w jego niewdziecznym zadaniu.
Naukowcy z Cornell University - Kniffel i Wansink - przebadali co w latach 2002-2006 w USA zamowilo sobie na ostatni posilek 247 skazanych na kare smierci. Badania - przeprowadzone ze srodkow wlasnych uczonych - przyniosly pare interesujacych obserwacji.
Okazalo sie, ze ludzie ktorzy utrzymywali iz sa niewinni blisko 3 razy czesciej odmawiali w ogole tego przywileju niz ci, co przyznali sie do winy (29% "niewinnych" do 8% winnych). Grupa "winnych" rowniez wykazala zdecydowana przewage w zamawianiu zarowno wyskokalorycznego jedzenia (o 34% wiecej kalorii) niz grupa "niewinnych", jak i twykazywalo wieksza sklonnosc ku tzw. "zywnosci pocieszenia", czyli slodkich i tlustych rzeczy.
Uczeni z Cornell spekuluja, iz odmowa ostaniego posilku przez osoby uwazajace sie za niewinne jest ostatnia demonstracja protestu wobec niesprawiedliwego ich zdaniem wyroku. Wyrazne upodobanie do "zywnosci pocieszenia" zas stanowic ma oczywista probe zlagodzenia stressu wynikajacego z nadchodzacej katastrofy.
Autorzy czynia zastrzezenie, iz klasyfikacja "winny" czy "niewinny" w kontekscie ich badan opiera sie wylacznie na deklaracji skazanego i na niczym wiecej.
P.S. Skazancy najczesciej zamawija smazone kurczeta, pizze, hamburgery, czekoladowe lody. Ostatnim skazancem w USA ktoremu pozwolono "napic sie dla kurazu" byl Gary Gilmore, rostrzelany w Utah w 1977 roku, byl on rowniez pierwszym straconym po paroletnim moratorium na wykonywanie kary glownej w USA.
