Bardzo zdziwiła mnie i zasmuciła decyzja rektora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego księdza profesora Stanisława Wilka, który zawiesił na rok działalność uczelnianego studenckiego koła historyków, odwołał jego zarząd oraz zdymisjonował kuratora z uwagi na to,że było ono współorganizatorem kwietniowego spotkania z Grzegorzem Braunem.
Rozumiem, że ks. rektor poczuł się w obowiązku zareagować - chociaż z miesięcznym opóźnieniem, dopiero po nagłośnieniu sprawy przez "Gazetę Wyborczą" - na zachowanie reżysera, który obraził podczas tego spotkania pamięć zmarłego niedawno arcybiskupa Józefa Życińskiego - wielkiego kanclerza KUL. Oburzenie, ubolewanie, przeproszenie oraz wezwanie społeczności uczelnianej do udziału we Mszy Świętej "w duchu zadośćuczynienia" - zgoda. Ale dlaczego stosować odpowiedzialność zbiorową i represjonować całe koło naukowe?
Nie podoba mi się taka postawa. Co gorsze, mam prawo mniemać iż tak ostra, zdecydowanie przesadna reakcja ks. prof. Wilka ma związek z jego długotrwałym zaniedbaniem i wstydem wynikającym z upublicznienia przez "GW" nie tylko bulwersujących wypowiedzi gościa studentów historii KUL, ale także braku natychmiastowego wyciągnięcia konsekwencji wobec prowadzącego spotkanie, ewentualnie w stosunku do kuratora koła. Zaspały też władze uczelni z nim samym na czele, bo nie sądzę aby znały wcześniej tę sprawę i cynicznie postanowiły zamieść ją pod dywan w imię źle pojętej obrony dobrego imienia KUL.
Pomijam kwestię wolności słowa, bo jest to zupełnie inny problem. Niepokoi mnie jednak - jako pracownika nauki - reakcja rektora poważnej uczelni, która ma wiele znamion nieracjonalnej zemsty na Bogu ducha winnych studentach.
