Czterdzieści i Cztery

㊹ "Patrz! – ha! – to dziecię uszło – rośnie – to obrońca ! Wskrzesiciel narodu; , Z matki obcej; krew jego dawne bohatery; A imię jego będzie czterdzieści i cztery ." "Któż ten mąż ? — To namiestnik na ziemskim padole . Znałem go, — był dzieckiem — znałem, Jak urósł duszą i ciałem! On ślepy, lecz go wiedzie anioł pacholę. Mąż straszny — ma trzy oblicza, On ma trzy czoła. Jak baldakim rozpięta księga tajemnicza Nad jego głową, osłania lice. Podnóżem jego są trzy stolice. Trzy końce świata drżą, gdy on woła; I słyszę z nieba głosy jak gromy: To namiestnik wolności na ziemi widomy! On to na sławie zbuduje ogromy Swego kościoła! Nad ludy i nad króle podniesiony; Na trzech stoi koronach, a sam bez korony: A życie jego — trud trudów, A tytuł jego — lud ludów; Z matki obcej, krew jego dawne bohatery, A imię jego czterdzieści i cztery. Sława! sława! sława!" -- Adam Mickiewicz, "Dziady, część III sc.5."

Obserwuj Wiadomość 0 Obserwujących 145 Notki 45k Odsłon

Ostatnie komentarze