Ostatnia odsłona odpowiedzi na pytanie:
"Jaki może być skutek lub zdeterminowany cel przyświecający wprowadzaniu paszportów covidowych?"
VI. TRENING (PRZED) TRANSHUMANISTYCZNY
Status Jednolitego Obywatelstwa konstytuuje procedurę demokratyczną, nie tylko jako zwykłą procedurę większościową, ale nadaje wszystkim obywatelom ten sam status prawny, polityczny i społeczny. Współdecydowanie w takim porządku nie jest wyprzęgnięte ze wspólnych wszystkim ram prawnych, godnościowych i obywatelskich. Sprawia to, że nazajutrz przysłowiowe 51% nie może przegłosować poddania pozostałego 49% w stan niewoli. Niemożliwe jest uchwalenie poddaństwa kobiet. Zabezpieczenia prawne i cywilne – przekute przez zwolenników takiego porządku w postulaty i normy kulturowe – uniemożliwiają wydzielenie jakiejś grupy społecznej na podstawie którejkolwiek dystynkcji i objęcia jej odrębną sferą praw, swobód i wolności.
Status Jednolitego Obywatelstwa stanowi groblę i hamulec, które chronią nas przed samowolą ustawodawczą i społecznymi namiętnościami wstrząsającymi społeczeństwami w nadzwyczajnych czasach. Gdyby uległ on personifikacji i mógł do nas przemówić powiedziałby nam: „Nie możecie wyłączyć nikogo ze wspólnoty społecznej i obywatelskiej. Nie możecie stworzyć nowych klas lub kast społecznych i prawnych, wypraszając jednych ze zgromadzenia przy wspólnym ognisku, a drugim odmawiając miejsca przy szwedzkim stole biesiady obywatelskiej”. Status Jednolitego Obywatelstwa uniemożliwia zatem stworzenie społeczeństwa uprzywilejowanych, uniemożliwia wydzielenie nowych klas helotów i periojków na wzór lacedemoński. Tak zdefiniowany stanowi on właściwą treść wartości egalitarno-demokratycznych.
Otwarty atak na Status Jednolitego Obywatelstwa, z punktu widzenia zachowania ustroju demokratyczno-egalitarnego, jawi się jako działanie wywrotowe lub ekstremistyczne. Obserwując w latach 2021/2022 atak na Status Jednolitego Obywatelstwa w Europie za pośrednictwem paszportu covidowego, możemy postawić otwartą hipotezę, że oto ekstrema wkroczyła do głównego nurtu życia politycznego na Starym Kontynencie. Zazwyczaj nie dlatego, że stery władzy przejęły nowe siły, lecz dlatego, że stare siły etatystyczne lub te utożsamiane z obozem demokratyczno-liberalnym, zaczęły realizować agendę jawnie sprzeczną nawet z tym, co same do tej pory głosiły. Od czasu zniesienia starych, historycznych formuł segregacji ludności w krajach europejskich nigdy nie podnoszono wyraźnie postulatów przywrócenia lub wprowadzenia segregacji z uwagi na jakąkolwiek dystynkcję. Stąd prosty wniosek, że grupy polityczne postulujące wprowadzenie paszportów covidowych, działając w atmosferze paniki i niemocy, przejmują narrację prywatnych aktorów występujących z pozycji autorytetu, które lobbują za nowymi formami ewidencji i porządkowania ludności.
Cele i motywacje podmiotów optujących za nowymi formami ewidencji ludzi są niejednolite. Uderzenie w Status Jednolitego Obywatelstwa nie zawsze jest ich szczególną intencją, a czasami skutkiem ubocznym podstawowej działalności. Obok wypadkowej działalności gospodarczej, innowacyjnej czy wynalazczej istnieją jednak konkretne programy, ideologie oraz koncepcje rozwoju rzeczywistości, które by oczyścić drogę do swej realizacji potrzebują osłabienia wymowy praw i osobistej wolności jednostki. [34]
Duch współczesnych oraz nadchodzących ideologii zanurzony będzie w aktualnych problemach, procesach i wyzwaniach, zarówno tych autentycznych jak i tych tworzonych. Wspominaliśmy o tym w poprzednich podrozdziałach. Wyzwania cyfrowej rewolucji, cyberprzestępczość, zmiany klimatyczne, nowa narracja naukowo-praktyczna, dalsza mechanizacja i algorytmizacja trybu życia. Wszystko to może stać się doskonałą okazją do przeobrażenia znaczenia jednostki ludzkiej, jej miejsca w społeczeństwie i świecie.
Jednym z wstępujących nurtów ideologicznych, zawierających w sobie spektrum różnych dróg, jest transhumanizm lub inaczej technohumanizm. Ludzie tacy jak Ray Kurzweil, Max Moore, Nick Bostrom, Yuval Noah Harari czy Klaus Schwab, skrzętnie analizując zmiany techniczne, cyfrowe i gospodarcze na początku XXI wieku głoszą ideę wielkiego rozłączenia [35]. Bardziej lub mniej dosłownie z pozycji naukowych, biznesowych lub ideologicznych ludzie głoszący nadejście „czwartej rewolucji przemysłowej” zapowiadają osłabienie pozycji człowieka jako jednolitej i niepodzielnej jednostki.
Pierwszym akordem tego procesu jest obserwowana na naszych oczach postępująca automatyzacja kolejnych miejsc pracy, która w nadchodzących dziesięcioleciach niezwykle zmniejszy ilość konwencjonalnych zawodów. Jedna z ekonomicznych interpretacji dziejów zakłada, że szybka emancypacja społeczeństwa ludzkiego w XIX i XX wieku była możliwa dlatego, iż ludzie jako zbiorowość stanowili rezerwuar siły roboczej. To dzięki sile ich mięśni funkcjonowały warsztaty, kopalnie, stocznie, doki, fabryki i wielkie przedsiębiorstwa produkcyjne. Hasła emancypacyjne z czasem stały się realistyczne dlatego, że ludzie wnosili do dzieła wytwórczego niezbędny „kapitał ludzki”. Wartość ekonomiczna jaką sobą przedstawiali, pomimo początkowej niechęci kół decyzyjnych, uzasadniała cesję na rzecz ludu praw politycznych i społecznych.
Automatyzacja i robotyzacja w najbliższych dekadach przeniesie wysiłek związany z obsługą maszyn, prowadzeniem samochodów itd. na algorytmy. Rosnącym zyskom posiadaczy algorytmów będzie towarzyszyło malejące zapotrzebowanie na pracę rąk ludzkich. To nieunikniona konsekwencja dynamicznych zmian technicznych dokonujących się na naszych oczach – głoszą różnoracy futuryści, transhumaniści, obserwatorzy trendów i promotorzy innowacji. Yuval Noah Harari i Klaus Schwab wskazują, że procesowi temu będzie towarzyszył spadek ekonomicznej wartości człowieka. „Czy gdy masy stracą znaczenie ekonomiczne, sam argument moralny wystarczy do obrony praw i swobód człowieka? Czy elity i rządy nadal będą ceniły każdego człowieka, nawet gdy nie będą czerpały ekonomicznych korzyści?” – pyta Harari, wielce promowany popularyzator wieszczący nadchodzącą erę transhumanizmu [36]].
I podpowiada trzy możliwości:
1. Ludzie przestaną być przydatni pod względem ekonomicznym i militarnym, dlatego system ekonomiczny i polityczny przestanie przywiązywać do nich większą wagę.
2. System nadal będzie przywiązywał uwagę do ludzi traktowanych kolektywnie, ale nie do poszczególnych jednostek.
3. System nadal będzie przywiązywał uwagę do niektórych wyjątkowych jednostek, ale spowoduje to powstanie nowej elity unowocześnionych superludzi, a nie całej populacji [37].
Ostatni z wariantów odnosi się do przekroczenia bariery biologicznej, za którą dojdzie do scalenia człowieka z maszyną lub kierunkowej interwencji genetycznej, skutkujących powstaniem pierwszych grup ludzi, którzy doświadczą np. wzmocnienia poznawczego, pierwszego kroku ku immortalizmowi lub też mechanicznego wzmocnienia własnego organizmu (krok ku cyborgizacji) [38]. „Jednak większość ludzi – zauważa dalej Harari – nie zostanie udoskonalona i wskutek tego stanie się niższą kastą, zdominowaną zarówno przez algorytmy komputerowe, jak i przez nowych superludzi.
Wizja ta zgodnie z zapatrywaniami Raya Kurzweila zakłada podzielenie ludzi na biologiczne kasty, co samo w sobie doprowadzi do „zniszczenia fundamentów liberalnej ideologii” [39]. Nie trzeba jednak wybiegać ku dystopijnym obrazom przyszłości zakładających powstanie „nowej arystokracji” lub „Herrenvolk” by odkryć – zdaniem Harariego – praktyczne zastosowanie nowej ery algorytmizacji.
Transhumaniści pokroju Harariego odwołując się do pewnych danych pochodzących z nauk biologicznych, psychologicznych i informatycznych, określają człowieka jako istotę niejednorodną, nie znającą siebie na wskroś, miotaną przez najróżniejsze sprzeczne ze sobą tendencje. Człowiek w pewnym sensie dysponując „wewnętrznym głosem” próbuje to spiąć w jeden racjonalny dla siebie obraz za „pośrednictwem jaźni komponującej opowieści”, a liberalizm pozwala tej jaźni „głosować przy urnie wyborczej, w supermarkecie i na rynku matrymonialnym”. I tu dochodzimy do kluczowej dla nas konstatacji płynącej z ust Harariego: „z chwilą jednak gdy będziemy dysponowali systemem, który naprawdę zna mnie lepiej, lekkomyślnością będzie pozostawiać tę władzę w rękach jaźni komponującej opowieści” [40].
Siła napędowa nowej rewolucji cyfrowej – algorytm – występuje w tym obrazie jako kurier inteligencji oddzielającej się od świadomości; świadomości pozostającej unikatową cechą człowieka, równie twórczą, co sprowadzającą go na manowce własnych wyobrażeń i pobożnych życzeń. Stąd na nie tak odległym horyzoncie pojawiają się koncepcje „post-sądownictwa” i „post-demokracji”, w których decyzje leżące tradycyjnie w zakresie namysłu, odpowiedzialności i samostanowienia człowieka mają być relegowane na nieskażone dozą „szkodliwego subiektywizmu” niezależne rzekomo „zalgorytmizowane mechanizmy decyzyjne” pracujące na bazie „obiektywnych danych” zgodnych z najnowszymi odkryciami oraz „konsensusem” naukowym.
Opisane zmiany i koncepcje – które mogą towarzyszyć rewolucji cyfrowej i wtłaczaniu niektórych rozwiązań transhumanistycznych – podobnie jak niektóre znane nam historyczne formuły rządów elitarystycznych, trudne są do pogodzenia z zasadami równości, wolności i samodecydowania, które stanowią swoistą zaprawę murarską społeczeństw odwołujących się, chociażby w zakresie idei, do wartości demokratyczno-egalitarnych. Dlatego aby przeforsować takie rozwiązania, o czym wspominaliśmy już wcześniej, musi najpierw dojść do znacznego przewartościowania wyobrażenia o sobie samych, tych, którzy będą porządkowani przez nowe reguły życia publicznego. Z punktu widzenia rzeczników takiego rozwiązania nie jest ważne czy zostaną one narzucone siłą, czy po prostu z czasem poprzez wolniejszą ewolucję objawią się jako dokonujący się fakt odmieniający obraz systemu pod kloszem którego żyją ludzkie społeczeństwa.. Wypadnie jednak nam się zgodzić, że zmiany te mają większą szansę zakorzenienia i ustabilizowania się, jeśli będą wdrażane stopniowo, tak by radykalna zmiana przybrała pozór płynnej konwergencji.
Paszport covidowy w trakcie „pandemii Covid-19” wprowadził całkowicie nowy standard w kontaktach i prawach, wolnych i równych z założenia obywateli. Europejskie społeczeństwa na łonie, których wdrożono narzędzie regulowania życia prywatnego i publicznego, zostały włączone do społeczno-politycznej symulacji odchodzącej od tego, co znały do tej pory. Wyraźnie i dobitnie zaprezentowano obywatelom poszczególnych państw, że ich prawa zawarte w krajowych konstytucjach oraz aktach swobód i praw międzynarodowych, mogą być ograniczane, odbierane lub przyznawane wybiórczo wybranym grupom społecznym, a oni nie mogą przeciw temu skutecznie oponować lecz tylko dostosować się do wdrażanych odgórnie reguł.
Paszport covidowy, który sam pozostaje dzieckiem cyfryzacji wniósł do kontinuum ustrojowego współczesnych społeczeństw nowy algorytm, który głosi: „jeśli nadejdą szczególne wyzwania lub zadania, twoje prawa mogą być dowolnie ograniczane, zawieszane i różnicowane, a ty dostosujesz się lub zostaniesz wyłączony z życia i aktywności publicznej”. W przyszłości te wyzwania nie muszą mieć charakteru zdrowotno-medycznego. Bacząc na zmiany jakich chcą dokonać w życiu społeczeństw ludzkich apostołowie transhumanizmu i „właściciele algorytmów” wypierających czynnik biologiczny, paszport covidowy można postrzegać jako swoisty trening lub formatowanie ludzkich umysłów, tak by w pewnym momencie skłonne były płynnie dostosować się do głośnych i subtelnych przewrotów pałacowych rujnujących świat, które znały i zasady, którym chciały pozostać wierne.
Autor: Damian Żuchowski
PRZYPISY:
[34] Nie pomijamy tu form ustrojowych i organizacji społecznych znanych nam z platońsko-polibiuszowskiego zegara zmian ustrojowych, wiedząc, że mogą one powracać w najróżniejszej formie. Mogą stawać się także inspiracją dla nowych rozwiązań.
[35] Yuval Noah Harari, „Homo deus. Krótka historia jutra”, Wydawnictwo Literackie, 2015; Nick Bostorm, „Superinteligencja. Scenariusze, strategie, zagrożenia”, Helion, 2014; Ray Kurzweil, „Nadchodzi osobliwość. Kiedy człowiek przekroczy granice biologii”, Kurhaus Publishing, 2013; Klaus Schwab, „Czwarta rewolucja przemysłowa”, StudioEmka, 2018; Jan Buałek, „Tech. Krytyka środowiska rozwoju technologicznego”, Garda, 2018; Andrzej Zwoliński, „Transhumanizm”, Monumen, 2018.
[36] Yuval Noah Harari, „Homo deus. Krótka historia jutra”, s. 392.
[37] Tamże, s. 386.
[38] Zwarty przegląd różnych nurtów transhumanizmu znajdziesz w: Artur Gunia „Nurty Trranshumanizmu”, (oglądaj od 19 minuty) https://www.youtube.com/watch?v=t4LhNQtAkj4.
[39] Yuval Noah Harari, „Homo deus. Krótka historia jutra”, s. 439.
[40] Tamże, s. 429.
Materiał stanowi kontynuację
Segregacja Sanitarna (7) - Czym jest Status Jednolitego Obywatelstwa?
https://www.salon24.pl/u/damzuchowski/1193462,segregacja-sanitarna-7-czym-jest-status-jednolitego-obywatelstwa
Segregacja Sanitarna (8) - Czy można naruszyć Status Jednolitego Obywatelstwa...?
https://www.salon24.pl/u/damzuchowski/1194519,segregacja-sanitarna-8-czy-mozna-naruszyc-status-jednolitego-obywatelstwa
Segregacja Sanitarna (9) - Wielkie Otwarcie we Włoszech i Francji
https://www.salon24.pl/u/damzuchowski/1194824,segregacja-sanitarna-9-wielkie-otwarcie-we-wloszech-i-francji
Segregacja Sanitarna (10) - Kto za Tym Stoi i Ustrojowe Konsekwencje
https://www.salon24.pl/u/damzuchowski/1195150,segregacja-sanitarna-10-kto-za-tym-stoi-i-ustrojowe-konsekwencje
Segregacja Sanitarna (11) - Wtrącenie Historyczne lub "Analogia Odwrócona"
https://www.salon24.pl/u/damzuchowski/1195712,segregacja-sanitarna-11-wtracenie-historyczne-lub-analogia-odwrocona
Segregacja Sanitarna (12) - Osłabienie Podwalin Demokratycznych
https://www.salon24.pl/u/damzuchowski/1196568,segregacja
Segregacja Sanitarna (13) - Próba Kompromitacji i Demontażu Ustroju Demokratycznego
https://www.salon24.pl/u/damzuchowski/1196873,segregacja
Segregacja Sanitarna (14) - Logika Lippmanowska
https://www.salon24.pl/u/damzuchowski/1197135,segregacja
Segregacja Sanitarna (15) - Państwa Narodowe versus Podmioty Transnarodowe
https://www.salon24.pl/u/damzuchowski/1197657,segregacja
Segregacja Sanitarna (16) - Wielkie Globalne Przedsięwzięcia: Cyfryzacja i Kontrola
https://www.salon24.pl/u/damzuchowski/1198430,segregacja-sanitarna-16-wielkie-globalne-przedsiewziecia-cyfryzacja-i-kontrola
