Parę refleksji i pytań po 11 listopada

Porównanie frekwencji na Marszu Niepodległości i Marszu Prezydenckim wypadło, jak zwykle, druzgocąco dla B. Komorowskiego.

Rekordowo wysokie poparcie dla prezydenta jest mocno naciągane – gdyby było prawdą, co najmniej większość uczestników Marszu Niepodległości poszłaby razem z prezydentem lub wspomniana wyżej różnica w frekwencji nie byłaby tak wyraźna.

Średnia wieku w Marszu Niepodległości jest – co widać gołym okiem – znacznie niższa niż w imprezie prezydenckiej. Narodowcy mają trochę racji mówiąc, że Michnik przegrał wojnę o dusze młodzieży.

PiS przenosząc swoje uroczystości do Krakowa wywiódł w pole całą salonową ferajnę.

Owa salonowa ferajna jednoznacznie zdarła z siebie maski, skoro mimo tego, co w punkcie powyżej, i tak jednogłośnie Kaczyńskiego obwiniła za zamieszki.

Wojna z lewakami ze squatu przy ul. Skorupki wyraźnie pokazuje, komu sprzyja władza – bo przecież zajmowany przez lewaków budynek MUSI do kogoś należeć, a ratusz co najmniej tę sytuację toleruje, zaś urzędująca 200 m od tej meliny policja co najmniej przymyka oczy na ewidentne zagrożenie, jakie siedlisko "antyfaszystów" stanowi.

Lewactwo ze squatu, przedstawiane w „zaprzyjaźnionych” mediach jako ofiara, rzucało z dachu okupowanego przez siebie budynku koktajlami Mołotowa. Czy ktoś słyszał o spontanicznie, na prędce przygotowywanych butelkach z benzyną? Czy można zatem wierzyć w to, że lewactwo jedynie się broniło?

Polska już dawno przestała być państwem, a stała się narzędziem w rękach „grupy trzymającej władzę”, co postawa policji pokazała wczoraj po raz kolejny (np. w poranku Radia Wnet uczestnik Marszu mówił, że spod kurtek zamaskowanych zadymiarzy widział wystające kabury od broni – dowodów na takie działania policji przed rokiem jest w internecie mnóstwo).

Przy badaniu każdego przestępstwa i próbie wykrycia jego sprawcy należy zadać sobie pytanie podstawowe: cui bono? Kto zatem zyskał na kolejnych już zadymach w Dzień Niepodległości: organizatorzy Marszu, PiS czy może szeroko pojęty obóz władzy, która znowu wszystkich jej niewygodnych może etykietować mianem zadymiarzy? Odpowiedź jest oczywista.