Czy zastanawialiście się kiedyś kim jest prawdziwy patriota?
Patriotyzm to miłość do ojczyzny. A że ojczyzna to kraj i społeczeństwo, więc na imię dobrego patrioty zasługiwałby ten, kto kocha kraj i społeczeństwo.
Ale czy samo uczucie jakim darzymy Ojczyznę jest wystarczające by mówić o dobrym patriotyzmie? I choć patriotyzm winien polegać na uczuciu bardzo silnym, a nawet najsilniejszym, pozostaje tylko uczuciem. Co jest dla nas najwazniejsze?Najlepsze zaś jest to, ażeby nasza Ojczyzna była szczęśliwa i bezpieczna, tak jak i społeczeństwo ją zamieszkujące. Aby w pelni byla ona bezpieczna i szczesliwa musza byc spełnione pewne warunki, takie dbanie o nia na każdej płaszczyźnie, czy umiłowanie jej przez każdego z nas.
Najsilniejszą formą miłości jest – poświęcenie siebie, swego zdrowia, wolności, przyszłości, a nawet życia w obliczu jej zagrożenia. Niestety zdarzają się też patrioci, którzy nie robią nic: ojczyzna bowiem,według nich, lekceważy jakieś drobne fragmenty naszego życia, wymagając wielkich poświęceń. Więc najprościej jest nie robic niczego, co by naraziło ich na jakiekolwiek ofiary. Twierdzą tak głównie ludzie żyjący na jej terenie, którzy mają ją na co dzień.
Dopóki siedzimy w domu, uczucie to w nas drzemie; wystarczy jednak byśmy znaleźli się na obczyźnie, uczucie to w nas wzrasta z dnia na dzień. Tak budzi się w nas z ogromną siłą głód ojczyzny. Ten głód staje się bolesną tęsknotą za krajem naszego urodzenia, której nie usmierzą najpiękniejsze nawet obce krajobrazy, czy najbardziej wyszukane rozrywki pomiędzy ich mieszkańcami. To wszystko nic nie znaczy dla prawdziwego patrioty.
Jednoznacznie najsilniejszym czynnikiem patriotyzmu jest miłość do Ojczyzny, ale nie jedynym. To co budzi wśród emigracji tęsknotę do kraju rodzinnego, wywołuje również w niej zrozumienie i krytykę naszego własnego kraju. Przypatrując się rzeczywistości nowego miejsca zamieszkania spostrzegamy mnóstwo rzeczy i zjawisk lepszych, których brak jest w naszej Ojczyźnie. I nie chodzi tu o piekniejsze krajobrazy, zasobniejsze miasta czy usmiechnietych ludzi na ulicy, tylko o szacunek jakim sie darzą, nie tylko wśród znajomych ale także na scanie politycznej czy w mediach. I choć prawie wszedzie panuje demokracja i wolność słowa, to jednak istnieje inna poprawność polityczna.
Czyż nie byłoby pięknie, gdyby ucichły spory i zwady o rzeczy małe, a tolerancja i obiektywizm zamieszkały w naszych sercach. W takim idealnym świecie bycie prawdziwym patriotom byłoby zwyczajnie normą, nikt bowiem nie miałby nic do zarzucenia naszemu krajowi i społeczeństwu. Potrafimy tacy być, każdy z nas razem i z osobna, wystarczy tylko, że czujemy realne zagrożenie ze strony jakiegoś agresora. Odzywa się w nas wtedy prawdziwy, czysty patriotyzm i nie ważne, gdzie rzucił nas los, mówimy wtedy wspólnym językiem- językiem miłości do Ojczyzny.
Prawdziwy patriota zatem nie tylko nie powinien szkodzić swojemu narodowi, lecz ma wręcz obowiązek przykładać się do jego pomyślności. Prawdziwy patriota powinien dla ojczyzny swej stawiać jak najszlachetniejsze ideały, dlatego, że pracując dla wielkich ideałów, człowiek sam staje się lepszym i szlachetniejszym. A co za tym idzie jako obywatele Ojczyzny jesteśmy jej ambasadorami. To jakimi jesteśmy ludźmi, tak inni odbierają nas i naszą piękną Ojczyznę powód do naszej dumy.
