Istnieją ludzie wśród nas, którzy uzurpują sobie prawo do pouczania nas, jak mamy żyć. To moraliści o narcystycznej osobowości, uważający się za obrońców wartości wiary chrześcijańskiej, choć istnieją oni również w innych grupach społecznych i religijnych. Częściej to ich ofiary żyją według nich, niż oni sami. Szkoda tylko, że nie są sami idealni, a ich postępowanie jest z nią sprzeczne. Bo co innego można powiedzieć o ludziach stosujących przemoc psychiczną w stosunku do innych?! Moraliści...
Umoralnianie jest formą przemocy psychicznej, która ma na celu wyrządzenie krzywdy emocjonalnej lub psychicznej. Ona nie zaszkodzi wam fizycznie, ale może być równie bolesna i niepokojąca psychicznie. Nikt nie jest w stanie zachowywać się idealnie w związku przez cały czas. Jednakże, gdy ktoś w kółko z premedytacją was rani, staje się to obraźliwe. Zachowanie innych, które ma na celu sprawić obniżenie waszej samooceny lub wywołać wasz strach, nie jest w porządku.
Przemoc psychiczna może obejmować:
Publiczne zawstydzanie was w obecności rodziny, przyjaciół lub osób, z którymi pracujecie.
Groźby skrzywdzenia was, waszych dzieci lub innych osób, które są dla was ważne.
Złe traktowanie z powodu rzeczy, których nie możecie zmienić, na przykład religii, rasy, niepełnosprawności, przeszłości, płci, seksualności lub rodziny.
Ignorowanie was lub udawanie, że was nie ma.
Robienie i mówienie rzeczy, które sprawiają, że czujecie się całkowicie zdezorientowani.
Poprawianie was, tego, co robicie lub mówicie, by sprawić, byście poczuli się zażenowani.
Może istnieć pewien wzorzec zachowania, powtarzający się wielokrotnie. Czasami w tym samym czasie mają miejsce inne rodzaje nadużyć. Tego rodzaju nadużycie jest wykorzystywane w przemocy domowej do straszenia was i kontrolowania. Zazwyczaj pozostaje ono niezauważone.
Nałożenie wartości lub zasad na innych jest w wielu przypadkach uważane za honorowe. Dlatego czasami agresywne i upokarzające postawy są podziwiane i bronione. Ludzie, uciekający się do techniki określanej jako umoralnianie, usprawiedliwiają się, mówiąc, że robią to dla dobra ludzi. Wymagają, aby wszyscy dostosowali się do ich postrzegania wartości, używając wątpliwych środków, aby to osiągnąć. Jeśli ktoś nie podziela ich poglądów, jest krytykowany, lekceważony, potępiany i nękany.
Umoralnianie zaczyna się od paternalizmu. Ludzie dzielą się radami, o które nikt nie prosił i oceniają innych tak, jakby ich osąd był szanowany i wartościowy, uważając się za Autorytet. Niepokojące jest to, że nie są oni przykładem dobrego zachowania, często ich postawy moralne pozostawiają wiele do życzenia. Są przekonani o tym, że są lepsi od pozostałych.
Celem umoralniania jest narzucanie innym własnego wzorca zachowania czy postępowania. Tu kluczowym słowem jest "narzucanie". Moralista żąda, by jej „wartościowa” narracja została przyjęta przez innych, z bardzo prostej przyczyny, uważają ją bowiem za jedyną słuszną.
Moraliści to osobowości narcystyczne, żyjący w przekonaniu o własnej nieomylności. Uważają się za ideały pod każdym względem, co oczywiście jest nieprawdą. To ludzie pozbawieni empatii i współczucia, a przede wszystkim tolerancji. I tu na salonie jest ich nie mało. Zamiast umoralniać innych, może powinni spojrzeć krytycznie na własny ogródek pełen chwastów i nieporządku. Może wtedy słońce ożywi również ich beznadziejne życie...
