Czy zdarzyło się wam, pisząc artykuł, komentarz, e-maila, SMS-a lub inną wiadomość popełnić błąd? Muszę się przyznać, że mi i owszem. Z czego to u mnie wynika? Głównie z braku czasu, niestety ogranicza mnie klawiatura, myślę szybciej, niż piszę. Chcąc zachować tok myślowy i przelać go na komputer, czasem uderzam w klawisz obok. Stąd biorą się moje literówki, które są wyłapywane przez niektórych komentujących i mi wyrzucane.
Idealnie byłoby poprawić je, jednak nie zawsze mamy na to czas. Oczywiście to żadne usprawiedliwienie, oznacza jedynie, że jesteśmy tylko ludźmi. Zastanawia mnie zawsze skrupulatność moich komentatorów, głównie innych autorów, którzy widzą błędy, ale czy tylko je?! Czy sprawdzając mój tekst pod kątem pisowni, zrozumieli, aby na pewno to o czym pisałam? Jaki jest bowiem cel i sens sprawdzania pisowni, czytanego tekstu niezwiązanego z nimi?
No, chyba że ktoś tego celowo szuka... Tylko po co... może sami sobie odpowiedzcie. Niektórzy próbują mi udowodnić mój brak inteligencji, inni brak logiki, a jeszcze inni, że powinnam zająć się garami, a nie pisaniem. A jak to o nich świadczy? Wolę się nie wypowiadać na ten temat, bo i po co? Ocenią to sami czytelnicy. Wracając do tematu, nasuwa się pytanie: Czy nasze umiejętności ortograficzne są skorelowane w jakiś sposób z naszą inteligencją? Nie, nie są.
To zwykły stereotyp, panujący wśród części naszego społeczeństwa. Samo noszenie okularów nie czyni nas ani kujonami, ani mądrzejszymi. Podobnie robienie błędów w tekście nie oznacza, że mamy niskie IQ czy problem z logiką tylko, że zwyczajnie popełniliśmy błąd. Istnieje wiele przykładów geniuszy w swoich dziedzinach, którzy popełniali błędy ortograficzne.
Chociażby Albert Einstein, którego początkowo uważano za upośledzonego intelektualnie, ponieważ nie potrafił pisać. Innym przykładem może być znana pisarka Jane Austen i wiele, wiele innych. Polecam przeczytanie artykułu w The Week "11 historical figures who were really bad at spelling", którego link podaję na końcu mojego tekstu.
Jeśli chodzi o inteligencję, należy zauważyć, że testy takie jak Skala Inteligencji Dorosłych Wechslera (WAIS) mierzą szereg zdolności, nie tylko związanych z językiem. Oczywiście istnieją rzeczy, które komplikują obraz naszej inteligencji, a które nie są ściśle z nią związane, takie jak wrodzona głuchota, dysleksja lub inny język ojczysty.
Tak naprawdę nie ma się czego wstydzić, jeśli chodzi o brak perfekcjonizmu w naszym pisaniu. Bez względu na to, jak zła jest nasza pisownia lub jak rażące popełniamy błędy gramatyczne, nie odzwierciedla to tego, jak inteligentni jesteśmy w rzeczywistości. Nie umniejsza to także znaczenia informacji, którymi chcemy się podzielić z odbiorcami.
W artykule Suite101.com z 2000 r. "What Does Your Spelling Say About You Behind Your Back?" (Co twoja pisownia mówi o tobie za twoimi plecami?) Sandra Linville odwołuje się do książki Marilyn Vos Savant The Art of Spelling: The Madness and the Method. Vos Savant napisała swoją książkę po przeprowadzeniu ankiety w 1998 roku w swojej kolumnie Parade Magazine, w której zapytała czytelników: "Co tak naprawdę mówi o tobie twoja pisownia? Czy umiejętność ortografii jest miarą twojego wykształcenia, inteligencji, pragnień, czy też żadnego z powyższych?"
Vos Savant zebrała ponad 42 tys. odpowiedzi, które wskazywały wyraźnie, że lepsze umiejętności ortograficzne są korzystniejsze dla umiejętności organizacyjnych niż dla inteligencji. Niestety Vos Savant zdaje sobie sprawę z tego, że ludzie popełniający błędy, mogą być postrzegani jako nieudolni w inny sprawach. Błędnie napisane słowo może spowodować odrzucenie naszego CV i pogrzebać szansę na otrzymanie wymarzonej pracy. Jednak jest to efektem stereotypów panujących w naszym społeczeństwie, a nie braku inteligencji z naszej strony.
Dziękuję wszystkim moim edytorom tekstów, bez was życie byłoby smutne...
The Week: https://theweek.com/articles/462824/11-historical-figures-who-really-bad-spelling
