"Możecie wierzyć lub nie, ale spotkałem kobietę swoich marzeń...ku...wa, jaka ona jest piękna. Teraz rozumiem, dlaczego czekałem. Wszechświat dawał mi znaki, że nie warto jeść byle czego, gdy mamy szansę na kawior. Kiedyś przeczytałem, że nie warto pić z kałuży, gdy możemy napić się szampana. Tak zakochałem się... czuję szybsze bicie serca, gdy ona jest w pobliżu. Radość z faktu, że ją znowu zobaczę. Jest tylko jeden problem, boje się jej o tym powiedzieć..." Brzmi znajomo?! Wielu z nas kiedyś przeżywało takie dylematy.
Niepewność łamie nam serce. Chcielibyśmy się upewnić, kim tak naprawdę jesteśmy dla osoby, którą darzymy uczuciem, przyjaciółmi czy kimś więcej?! Czasami nie możemy, ot tak, wyznać swoich uczuć, ponieważ boimy się odrzucenia. Samo odrzucenie nie jest złe, przynajmniej akceptujemy je takim, jakie jest i idziemy dalej. Prawdziwym problemem w takim przypadku jest przyjaźń. Dobrze się razem bawimy, wciąż spędzamy razem czas, jemy, oglądamy filmy, tańczymy, śmiejemy się i nie mamy przed sobą tajemnic. Dlatego właśnie tak bardzo boimy się to stracić. Boimy się, że wyznanie miłości sprawi, że nie będziemy mogli jej dłużej widywać.
Gdy tak się stanie, zaczynamy żałować, że powiedzieliśmy jej o tym, iż pragniemy czegoś więcej niż tylko przyjaźni. Nikt z nas nie wie jednak, co czuje i czego pragnie ta druga osoba, może i ona potajemnie czuje coś do nas. Może boi się tak samo, jak my, wyznać nam prawdę?! Pewnie myśli podobnie, boi się, że z czasem nasza przyjaźń wyblaknie. Może jednak warto zaryzykować i dać jej kilka wskazówek. Choć ryzykujemy, że nas odrzuci, nie będziemy żałować przez resztę życia, że nie spróbowaliśmy. Oczywiście zabierzmy się do tego metodą drobnych kroczków, by jej nie wystraszyć.
Patrzmy jej prosto w oczy, często się do niej uśmiechajmy, mówmy komplementy, zapraszajmy na randkę, okazujmy jej troskę, bądźmy przy niej, kiedy jest w dołku… Jeśli odpowie brakiem zainteresowania...zadajmy sobie pytanie, czy bycie tylko wspierającym przyjacielem nam wystarczy?! Czy dalszy kontakt z nią, nie będzie nas ranić, zwłaszcza wtedy, gdy ona będzie kochać kogoś innego?! Jeżeli nie, to odejdźmy i zapomnijmy...podobno czas leczy rany. Nie jesteśmy przecież masochistami. Może kiedyś spotkamy kogoś, kto będzie odwzajemniał nasze uczucie.
Pocieszającym jest fakt, że większość kobiet, nie ma powodu, by odrzucić miłość przyjaciela. Przecież pragną z nim przebywać, tęsknią za nim i czują się sobą w jego towarzystwie. Trochę inaczej się dzieje, gdy jesteśmy tylko jej znajomymi, nie wiemy zbyt wiele na jej temat, tego, co lubi i jaka jest. Ona również niewiele o nas wie. Będzie to trochę dziwne, gdy nagle wyznamy jej miłość. Może rozsądniej będzie okazanie jej swojego zainteresowania, bez szokującego wyznania. Czekajmy na jej reakcję, a wtedy wykonajmy kolejny ruch.
Gdy jest nami zainteresowana, warto zaryzykować i powiedzieć jej prawdę, w takim przypadku z pewnością nas nie odrzuci, wręcz przeciwnie, poczuje się swobodnie i bezpiecznie. Nasze wyznanie rozjaśni jej cały dzień. A co najważniejsze, powiedzmy jej to, niczego od niej nie oczekując. Brak presji pozwoli jej dokonać samodzielnego wyboru, będzie pewna, że jest on prawidłowy. Bycie prawdziwym ma wiele zalet, nigdy nie narażamy się na to, że mogliśmy być przyczyną czyjegoś cierpienia. Gdziekolwiek byliśmy, pozostawiliśmy dobre o sobie wspomnienia, przyjaźnie, a nawet miłość. Jest w tym coś niebywale pięknego, gdy idziemy przez życie i spotykamy uśmiech na znajomych twarzach, dobre wspomnienia wspólnie spędzonego czasu. Wtedy zauważamy, że zostawiając wokół siebie klejnoty uznania, ktoś bardzo chce być blisko nas, być częścią naszego życia.
Zaprośmy ją wtedy na randkę, w zabawny, bezpretensjonalny sposób i niech zacznie się nasza wspólna przygoda, jaką jest związek dwojga kochających się osób. Miłość to piękne uczucie, jednak odwzajemniona jest jeszcze piękniejsza, dlatego nie rozdrabniajmy się, nie zadowalajmy się bylejakością, skoro możemy mieć wszystko!
