Refleksje nad Uzależnieniami i Zaburzeniami Psychicznymi trolli

Trolling, definiowany jako celowe prowokowanie i zakłócanie dyskusji w Internecie, może wynikać z różnych motywacji psychologicznych. Osoby angażujące się w takie zachowania często deklarują szczęście i zadowolenie z życia, co rodzi pytanie, czy ich radość jest autentyczna, czy też trolling służy jako mechanizm kompensacyjny.

Jak zauważa Philip Zimbardo, psycholog znany z eksperymentu stanfordzkiego, w pewnych sytuacjach ludzie mogą zatracić poczucie odpowiedzialności, co sprzyja dezinhibicji. Anonimowość w Internecie osłabia wewnętrzne hamulce moralne, ułatwiając negatywne zachowania, takie jak trolling.

Z etycznego punktu widzenia trolling narusza zasadę szacunku dla innych osób. Immanuel Kant podkreślał, że każda osoba powinna być traktowana jako cel sam w sobie. Trolling, który często ma na celu poniżenie innych, jest sprzeczny z tym imperatywem. Jürgen Habermas w swojej teorii działania komunikacyjnego przekonuje, że trolling zakłóca racjonalną dyskusję, uniemożliwiając osiągnięcie konsensusu.

Osoby, które twierdzą, że są szczęśliwe, a jednocześnie trollują, mogą doświadczać dysonansu poznawczego. Leon Festinger twierdził, że ludzie dążą do spójności między swoimi przekonaniami a zachowaniami. Aby zredukować napięcie, mogą racjonalizować swoje działania, obwiniając ofiary lub przekonując siebie, że to tylko "niewinny żart".

Takie zachowanie może być także symptomem uzależnienia od Internetu. Osoby spędzające znaczne ilości czasu w sieci mogą stać się zależne od bodźców, jakie ona oferuje. Trolling, jako forma rozrywki, zapewnia natychmiastową gratyfikację, co porównywalne jest z innymi uzależnieniami.

Wiele badań sugeruje, że osoby trollujące mogą wykazywać cechy zaburzeń osobowości, takich jak narcyzm, makiawelizm czy psychopatia. Te zaburzenia często wiążą się z brakiem empatii, co ułatwia angażowanie się w działania szkodliwe dla innych.

Trolling prowadzi do długoterminowych konsekwencji emocjonalnych, zarówno dla ofiar, jak i samych trolli. Osoby te mogą doświadczać uczucia pustki, depresji czy lęku, co jest wynikiem braku autentycznych relacji międzyludzkich. John C. Lilly podkreśla, że osoby te mogą odczuwać wewnętrzną sprzeczność między pragnieniem akceptacji a szkodzeniem innym.

Może być on także próbą ochrony przed własnymi problemami i emocjami. Osoby z niskim poczuciem własnej wartości mogą szukać potwierdzenia swojej wartości poprzez dominację nad innymi.

Osoby angażujące się w takie zachowania mogą zmagać się zarówno z uzależnieniami, takimi jak: alkoholizm, narkomania, lekomania, hazard, seksoholizm czy uzależnienie od Internetu; jak i z zaburzeniami osobowości, takimi jak: psychopatia, makiawelizm czy narcyzm oraz innymi problemami emocjonalnymi. 

Trolling kompensuje im wszelkie deficyty w realnym życiu, takie jak niespełnienie w życiu zawodowym, jak i prywatnym. Ich zachowanie często jest krzykiem o zainteresowanie, gdyż czują się bardzo samotni w realnym świecie.

 Zrozumienie tych powiązań jest kluczowe w opracowywaniu skutecznych strategii interwencji i wsparcia dla osób dotkniętych tym zjawiskiem.

Źródła

C. Hardaker Trolling in asynchronous computer-mediated communication: From user discussions to academic definitions. Journal of Politeness Research (2010)

E.E. Buckels, P.D. Trapnell & D.L. Paulhus Trolls just want to have fun. Personality and Individual Differences (2014)

P.G. Zimbardo The Lucifer effect: Understanding how good people turn evil (2007)

J. Suler The online disinhibition effect. CyberPsychology & Behavior (2004)

I. Kant Groundwork of the Metaphysics of Morals (1785)

J. Habermas The Theory of Communicative Action (1981)

L. Festinger A Theory of Cognitive Dissonance (1957)

D.L. Paulhus The role of narcissism in the trolling phenomenon. Personality and Individual Differences (2001)

J.C. Lilly The Scientist: A Metaphysical Perspective on the Human Experience (1997)

Zdjęcie Google