Wiktor Janowycz Wiktor Janowycz
3054
BLOG

447.. 446.. 440 Not found!.. czyli neutralizacja JUST Act w siedmiu krokach

Wiktor Janowycz Wiktor Janowycz USA Obserwuj temat Obserwuj notkę 80

    Politycy Konfederacji zaprezentowali tajną notatkę MSZ, z której wynika, że USA w osobie przedstawiciela Departamentu Stanu Thomasa Yazdgerdi próbują wywrzeć na Polskę nacisk w celu realizacji postulatów zawartych w ustawie Justice for Uncompensated Survivors Today (JUST) Act. Można się oczywiście zastanawiać nad prawdziwością przecieku, co zrobił już w swym komentarzu redaktor geos, ale nie da się ukryć, że ustawa istnieje i zobowiązuje przedstawicieli rządu USA do tego typu działań, więc niezależnie od zaangażowania z jakim je realizują nie można chować głowy w piasek. A skoro partner oczekuje od nas działań, to proponuję siedem kroków do zneutralizowania owego nacisku:

1) Zadbać o jawne prowadzenie spraw związanych z próbami egzekwowania na Państwie Polskim jakichkolwiek "rekompensat", czy innych środków finansowych, uświadamiając partnerom, że wszelkie rozmowy na te tematy toczyć się mogą jedynie w warunkach pełnej transparentności. To podejście powinno zostać zapewnione uchwałą Sejmu, na którą każdorazowo mógłby i musiał powołać się przedstawiciel Rzeczypospolitej pod groźbą postawienia przed Trybunałem Stanu.

Dyplomacja realizowana po cichu bywa trudna. Wielka presja społeczna w postawionej jasno i przejrzyście kwestii jest olbrzymim elementem wsparcia wszelkich negocjacji i mocnym argumentem za odrzucaniem prób nacisku w tej kwestii. Liczę, że projekt odpowiedniej uchwały, który bardzo trudno będzie odrzucić, trafi do Sejmu za sprawą narodowej opozycji.

2) Przygotować dotyczący strat Polski w związku z II wojną światową raport, który będzie równocześnie podstawą do dalszych działań w sprawie domagania się reparacji i odszkodowań wojennych wobec rządów Niemiec i Rosji. W raporcie tym utworzyć sekcje dotyczące WSZYSTKICH mniejszości narodowych II Rzeczypospolitej. Każda z sekcji będzie zawierać historyczny zarys relacji mniejszości narodowej z Państwem Polskim zarówno w okresie II, jak i I Rzeczypospolitej oraz stan majątku instytucjonalnego, w którego powstanie istotny wkład mieli przedstawiciele mniejszości narodowych. Istotnym elementem raportu będzie wskazanie strat związanych z tym majątkiem w ramach całości strat Rzeczypospolitej wraz ze wskazaniem odpowiedzialnych za te straty w okresie okupacji. Raport ten powinien być systematycznie aktualizowany, uszczegóławiany i publikowany po polsku i angielsku na stronach IPN.

Taki raport, którego podwaliny zostały położone przez zespół ds. reparacji wojennych posła Mularczyka,  powinien być na podorędziu służb dyplomatycznych - raport zwięźle pokazujący, że termin Holocaust w Polsce w tym samym stopniu dotyczy Polaków, jak i Żydów, że cały Naród, całe Państwo, poniosło ogromne straty, które wciąż nie zostały wyrównane, a nad czym jednak polski Rząd pracuje. Rzecz jasna, po uzyskaniu reparacji będziemy zdolni do wyrównania proporcjonalnie części strat poniesionych również przez społeczności mniejszości narodowych - kolejny punkt wskaże w jakim zakresie taka operacja może być realizowana:

3) Przygotować raport dokumentujący dotychczasowe działania Państwa Polskiego w okresie III Rzeczypospolitej na rzecz rozwoju kultury i tożsamości oraz upamiętnienia spuścizny mniejszości narodowych. Raport ten będzie nie tylko podsumowaniem i rozliczeniem dotychczasowych działań i środków rozdysponowanych przez Skarb Państwa, ale również podstawą do planowania dalszych działań i wydatków. Powinien zawierać zarówno koszty dotychczas poniesione przez Skarb Państwa oraz samorządy na tworzenie, odtwarzanie instytucji kulturalnych i edukacyjnych związanych z tożsamością mniejszości, czy koszty renowacji związanych z ich tożsamością zabytków, dzieł sztuki, cmentarzy, miejsc kultu religijnego, jak i stałe pozycje w budżetach związane z tego typu wydatkami. W tym raporcie powinien zostać zawarty wniosek co do celowości uchwalenia ustawy (bądź nowelizacji istniejącej) dotyczącej tej działalności Państwa, w której zawarty zostanie bezpiecznik określający maksymalny promil budżetu na wydatki w tej dziedzinie oraz zakaz preferencji niektórych mniejszości, jako proporcjonalne ograniczenie, np. do 30% całości tych wydatków. Ponadto ustawa powinna jednoznacznie precyzować, że wszelkie poniesione przez Państwo Polskie wydatki tego typu mogą być wykorzystywane wyłącznie na terenie Rzeczypospolitej i nie mogą być przedmiotem transferów zagranicznych.

Wymowa powyższego raportu powinna podkreślać, że Państwo Polskie traktuje tego typu wydatki jako element własnej tożsamości i różnorodności, którą się szczyci. Sam raport może być jednak wykorzystywany jako argument w rozmowach dotyczących praw mniejszości polskiej w innych krajach.

4) Przygotować raport dotyczący stanu polskich przepisów dotyczących przekształceń praw własnościowych, praw spadkowych itp. w okresie II RP, PRL oraz III RP. Wskazać umocowanie tych przepisów w Konstytucji. Wnioski zawarte w tym raporcie powinny wskazywać:

  • propozycje doprecyzowania istniejących przepisów (w tym przepisów wykonawczych w oparciu o wnioski z dotychczasowych "prywatyzacji" i postępowania Komisji Weryfikacyjnej)
  • ścieżki dochodzenia praw majątkowych naruszonych przez instytucje Państwa Polskiego w okresie PRL
  • warianty systemowego ujęcia zwrotu utraconego mienia w przyszłości (ustawa reprywatyzacyjna)

w ramach istniejących przepisów.

Raport ten powinien zawierać aneks z podsumowaniem dotychczasowych zwrotów mienia ze wskazaniem zarówno przepisów, na podstawie których naruszono prawa własności, jak i podstaw jego odzyskania (przepisy, wyroki sądów).

Najbardziej istotną częścią będą oczywiście wnioski i aneks, którego efektem powinna być możliwość wskazania, że Polska zwraca mienie o ile jest to zgodne z prawem.

5) Przygotować raport stanu uzgodnień z innymi państwami w kwestii poniesionych, planowanych i zamkniętych rozliczeń związanych z przekształceniami własnościowymi w okresie 1945-2019. Wyniki raportu mogą zostać potwierdzone uchwałą Sejmu oraz notyfikowane partnerom zagranicznym, których dotyczy. Służby dyplomatyczne zostaną zobowiązane do prowadzenia jakichkolwiek negocjacji w oparciu o wcześniej poczynione ustalenia.

6) Opracować strategię rozwoju i wsparcia polonijnych i pro-polskich organizacji zagranicznych, które będą bazą dla twardego i miękkiego lobbingu, który obejmuje zarówno działania promocyjne, jak i prawne w interesie Rzeczypospolitej. Rozwijać relacje z osobistościami deklarującymi sympatię do Polski i dbającymi o jej wizerunek i interesy za granicą; opracować procedury ochrony wywiadowczej i kontrwywiadowczej takich relacji. 

Działania związane z obroną Pomnika Katyńskiego w Jersey City dowiodły skuteczności lobbingu i poszukiwania poparcia dla sprawiedliwych działań. MSZ musi nadrobić braki w tej dziedzinie, aby być w stanie działać skutecznie również w sprawach o szerszym znaczeniu.

Na podstawie powyższych dokumentów powinna zostać sformułowana strategia Państwa nie tylko w odniesieniu do ewentualnych roszczeń wspieranych amerykańskimi działaniami w ramach JUST Act, ale także osób prywatnych i instytucji, dążących do odzyskania majątku przejętego nielegalnie lub półlegalnie w okresie PRL. Takie podejście nie wyklucza, wręcz przeciwnie, często może ułatwić dochodzenie praw własności osobom, czy instytucjom pokrzywdzonym, ale pod jednym podstawowym warunkiem - wyłącznie w ramach przejrzystego prawa. Ponadto pokazuje, że Polska prowadzenia działania i ponosi wydatki na rzecz ochrony tożsamości swych mniejszości bez nacisków ze strony innych państw. Powyższa lista natomiast może stanowić formalne podejście polskiego Rządu i zostać wprost zaprezentowana jako odpowiedź na naciski Departamentu Stanu z jasnym przekazem:

7) "Nic ponad prawem!"

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Polityka