Nie za bardzo znam się na muzyce, muszę przyznać ze wstydem, wiem tylko, że grają (i że mi się podoba albo nie). Jednak od około roku przeszukuję Internet w poszukiwaniu białoruskich współczesnych piosenek, bo ta muzyka zrobiła na mnie takie wrażenie, że… już nic innego mnie nie interesuje.
Znalazłam około 100 piosenek – to są tylko te, które lubię. W różnych stylach, od rocka do etno. Zastanawia mnie jedno: naród jest o wiele mniejszy od naszego, a jeśli wziąć pod uwagę tylko białoruskojęzycznych, to będzie ich z 10 razy mniej. Z tego wniosek, że u nas powinno być z 10 razy więcej świetnych zespołów grających znakomitą muzykę w rozmaitych stylach. Tych zespołów nie ma (albo nic o nich nie wiem). W radiu nic ciekawego nie słychać.
Pana Prusinowskiego posłuchałam, brakuje mi w tej muzyce śpiewu i jeszcze jakiejś energii (choć może na żywo jest inaczej). A w ogóle to się z nim zgadzam.
Chyba macie rację, edukacja muzyczna u nas leży. Mieszkam w średniej wielkości mieście (100 tys.), szkoła muzyczna jedna, ciężko się do niej dostać – uczcie się sami, jak macie ochotę! Można przecież prywatnie, nie?…
Z tego, co się orientuję, na Białorusi szkoły muzyczne są nawet na wioskach. Poziom ich pewnie jest słaby, ale pozwala to jakoś rozwijać talenty. Może stąd ten wysyp białoruskiej muzyki?
Nie wszystkie żony osób publicznych lubią światła rampy, czy jupiterów?.. – ale jest pewna różnica między „lubię” a „wypada”. To drugie oznacza wyższy stopień kultury. Może nazwijmy to etykietą. Ja nie za każdym członkiem rodziny przepadam, ale jak do mnie przyjdzie z wizytą, to go poczęstuję kawą, bo tak wypada. Poza tym dawniej mawiano – szlachectwo zobowiązuje. A kim jest Macierewicz? Przy okazji tego tematu, bo mnie się ten problem wydaje ciekawy i ważny – Polska wciąz jest krajem, w którym kobiety traktuje się przedmiotowo, leje w domu, a wysokie władze w osobach ministrów (no, jednego), uchylają się od zatwierdzania przepisów mających ukrócić znęcanie się nad kobietami. W tej sytuacji oficjalne wsparcie partnerskiej klimatyzacja Warszawa pozycji kobiety przez żony dygnitarzy i ich samych byłoby bardzo wskazane. Tu nie wiem, czy to Tuskowa, prosta pielęgniarka, boi się stanąć raz, dwa razy w roku publicznie u boku męża, czy też premier jej tego zakazuje.To tyle w tej kwestii, która nie zainteresowała żadnej z pań, a szkoda
Komentarze