Nam nie grozi wymarcie. Problem jest innej natury, systemowej

Może być nas o połowę mniej i nadal będziemy jednym z najliczniejszych europejskich narodów. Nam nie grozi wymarcie. Problem jest innej natury, systemowej. System niesprawiedliwie rozdziela zyski pozwalając na to, żeby najmniej liczna klasa posiadaczy i inwestorów zagarniała większość dochodów a pracownikom i pracującym na własnych gospodarstwach, od których są nie mniej uzależnieni jak oni od nich, przeznaczają przysłowiowe okruchy z pańskiego stołu. Ludzie mogą więc liczyć jedynie na biedaemerytury, bo nie są w stanie niczego się dorobić, zabezpieczyć się sami na starość finansowo i po osiągnięciu wieku emerytalnego stanowią już tylko obciążenie dla systemu, sami nie płacą podatków, bo nie prowadzą żadnej działalności gospodarczej.

Ludzi nie trzeba zachęcać do zakładania rodziny i posiadania dzieci, bo to naturalny instynkt. Trzeba im stworzyć odpowiednie warunki, tanie mieszkania, dobrze płatną pracę, a nie będą mieli z tym problemu. Tu nic nie zmieni nawet 1500 plus, bo ludzie muszą czuć się niezależni i samodzielni w dłuższej perspektywie i tylko wówczas zdecydują się na założenie czy powiększenie rodziny. Zapomoga od państwa tak naprawcę jedynie powiększa ich poczucie niesamodzielności i bezradności, a to nie jest zachęcające do założenia czy powiększenia rodziny. Stąd porażka tego pomysłu.

No dobrze, powiecie, ale czy to nie właśnie te najbiedniejsze i najmniej rozwinięte społeczeństwa są najbardziej dzietne? Jak widać dobrobyt i bezpieczeństwo jedynie rozleniwia ludzi, czyni ich bardziej samolubnymi, myślącymi już tylko o własnej wygodzie i odciąga od zakładania i powiększania rodziny. Jest to jednak mylne stwierdzenie, gdyż absurdalnym byłoby zakładać, że bieda i brak zabezpieczeń ze strony państwa sprzyja dzietności, bo tak nie jest. Tam musi działać coś innego. Jest to kwestia ludzkiej psychiki, która z braku innych perspektyw i bodźców karze się skupiać na tym, co jest akurat osiągalne i nie wymaga jakichś szczególnych środków. Cóż to takiego? Oczywiście, płodność. Ludzie w takich nierozwiniętych społecznościach zwyczajnie rekompensują sobie brak innych bodźców i perspektyw własną płodnością. Dochodzi tu też kulturowe zapóźnienie  i zniewolenie kobiet, które są poddane woli mężczyzn i rodziny opartej na patriarchacie, i które są zwyczajnie przymuszane do rodzenia dzieci. Kobiety w świecie Zachodu nie są już tak podporządkowane mężczyznom, ci zaś już nie pełnią tak jednoznacznej roli przywódczej i nie są na ogół w stanie narzucać swojej woli. To nie przypadek, że w społecznościach muzułmańskich fundamentaliści religijni zaczynają swoje rządy od ograniczania praw kobietom. Nie tylko zresztą muzułmańskich.

Problem więc jest złożony i tkwi w systemie, w którym żyjemy. Kobiety nie ograniczają swojej roli w społeczeństwie już tylko do bycia matką i żoną, ew. utrzymanką bogatego i stojącego wysoko w hierarchi społecznej mężczyzny, ale same chcą zajmować w niej wysokie stanowiska, a to wymaga poświęcenia i czasu, rodzina, dzieci nie są więc tym, o czym większość współczesnych młodych, wyzwolonych kobiet Zachodu myśli na pierwszym miejscu. Na pierwszym miejscu jest wykształcenie i zajęcie bezpiecznej pozycji w systemie. Dopiero wówczas rodzi się świadoma decyzja o założeniu rodziny. Nie możemy im tego zabronić i wrócić do czasów, w których tylko mężczyźni mieli ten przywilej. To tak jak z odejściem od systemu niewolnictwa: właściciele nigdysiejszych plantacji niewolników musieli je zamknąć albo nauczyć się funkcjonować na sprawiedliwych zasadach. Zyski już nie będą tak szybkie i duże jak wówczas, gdy wykorzystywali bezpłatną, niewolniczą siłę, ale takie są właśnie koszty tych zmian. Z czymś podobnym mamy do czynienia i w tym przypadku: kobiety przestały pełnić poddańczą, niewolniczą rolę w społeczeństwie i skupiać się już tylko na jednym. Jak jakiś polityk chce im to odebrać... niech powie to wprost. Zobaczymy co się stanie na drugi dzień.

Nam nie grozi wymarcie, a co najwyżej bankructwo systemu finansowego z powodu coraz bardziej niesprawiedliwego podziału zysków i nie da się tego wyrównać żadnymi zapomogami, a polityka socjalna, wyjąwszy już to, że pogrąża system czyniąc go nierentownym, jedynie paradoksalnie odbiera poczucie własnej wartości i bezpieczeństwa, a to nie skłania do powiększania czy w ogóle zakładania rodziny. Wina tkwi więc w systemie i to od  niego trzeba zacząć. A kobiety nacjonalistom radzę zostawić w spokoju, bo to już nie te czasy. A w zasadzie to niech nie zostawiają. ;)