Lula322 Lula322
3517
BLOG

Assia

Lula322 Lula322 Kultura Obserwuj notkę 148

   

     Jej ojciec był Żydem, matka luteranką. Urodzona 15 maja 1927 Assia Wevill była córką trzech kultur: Rosyjskiej, żydowskiej, niemieckiej. Kobietą piękną, egzotyczną „ Królową śniegu” jak o niej mawiano,sawantką, uzdolnioną artystycznie ( pisała wiersze, malowała obrazy). Igrała z artystyczną bohemą, budząc podziw. Ponoć nie było osoby, która przeszłaby obok niej obojętnie „ Jest obłędnie zmysłowa”. W 1961 od roku zamężna z pisarzem Davidem Wevillem (to już trzecie małżeństwo Assii) poznała parę poetów Teda Hughesa i jego żonę Sylvię Plath. Powszechnie uważa się ,że to ona przyczyniła się do rozpadu ich małżeństwa .

     Po pierwszej nocy spędzonej w domu Hughesów opisała Tedowi swój sen. EmmaTennant autorka poetyckiej impresji , wariacji na temat życia Plath pisze:„...Kiedy Sylvia słucha Assii opowiadającej swój sen – sen o wielkiej złotej rybie i na wpół ukształtowanym dziecku wiercącym się w jej oku – wie już po niej, bitwa została przegrana...1 I faktycznie tak było -tą oniryczną wizją Assia zaintrygowała Teda ,przemawiając do wyobraźni, operując bliskimi mu obrazami. Zastanawiam się czy to mogło być kłamstwo ? Prowokacja ? Jeśli chciała, by Ted się nią zainteresował ,to uderzyła bardzo dobrze, uzmysławiając rozmiłowanemu w ezoteryce autorowi „Jastrzębia w deszczu”, że operują tym samym językiem .

   Trudno powiedzieć, czy Sylvia Plath od początku widziała co jest grane, być może nie chciała uwierzyć, być może wyparła taką możliwość. Małżeństwo Hughesów przyjaźniło się z małżeństwem Wevillów. Wspólnie spędzali czas, wymieniali się prezentami , tuż po pierwszym, pamiętnym weekendzie w domu Hughesów Assia podarowała Sylvii gobelin do haftowania, a Sylvia zaczęła tkać różyczki, zajęła się pracą. Później jednak stopniowo uświadamia sobie, że męża coraz częściej nie ma w domu, przyjaciółka stała się milcząca 2. W dodatku ubiera się i maluje jak ona, z tą różnicą że pachnie perfumami , jest zadbana i elegancka, podczas gdy Sylvia- tytan pracy -to typowa pani domu „pachnąca ”pieluchami małych dzieci. Friedy (ur.1.IV.1960) i Nicholasa (ur.17 I1962 roku*3).

    Autorka „ Ariela”Stała się nieufna, świadoma, zazdrosna. Pojawiło się przeczucie innej kobiety. „Seksualna zazdrość ” jak zauważa Janet Malcolm w „ Milczącej kobiecie” (biografii Plath). Uczucie, które potrafi wyprzeć wszelkie inne, stając się nadrzędnym. Assia dzwoni do domu Hughesów .Pyta o Teda udając mężczyznę. Sylvia, która odbiera telefon w furii wyrywa kabel z gniazdka... Ta żenująca zabawa nie trwa długo. W sierpniu 1962 roku Sylvia zgadza się na separację. W październiku 1962 rozmawiają z Tedem o możliwości rozwodu.

     Plath wynajmuje mieszkanie w Londynie4, gdzie zimą 1962/ 1963 pisze swe porażająco piękne, przesycone cierpieniem i zmysłowością wiersze, które opublikuje w tomiku „ Ariel” .Wiersze, które ukażą się już po samobójczej śmierci autorki .W marcu 1965 wyda je oficyna „Faber and Faber” zredaguje... Ted Hughes, który po odejściu Sylvii Plath zauważał „ Zabrakło nam kilkunastu godzin, może kilkunastu dni”.A co do Assii:„...”Stało się coś strasznego: Sylvia popełniła samobójstwo' ogłosiła Assia wchodząc do biura (…)„Musisz czuć się z tym strasznie”. Assia otworzyła szeroko oczy ze zdumienia .”Dlaczego”?To nie miało nic wspólnego ze mną... ”.

    Po śmierci Sylvii Hughes wprowadza się do jej mieszkania przejmując opiekę nad dziećmi. Wkrótce sprowadza się też Assia. Sypia w łóżku Sylvii, porządkuje jej rzeczy, czyta pamiętniki, nie może zrozumieć dlaczego ta jej tak bardzo nienawidziła.Schlebia sobie, że była jej tragiczną muzą5.

     Te ostatnie dzienniki zostały zniszczone przez Hughesa, który nie chciał, by kiedykolwiek przeczytały je dzieci6. Dowiedział się z nich czegoś więcej:” Każde z nich wiodło „sekretny żywot”, również dlatego , że dzielila ich różnica płci .Mężczyzna popełnia kardynalny błąd , przyjmujac, że kobieta , z którą się wiąże, w pełni podziela jego myśli, że posługują się jednym umysłem .Tymczasem w najlepszym wypadku dostraja on swój umysł do jej skomplikowanej wyobraźni.Ale męskiemu racjonalizmowi i potrzebie ujmowania rzeczy w symbole towarzyszy wieczna energia plemników..7

     Czy byli szczęśliwi ? W opinii znajomych ta uderzająco piękna para przypominała raczej wygnańców z raju. Ich dom stał się sanktuarium Sylvii. Domem pamięci Sylvii, domem świadomości. Chwile szczęścia to były chwile. Narodziny córeczki Shury ( Alexandry Tatiany Elise) w marcu 19658 roku na były szansą na transformację tego związku. Szansą , którą zauważyli i której pragnęli sprostać. Ona była nadzieją, życiem w domu cieni. Assia rozkoszowała się macierzyństwem, Ted był zachwycony urodą i inteligencją małej. Dziecko mogło być ocaleniem, próbą zapomnienia. Cień jednak powrócił a wraz z nim obsesja. 1965 rok to ogromny sukces „ Ariela” .Ponowna wizja Sylvii spacerującej po domu, dzielącej murem. W 1967 roku Assia tej wizji znów ulega, czyta pisma zmarłej i zaczyna żyć jej życiem „ Silne uczucie jej wstrętnej obecności ”, „ Moja zazdrość z powodu jej niesamowitej znakomitości”9 Jest zazdrosna o Teda. Ten zaś powodów jej dostarcza. Nie łagodzi cierpienia. „Potencja okrucieństwa”10.

     Zazdrość jest projekcją jej własnych skłonności. Gry które przez lata stosowała teraz obracają się przeciwko niej. W przyjaciółce Teda Brendzie Hedden widzi siebie sprzed kilku lat. Assia pisze testament , który tak naprawdę jest wołaniem o pomoc, pogłębia się jej depresja, samotność, jest też zaniepokojona stosunkiem Teda do córeczki, w jej odczuciu faworyzującym dzieci z małżeństwa z Sylvią .Oficjalnie w lutym 1969 roku kończy małżeństwo z Wevillem. Jest wolna. Powinna zacząć wszystko od nowa, jednak nie potrafi. Jest wypalona. 22 marca 1969 zrozpaczona mówi do opiekunki Shury że :” Pan Hughes już jej nie chce”.

     29 marca 1969 odurza się alkoholem (była abstynentką) i tabletkami, bierze delikatnie na ręce małą, śpiącą Shurę. Kładzie ją obok siebie na podłodze w kuchni i odkręca gaz. Popełnia samobójstwo w taki sam sposób ,jak sześć lat wcześniej uczyniła to Sylvia Plath
 

 

 Na Assii grobie

wyryto słowa o które prosiła:

 Tu

leży kochanka

obłędu

i wygnania


 
Lula


 
P.S.

 Mój tekst z Wikipedii- wersja podrasowana

 

Assia Wevill

 

net 

 


  Przypisy:


1   Tennant E, Sylvia, Toruń 2004., s.95.

2 Middlebrook D.: Jej maż. Ted Hughes i Sylvia Plath, Kraków 2006, s.235.

3 Nicholas popełnił samobójstwo 16 marca 2009 roku.  

4 Domu, w ktorym swe dzieciństwo spędził W.B. Yeats.  

5 Yehuda Koren, Eilat Negev: Femme fatale. Życie i tragiczna śmierć Assi Wevill, rywalki Sylvii Plath, przeł. K. Stasiuk, Katowice 2008, s.155-157.

6 Middlebrook D.: Jej maż. Ted Hughes i Sylvia Plath, Kraków 2006, s.325.

7 Middlebrook D.,op. cit, s.366.

8 David zgodził się by córeczka Assii nosiła jego nazwisko.

9 Yehuda Koren, Eilat Negev ,op. cit., s.213-214.

10 Middlebrook D., op. cit., s.239.

 

 

Bibliografia

 

Malcolm J.: Milcząca kobieta. Sylvia Plath i Ted Hughes, przeł. M. Michałowska, Poznań 1998.

Middlebrook D.: Jej maż. Ted Hughes i Sylvia Plath,przeł. P. Łopatka, Kraków 2006.

Moses K.: Przezimowanie. Powieść o Sylvii Plath, przeł. M. Słysz, Warszawa 2004.

Plath S.: Dzienniki 1950-1962, przeł. J. Urban i P. Stachura, Warszawa 2004.

Plath S.: Listy do domu, przeł. E. Krasińska, Warszawa 1982.

Wagner E.: Sylvia Plath i Ted Hughes, przeł. T. Kunz, Kraków 2002.

Yehuda Koren, Eilat Negev: Femme fatale. Życie i tragiczna śmierć Assi Wevill, rywalki Sylvii Plath, przeł. K. Stasiuk, Katowice 2008

 

Lula322
O mnie Lula322

************************************************************************************************************************************************************ Na Salonie od 29.I.2011 *************************************** >

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Kultura