Basenji to pies o kocim charakterze. Jest niezależny i niechętnie spełnia ludzkie zachcianki. Z drugiej strony lubi być w centrum uwagi i potrzebuje dużo uwagi ze strony właściciela.
Basenji wywodzi się z ras psów starożytnego Egiptu. To niewielki, zgrabnej budowy pies o sterczących uszach i zawiniętym na grzbiecie ogonie. Umaszczenie ma zazwyczaj dwukolorowe: czysto czarne z białym, rude z białym, czarne podpalane z białym z podpalanymi znaczeniami lub płowe z białym. Może być również jednolicie czarne lub pręgowane.
Basenji niechętnie podporządkowuje się człowiekowi. Ma charakterystyczny szczek przypominający jodłowanie. Nie lubi samotności i zamknięcia w małych pomieszczeniach.
Zobacz też, które psy mają włosy zamiast sierści? Czy to prawda, że nie uczulają?
Basenji - charakter
Basenji jest psem bardzo niezależnym, który jednak potrzebuje uwagi ze strony swojego pana. Dlatego mówi się, że to twardy pies, ale o miękkim sercu. Chociaż jest bardzo niezależny, nie lubi pozostawać sam w domu, szczególnie źle znosi zamknięcie w niewielkim pomieszczeniu. Nie powinno się więc go izolować ani w małym pokoju, ani w klatce w schronisku.Ponieważ basenji bardzo źle znosi samotność, jeśli zostanie pozostawiony sam sobie przez zbyt długi czas i bez żadnego zajęcia, może spowodować w domu znaczne szkody.
Terier kongijski, jak bywa również nazywany basenji, jest dość uczuciowy i przywiązuje się zazwyczaj do jednej wybranej osoby. Basenji jest bardzo mądry. Nie jest to typowy pies do towarzystwa. Trzeba zapewnić mu sporą dawkę ruchu i właściwą stymulację umysłową, bo inaczej w domu nie da nam spokoju, natrętnie domagając się naszej uwagi. Za to zabawa z tak inteligentnym i żywiołowym psem jest dużą przyjemnością.
Basenji przez długi czas był wykorzystywany do tropienia śladów, wystawiania zwierzyny oraz sygnalizowania bliskości drapieżników. Dziś bierze jeszcze udział w polowaniach na mniejsze zwierzęta w Afryce i z tego względu, choć w Europie nie wykorzystuje się tak często jego zdolności łowieckich, pies tej rasy pierwotnej zdołał zachować wrodzone instynkty w niezmienionej postaci. Dlatego też basenji jest zawsze czujny i okazuje dużą nieufność wobec nieznajomych, których trzyma na dystans.
Jednak basenji nie jest stróżem we właściwym znaczeniu tego słowa, ale jako że jest nieufny wobec obcych, skutecznie ostrzeże domowników przed zbliżającym się intruzem, wydając charakterystyczne dla siebie dźwięki.
Basenji nie szczeka. Psy tej razy śpiewają, wydając bardzo przenikliwe dźwięki, które mogą przypominać tyrolskie jodłowanie.
Zobacz też: Agility, dogtrekking, obedience - najpopularniejsze sporty i aktywności dla psów
Dla kogo basenji?
Jeżeli do tej pory nie posiadaliśmy żadnego psa, nie wybierajmy basenjiego Jest on bardzo uparty i niezależny, co potrafi zniechęcić niedoświadczonego właściciela.
Basenji nie powinien też mieszkać w mieszkaniu, chyba że jest wyprowadzany na spacer kilka razy dziennie i ma zapewnioną odpowiednią stymulację umysłową. W jego przypadku wyjście na poranną i wieczorną przechadzkę to zdecydowanie za mało. Właściciel basenji powinien spędzać z nim jak najwięcej czasu. Pies ten nie znosi samotności i może w sposób hałaśliwy wyrażać swoje niezadowolenie. Jego wycie z pewnością będzie przeszkadzać np. sąsiadom w bloku.
Pies tej rasy najlepiej czuje się na wsi, w domu z dobrze zamkniętym ogrodem, z którego ciężko byłoby mu uciec. Nie może mieszkać na podwórku, gdyż bardzo źle znosi złe warunki pogodowe.
Basenji nada się dla rodziny z większymi dziećmi. Czuje się dobrze w ich towarzystwie, o ile podchodzą one do niego z szacunkiem. Jest nieprzewidywalny i może różnie zareagować, gdy poczuje się zagrożony, lub jeśli dzieci będą próbowały traktować go jak zabawkę.
Jeśli chodzi o koty lub inne psy, to czy się z nimi dogada zależy od wczesnej fazy socjalizacji. Jeżeli od szczeniaka poddawany będzie odpowiedniej socjalizacji, to nie będzie z tym problemu.
Basenji nadaje się dla osób, które często podróżują. Jest niewielkim psem, może więc z łatwością towarzyszyć panu w jego podróżach. Jednak, choć jest zaliczany do kategorii małych psów, jest zbyt ciężki, by móc podróżować w torbie podróżnej. Trzeba nauczyć go spokojnego chodzenia na smyczy i oswajać z środkami transportu publicznego.
Historia rasy basenji
Basenji jest jedną z najstarszych ras. Jego wizerunki można odnaleźć na malowidłach w egipskich piramidach, na których spoczywa u stóp faraonów. Należy do grupy czworonogów nazywanych "schensi”, skupiającej prymitywne psy tropikalnej strefy równikowej. Chociaż żył wśród ludzi, musiał obejść się bez ich opieki i sam troszczyć się o przetrwanie. W tych rejonach świata nie było i nie ma zwyczaju dbania o zwierzęta.
Tubylcy wykorzystywali basenji jako psa myśliwskiego – wystawiającego i wypłaszającego. W grupach polował nawet na lwy. Ponieważ podczas biegu nie wydawał żadnych dźwięków, na czas łowów zakładano mu specjalną obrożę z dzwonkiem, aby kontrolować przebieg pogoni. Zdarzało się niekiedy, że sam trafiał do garnka. Był także trzymany przez miejscowych szamanów.
Podobno w 1880 r. pierwsze egzemplarze tej rasy zostały zaprezentowane w paryskim ogrodzie zoologicznym. W 1895 r. na wystawie Crufta pokazano kilka okazów pod nazwą „afrykańskich psów buszmeńskich”. Prawdopodobnie w 1908 r. udało się wyhodować miot basenji w ogrodzie zoologicznym w Berlinie. Później na wiele lat zapomniano o tych czworonogach.
KJ
Komentarze