Mariam Mariam
796
BLOG

Patenty i podwójność przekazów słownych

Mariam Mariam Historia Obserwuj temat Obserwuj notkę 1
 
W poszukiwaniu konkretnego, udokumentowanego przykładu dwumowy, który w sposób nie budzący żadnych wątpliwości stanowiłby ilustrację rozwarstwienia - owej podwójności języka, o której Andrzej Łobaczewski pisze, że jej pojawienie się „jest patognomicznym symptomem zaawansowanego procesu ponerogenezy”, wpadła mi w ręce książka zbiorowego autorstwa pt. Nazistowskie korzenie „brukselskiej UE” , a w niej przetłumaczony na język polski fragment rękopisu przemówienia wygłoszonego przez Waltera Hallsteina dnia 23 stycznia 1939 roku na uniwersytecie w Rostoku, zatytułowanego „Wielkie Niemcy jako podmiot prawny”.*
 
Mowa ta, zwana „mobilizacyjną” - jako że stanowiła część większej kampanii na rzecz rozpoczęcia II wojny światowej - składa się z warstwy zewnętrznej, zwodniczej, służącej celom propagandowym oraz tej drugiej, zbudowanej z tych samych nazw, pod które podłożono odmienne znaczenia, zrozumiałe tylko dla psychopatycznej zgrai „wybrańców”.
 
Kiedy czyta się te złowieszcze, choć błazeńsko brzmiące słowa dzisiaj, po kilkudziesięciu latach od ich publicznego wygłoszenia, w świetle znanych i potwierdzonych dowodami faktów historycznych oraz współczesnego stanu rzeczy, zastanawiającym jest, że to w ogóle stało się możliwe.  Ilu ludzi zdołało w porę odszyfrować znaczenie tych słów, w niezbyt przecież zawoalowany sposób mówiących o rzeczywistych zamiarach?
Zamiarach,  które autorzy książki charakteryzują jako narzucanie patentów stanowiących element globalnej kontroli gospodarczej:
„Ujmując rzecz historycznie, globalne wojny toczyły się z użyciem karabinów i bomb, a celami były podbicie i kontrola innych krajów. Dzisiaj, jednak, kluczowymi narzędziami do osiągnięcia globalnej kontroli są instrumenty ekonomiczne i prawne, które stosuje się jako środki podporządkowywania sobie nie tylko rządów i gospodarek, ale także, ostatecznie, społeczeństw i ludzi.
Kluczowymi narzędziami ekonomicznymi brukselskiej UE są patenty, w szczególności patenty na chemikalia, leki farmaceutyczne, genetycznie modyfikowane ziarna (GMO) i inne zaawansowane technologicznie produkty. Z nich, najbardziej lukratywne są patenty na leki farmaceutyczne. W 2008 roku, na przykład, całkowita, globalna sprzedaż farmaceutyków sięgnęła 773 miliardów dolarów – sumy, która przewyższa łączny produkt krajowy brutto (PKB) stu najbiedniejszych krajów świata”.
A  jaki będzie odzew na ogłupiającą PR-owską kampanię, posługującą się wizerunkiem Angeliny Jolie, zaplanowaną pod kątem wyciągnięcia korzyści z patentów na ludzkie geny (w tym przypadku chodzi o gen BRCA1)? Patent na gen ma spółka Myriad Genetics. (http://www.naturalnews.com/040365_Angelina_Jolie_gene_patents_Supreme_Court_decision.html)
Mamy do czynienia z wyłącznym prawem do czerpania korzyści z ludzkiego materiału genetycznego. Szacuje się, że opatentowanych zostało już około 20% genów ludzkich! Podobno Konwencja o udzielaniu patentów europejskich nie wyklucza takich możliwości.
Co unikatowego jeszcze może ulec „ochronie patentowej” przez patentowanych obłąkańców posługujących się coraz bardziej wymyślnymi wynalazkami biotechnologicznymi?
 
Kto naprawdę stoi za tymi „oszałamiającymi i ogromnymi wysiłkami planistycznymi”? Kogo reprezentują architekci i obrońcy tych praw?
 
Cała ta zmowa posiadaczy patentów zacznie się walić, gdy zaczniemy rozszyfrowywać zakamuflowane przekazy słowne, skrywające pod płaszczykiem prawa dyktaturę.
 
Tekst przepisuję zgodnie z tłumaczeniem zawartym w książce, a więc wraz z objaśnieniami i podkreśleniami dodanymi przez autorów publikacji.
 
( Tutaj fascimile rękopisu przemówienia Hallsteina
 
 
Obrońca [kartelowo–nazistowskiego] prawa [1] ma trzy zadania: musi znać prawo, aby je stosować i rozwijać je dalej. Najważniejszym spośród tych zadań jest zadanie trzecie, ponieważ wszystko, co robimy, jest podporządkowane prawu [totalitarnego] rozwoju [2].
 
Musimy nie tylko przywiązywać wagę do obowiązującego prawa, ale także do prawodawstwa służącego [kartelowo–nazistowskiej] przyszłości. Stojące przed nami zadanie w dziedzinie polityki prawnej nie ogranicza się jedynie do utrzymania dotychczasowego porządku, ale dotyczy również stworzenia lepszego [!] [3].
 
Powinienem wyjaśnić, dlaczego to właśnie obrońca [kartelowo–nazistowskiego] prawa  jest w sposób szczególny wezwany do podjęcia zadania.
 
Przywództwo [europejskiego] państwa [kartelowo – nazistowskiego][4] posiada bezwarunkową i ostateczną władzę we wszystkich decyzjach co do kształtu wspólnoty narodowej [5].
 
Czy Przywództwo [kartelowo–nazistowskiego] państwa potrzebuje prawników do wypełnienia swojego politycznego zadania? Poszczególni prawnicy mogą chcieć patrzeć w taki sposób zarówno ze względów zawodowych, jak i psychologicznych, co jest rzeczą zrozumiałą. Prawnicy z reguły przez całe życie są zajęci, regulując i nadzorując poruszanie się Wspólnoty Narodowej w gąszczu tysięcy ściśle ograniczających paragrafów, zajętej troskami codzienności takimi jak naprawianie płotu czy czyszczenie rowów.
 
Z tego powodu prawnicy odczuwają bardzo silną pokusę, wynikającą z wolnościowej ustawy [kartelowo–nazistowskiego] aktu prawnego [6]Chodzi tu o poczucie męskiego [!] wyzwania, jakie zawsze wiąże się z wkraczaniem na nieznany ląd. Z radością godzą się na to, aby albo stać się elementem oszałamiającego i ogromnego [kartelowo–nazistowskiego] wysiłku planistycznego [7], albo po prostu uprawiać skromny [prawny]  ogródek, który powierzono ich opiece.
 
Jednakże uzasadnienie roli, jaką przyjmują na siebie [kartelowo–nazistowskiego] obrońcy prawa [1] w kształtowaniu odpowiednich struktur [8]opiera się na potrzebach i wymaganiach Aryjskiej Wspólnoty [9].
 
Stworzenie nowej polityki prawnej wymaga wsparcia ze strony tych prawników, którzy decydują o dziedzinie [kartelowo–nazistowskiego] prawa, którzy znają [kartelowo–nazistowskie] prawodawstwo oraz zasady stanowienia prawa [kartelowo – nazistowskiego], ponieważ jest rzeczą oczywistą, że każdy musi znać to, co dobre, aby móc znaleźć to, co lepsze [!][10].
 
Jestem jednak przekonany, że wyjaśnienie tego wyzwania do tworzenia nowego [kartelowo–nazistowskiego] prawa powinno rodzić się jeszcze głębiej. Sądzę, że powinno ono pochodzić z najgłębszego charakteru rozkazu wydanego przez Naród Aryjski [11] obrońcy [kartelowo-nazistowskiego] prawa [1].
 
Postępując zgodnie z prawem natury, wpisanym w zawód obrońcy [kartelowo–nazistowskiego] prawa, musi on w końcu stać się odpowiedzialnym architektem [kartelowo–nazistowskiego] porządku prawnego [12].
 
Stosunek obrońcy [kartelowo–nazistowskiego] prawa do dzisiejszego [kartelowo – nazistowskiego] prawa jest daleki od legalistycznego pozytywizmu z końca XIX w., które to podejście przeważało do początku wieku XX.
 
Tworzenie nowego [kartelowo–nazistowskiego] prawa jest jedynym zadaniem [dyktatorskiego, kartelowo–nazistowskiego] prawodawcy, a rola sędziego ściśle wiąże się z integracją – podporządkowaniem - faktów codziennych faktom ustanowionym przez [kartelowo-nazistowskie] prawo.
 
Próbuje wyzwolić prawo z brzemienia przypadkowości i wydobywa na światło dzienne umacniające podstawy prawa, które splatają konsekwencje prawne z zaistniałymi sytuacjami.
 
Wszystkie obszary działalności prawniczej stanowią element oczyszczenia [!][13]. Naukowa teoria [kartelowo–nazistowskiego] prawa, której wyniki zostają zawarte w doradztwie prawniczym co do praktyki prawnej oraz codzienny wysiłek oficerów frontowych [!] z dziedziny [kartelowo–nazistowskiego] prawa [14]którzy stali się adwokatami znieważanej świadomości [!] [kartelowo–nazistowskiego] prawa [15] oraz sędziami, którzy wydawanymi przez siebie wyrokami zaświadczają o ostatecznej prawomocności jego przepisów.
 
Wszystkie te elementy budują [kartelowo – nazistowskie]  prawo dzięki skrupulatnym i nieustannym wysiłkom, które wymagają codziennej znajomości świadomości [kartelowo–nazistowskiego] prawa w poszczególnych narodach [16].
 
Prawdziwy charakter Konstytucji prawnej Narodu [11] mogą rozpoznać tylko ci, którzy nie patrzą jedynie na same przepisy, ale biorą pod uwagę żywe współdziałanie tych wszystkich sił [16a]Ze sztuki tej należy z mocą korzystać, gdy wymagana jest ogólna odnowa ustrojów prawnych [17]która wykracza poza możliwości bieżących poprawek.
 
Jest to tym bardziej prawdziwe, gdy konieczność całkowitej zmiany ustroju prawnego [18], mającej charakter rewolucyjny [!]wzywa do zastosowania wszelkich dostępnych środków.
 
Dziś dostrzegamy całość zadań stojących przed obrońcami [kartelowo – nazistowskiego] prawa [1]przed całym środowiskiem prawniczym, jeśli Państwo tak wolą – uczestnictwo w ogromnym wyzwaniu jakim jest całkowita odnowa prawa całej ludzkości [!] [19].  (….)
 
Prawdą jest, że żadne prawo nie może objąć w całości wielkości życia oraz że każde sformułowanie faktów prawnych może być jedynie próbą wyznaczenia typowych elementów decyzji. Z tego powodu – zgodnie z wiedzą pochodzącą z najdawniejszych czasów – analogiczna musi być logika prawnika.
 
Najwspanialszą cechą charakterystyczną współczesnego stanu prawa na zawsze [!] pozostanie całościowa [dyktatorska] polityka [kartelowo–nazistowskiego] prawna [20]Oznacza to niewidzialną dotąd rozległą i głęboką rewolucję przestarzałego [demokratycznego] ustroju prawnego, która sięgnie jego najgłębszej warstwy.
 
Skutki tej [kartelowo–nazistowskiej] odnowy [!][21] staną się charakterystyczną cechą kulturowego oblicza nowej ery [21a] [pod panowaniem koalicji kartelowo–nazistowskiej].
 
W przeszłości proces ten odbywał się w określonych granicach – był wewnętrzną sprawą Małych Niemiec. Jednakże epokowe wydarzenia [22] stawiają ten proces w zupełnie innym świetle.
 
Wszelkie wewnętrzne problemy, wszelkie wewnętrzne zadania pozostają w cieniu wielkiego impulsu, jakim było włączenie [innych narodów do Nazistowskiej Rzeszy] [23], zostały zmiażdżone przez ogromną zachętę do wysiłków polityki prawnej, jaką stanowi powrót Austrii i Kraju Sudeckiego do ojczyzny [!] [24]”.
 
Powstanie Wielkiej Rzeszy Niemieckiej [czyli Europejskiej Rzeszy pod kontrolą koalicji kartelowo-nazistowskiej] [25] stało się
 
·     -  faktem politycznym, za sprawą epokowego aktu prawnego [kartelowo-nazistowskiego] Führera[26];
 
·        - jeden z tych [epokowych] aktów, które zmieniają krajobraz historii i wypełniają odwieczne pragnienie Narodu Aryjskiego [27];
 
·        - wydarzenie gospodarcze o wprost niewyobrażalnych konsekwencjach [28];
 
·        - wydarzenie o wyjątkowym znaczeniu z perspektywy historii prawa [29];
 
Zadanie to nie polega już wyłącznie na odremontowaniu sypiącego się, starego domu [30], ale na zbudowaniu nowego domu dla powiększonej rodziny i to na większym terenie [należącym do podbitych krajów][31].
 
Należy jednak postawić pytanie, czy naprawdę trzeba wznieść tylko jeden dom?
 
To doprowadza nas prosto do pierwszego problemu polityki prawnej, powstającego w wyniku przyłączeń terytorialnych. Dlaczego jeden jedyny ustrój prawny, którego podstawą mają stanowić Wielkie Niemcy [obejmujące całą Europę pod kontrolą koalicji kartelowo-nazistowskiej] [32]?...
 
Dzisiaj nie ma już chyba wątpliwości co do konieczności istnienia jednolitego ustroju prawnego [33].
 
Brak wprowadzenia w życie tego prawa to jedno z niedokończonych zadań i niepowodzeń Drugiej Rzeszy Niemieckiej [34].
 
Stwierdzenie to nie wyrosło jedynie z błahej wygody. Wielkie Niemcy [to znaczy cała Europa] w coraz większym stopniu staje się jednym podmiotem gospodarczym [35].
 
Dlatego oczywiście jest nie do zaakceptowania to, aby [dyktatorski, kartelowo-nazistowski] ustrój prawny – stanowiący krwiobieg państwa [36]– był w wielu dziedzinach dławiony [!] przez systemy zróżnicowane [demokratycznie].(…)
 
Naród[11] kształtują nie tylko warunki naturalne, czyli czynniki odziedziczone lub zewnętrzne. Nie kształtuje ich również wyłącznie zwyczajne przeznaczenie dziejowe. Naród kształtują przede wszystkim wspólne przekonania i wartości.
 
Dlatego [kartelowo-nazistowskie] Przywództwo państwa narodów aryjskich [37] a w szczególności narodowy socjalizm, nie może funkcjonować bez narzędzi prawnych, służących zapewnieniu tych wspólnych podstaw.
 
Prawo jest najwspanialszym środkiem wychowania [38] dla poświęcenia na rzecz społeczeństwa, ponieważ mało jest rzeczy, których imperatywny charakter tkwi tak głęboko w sercu człowieka, jak wiara w prawo i prawdę [!][39].
 
Ponieważ zdołaliśmy odpowiedzieć sobie na pytanie, czy jest potrzebny jednolity ustrój prawny, możemy przejść do pytania, jak ten ustrój powinien wyglądać, pytania, na które odpowiedź jest jeszcze trudniejsza.
 
Przyłączenie [23] [aneksja Austrii] jest przede wszystkim procesem prawnym przeprowadzonym przez [kartelowo-nazistowskie] państwo. Proces ten integruje terytorium i naród nowo połączonego państwa [„połączenie” to odbyło się poprzez aneksję Austrii], tworząc nową tożsamość narodową [!] jego ludu.
 
Co więcej, częścią tego procesu jest podporządkowanie innych narodów i terytoriów  [podbitego lub anektowanego państwa] zwierzchniej władzy kraju macierzystego [kartelowo-nazistowskiego] oraz jego konstytucyjnym władzom ustawodawczym i wykonawczym [40].
 
W innych obszarach prawa przyłączenie [23] nie narusza dotychczasowego porządku prawnego. Na wszystkich połączonych [europejskich] terytoriach [41] nadal obowiązuje stary ustrój prawny, oczywiście poza przypadkami, gdy jest on sprzeczny z Konstytucją zjednoczonego [europejskiego] państwa[42]. (…)
 
Z tego powodu, dla Wielkiej Rzeszy Niemieckiej [25] wprowadzenie ogólnego ustroju prawnego nie będzie wydarzeniem, które nastąpi automatycznie w wyniku utworzenia przyszłej Rzeszy [43], lecz będzie to proces długofalowy.
 
Postronny obserwator może myśleć, że realizacja tego zadania jest bardzo łatwa. Ktoś mógłby przecież sądzić, że potrzebne jest tylko jedno polecenie (niem. Vorschrift), mówiące że wszystkie prawa dawnej Rzeszy [nazistowskich Niemiec] powinny obowiązywać w Marchii Wschodniej [Austria] i Kraju Sudeckim[44]. Ale stojące przed nami zadanie nie jest takie proste. (…)
 
Nie jest możliwe narzucenie na tym terenie od razu całości naszego [kartelowo-nazistowskiego] prawa pisanego. Takie podejście by się nie powiodło ze względu na typowe ograniczenia zdolności pojmowania [45] u ludzi, którzy mieli by te prawa stosować.
 
Taka próba nie powiodłaby się również ze względu na złożoną strukturę [niem Verwickeltheit des Gefügesnowoczesnego porządku społecznego [46]. Nie da się po prostu zmienić ustroju prawnego jak niemodnego ubrania, ponieważ wszelkie fundamentalne zmiany dotykają również, by tak rzec, osobowości (niem. Persönlichkeit) ludzi.
 
Przejdę teraz do konkretnych kwestii dostosowania [kartelowo-nazistowskiego] prawa[47]. Należy jednak wyróżnić pewne normy, z wprowadzeniem których nie wolno czekać. Normy te tworzą swego rodzaju program ratunkowy (niem. Sofortprogrammw ramach procesu ujednolicania prawa [48].
 
Z drugiej strony, istnieją takie prawa, które należy najpierw obmyślić, ponieważ na polu prawa nie ma wynalazków, są tylko odkrycia. Prawa te na terytoriach wschodnich [49] muszą być obmyślone przy udziale obrońców [kartelowo-nazistowskiego] prawa, którzy mogliby wnieść pewien [!] wkład ku oczyszczeniu (niem. Läuternnaszego ustroju prawnego i uczynieniu z niego prawdziwego [kartelowo-nazistowskiego] prawa Narodu Niemieckiego.
 
Prawny program ratunkowy oraz postulaty do natychmiastowego wdrożenia stanowią właściwie wprowadzanie praw stosowanych już dziś w starej Rzeszy [50].
 
Proces prawny służący wprowadzeniu tych [kartelowo-nazistowskich] praw ma charakter dyrektywny [51]. Kompetencje do wydania takich dyrektyw posiadają oficjalni urzędnicy [kartelowo-nazistowskiej, europejskiej] Rzeszy (niem. Reichsministeroraz [nazistowskie] Ministerstwo Spraw Wewnętrznych.
 
Wśród kwestii wymagających szybkiego dostosowania [kartelowo-nazistowskiego] prawa możemy wyróżnić dwie grupy. Pierwsza to dyrektywy związane z prawem konstytucyjnym, które tworzą nasze narodowosocjalistyczne Państwo i określają jego kształt i rzeczywistość.
 
Dyrektywy te udało się wprowadzić w Austrii już kilka dni po wejściu w życie [kartelowo-nazistowskiego] aktu ujednolicającego [52].
 
Znalazły się w niej między innymi takie zapisy:
 
- Państwowe dekrety konstytucyjne zakazujące zakładaniu partii politycznych [w Europie pod kontrolą koalicji kartelowo-nazistowskiej][53].
 - Państwowe dekrety konstytucyjne zapewniające jedność [ogólnoeuropejskiego] państwa [kartelowo-nazistowskiego] i jedną [kartelowo-nazistowska] partię [54].
 - Państwowe dekrety konstytucyjne powołujące nową [europejską, kartelowo-nazistowską] Rzeszę [55].
- Państwowe dekrety konstytucyjne o naczelnikach [europejskiej, kartelowo-nazistowskiej] Rzeszy [56].
 
Pewne kompleksy prawne związane z tymi dekretami konstytucyjnymi, łącznie z Ustawą o Obywatelstwie Rzeszy (niem. Reichsbürgergesetz), Ustawa o fladze Rzeszy (niem. Reichsflaggengesetz), dyrektywy o barwach narodowych (niem. Hoheitszeichen), o pieczęci (niem. Reichssiegeli symbolach narodowych [to znaczy o nazistowskiej swastyce].
 
Kolejną grupę praw, które należało wprowadzić niezwłocznie – grupa ta wciąż się poszerza – stanowią dyrektywy dotyczące tworzenia [kartelowo-nazistowskich] organizacji państwowych, prawa rzeczowe i procedury postępowania, o których narodowosocjalistyczni twórcy prawa [57] wydali już sąd [należy zwrócić uwagę na rasistowski język] – albo zachowując dotychczasowe [kartelowo-nazistowskie] warunki prawne, albo tworząc nowe.
 
Dyrektywy te to causa iudicata [sprawa przesądzona], ponieważ przebyły one drogę z polityki prawnej państwa (niem. Rechtspolitikdo obowiązującego [w  kartelowo-nazistowskim państwie] porządku (niem. Geltenden Ordnung).
 
Te prawa nie wymagają dalszego roztrząsania [!].
 
Najważniejsze [kartelowo-nazistowskie] akty prawne mieszczące się w tej kategorii, które zostały niezwłocznie wprowadzone [w anektowanej Austrii i innych okupowanych krajach] to:
 
- Ustawa o ochronie krwi niemieckiej i niemieckiego honoru [58];
 
- powołanie instytucji administracyjnych [europejskiej, kartelowo-nazistowskiej] Rzeszy (niem. reichseigene Verwaltungen);
 
a)    Administracji finansowej (niem.  Finanzverwaltungjako jednego z pierwszych środków administracyjnych;
b)    Administracji prawnej (niem. Justizverwaltung);
c)     Administracji usług pocztowych i kolejowych (niem. Eisenbahn- und Postverwaltung);
d)    Administracji ruchu lotniczego (niem. Luftfahrtverwaltung);
e)    Biura ministerstwa propagandy (niem. die Behörden des Propaganda Ministeriums);
 
- Prawa z dziedziny wojskowości (niem. Wehrrechti służby pracy [europejskiej, kartelowo-nazistowskiej] Rzeszy [59]a także prawo o ochronie powietrznej;
 
- jeśli chodzi o przepsy administracyjne (niem. Verwaltungsrecht): Prawo Administracyjne Rzeszy (niem. Reichsgemeindeordnung), Ustawa o Zgromadzeniach[60], część prawa o służbie publicznej [61], część przepisów dotyczących wynagradzania funkcjonariuszy publicznych (niem. Besoldungsrecht);
 
 - ważne podatki;
 
- jeśli chodzi o przepisy dotyczące organizacji zawodowych (niem. Standisches Recht): przepisy regulujące działalność Izby Kultury (niem. Kulturkammergesetzgebung), Prawo Weterynaryjne (niem. Tierärzte Ordnung);
 
- jeśli chodzi o prawo rolne (niem. Bauernrecht)Ustawa o dziedziczeniu gospodarstw rolnych (niem. Erbhofgesetz), Ustawa o dostarczaniu żywności (niem. Nährstandsgesetz)przepisy regulujące sprzedaż produktów rolnych (niem. landwirtschaftliche Marktordnung);
 
- jeśli chodzi o politykę społeczną (niem. Sozialrecht): przepisy ubezpieczeniowe [kartelowo-nazistowskie] Rzeszy (niem. Reichsversicherungs-Ordnung) oraz przepisy związane z opieką społeczną (niem. Fürsorgerechtliche Vorschriften);
 
- jeśli chodzi o politykę zatrudnienia (niem. Arbeitsrecht):stopniowe uregulowanie Narodowych Służb Pracy (niem. Gesetz zur Ordnung der national en Arbeit).
 
- jeśli chodzi o gospodarkę: dyrektywa wprowadzająca plan czteroletni [62];
 
- dalej, przepisy gospodarcze dotyczące produkcji (niem. gewerblichen Wirtschaft)karteli (niem. Kartellrecht)o reklamowaniu się przedsiębiorstw (niem. Wirtschafts-Werbung)o kształtowaniu polityki cenowej (niem. Preisbildung)a w szczególności rządowe mechanizmy regulacji cen (niem. Preisstopverordnung);
 
- jeśli chodzi o prawo cywilne (niem. Zivilprozessrecht ):  ustawa zapobiegająca nadużywaniu władzy wykonawczej (niem. Verhütung missbräuchlicher Ausnutzung von Vollstreckungsmöglichkeiten);
 
- jeśli chodzi o prawo karne,  w szczególności lokalne i państwowe prawo skarbowe (niem. Hoch Und Landesverrat);
 
- jeśli chodzi o prawo prywatne (niem. Privatrecht)nowa ustawa o spółkach (niem. Aktiennecht), przepisy dotyczące weksli i czeków (niem. Wechsel Und Scheckrecht)ustawa o kolejnictwie (niem. Eisenbahnverkehrsordnung), a także inne[63].
 
Nie da się wprowadzić tych, tak bardzo potrzebnych przepisów po prostu, za pomocą samej tylko litery, która nakazuje wejście tych regulacji w życie na nowych [okupowanych przez koalicję kartelowo-nazistowską] terytoriach.
 
Przy okazji, tych przepisów nie wprowadzono w Kraju Sudeckim [część dzisiejszych Czech] w tym samym tempie [jak w Austrii], ze względu na niewystarczającą ilość czasu [64] ale [w przypadku „Kraju Sudeckiego”] również ze względu na to, że nie udało nam się przejąć [!] całego państwa z całością jego ustroju prawnego. (…)
 
Porządek administracyjny Austrii i Kraju Sudeckiego, jaki się obecnie kształtuje, posłuży za model dla przyszłej administracji całej Rzeszy [65]. Podkreślał to, przemawiając kilka dni temu w Akademii Administracji w Hamburgu [Niemcy] minister spraw wewnętrznych Rzeszy, Frick.
 
- Na niższym szczeblu [owego porządku administracyjnego w podbitych krajach] będą znajdować się miasta i okręgi (niem Stadt- und Landkreise)okręgi będą połączeniem dystryktów administracyjnych państwa (niem. staatliche Verwaltungsbezirkei jednostek samorządowych (niem. Selbstwerwaltungs Korperschaften)którymi będą kierować rady administracyjne (niem. Landrat);
 
na średnim szczeblu [owego porządku administracyjnego w podbitych krajach] będą znajdować się regiony Rzeszy (niem. Reichsgaue)one również będą połączeniem dystryktów administracyjnych państwa i jednostek samorządowych; będą  nimi  rządzić gubernatorzy Rzeszy[66].
 
Tych kilka przykładów może dać Państwu pewne pojęcie o tym, jak wiele trzeba jeszcze zrobić po germanizacji politycznej, a także germanizacji prawnej nowych terytoriów [67]W zasięgu ręki  obrońcy [kartelowo-nazistowskiego] prawa leży aż nazbyt wielka obfitość ogromnych szans.
 
Będzie on zatem musiał chwytać je z głęboką wiarą w przyszłość naszego [aryjskiego] Narodu (niem. Volki ze świadomością, że niezwykłym zaszczytem jest dla niego skromny udział w ukończeniu dziejowego zadania, jakim jest budowa Niemiec [68]".
 
 
 
* Wielkie Niemcy – analogicznie do Wielkiej Brytanii i jej ówczesnej kontroli nad sporą częścią świata za pośrednictwem Brytyjskiej Wspólnoty Narodów. Koalicja kartelowo – nazistowska posługiwała się terminem „Wielkie Niemcy”, aby wysuwać roszczenia panowania nad światem.
 
[1] „Obrońcy prawa” (niem. Rechtswahrer) – w nazistowskiej nowomowie ci właśnie fanatyczni prawnicy koalicji kartelowo – nazistowskiej, którzy byli nastawieni na niszczenie demokratycznego ustroju prawnego i zastąpienie go totalitarnymi ramami prawnymi, stanowiącymi podstawę dyktatury kartelowo – nazistowskiej.
 
[2] Niem. Gesets der Werdens – w nowomowie Hallsteina określa potrzebę rozszerzania totalitarnego, kartelowo – nazistowskiego ustroju prawnego na całą Europę i na cały świat.
 
[3] „Lepszy porządek” (niem. Eine bessere Ordnung) – mianem lepszego porządku Hallstein określał podstawy prawne dyktatorskiej kontroli reżimu kartelowo – nazistowskiego nad Europą i nad światem.
 
 
[4] „Przywództwo kraju” (niem. Führung des Staates)– w terminologii nazistowskiej oznacza władzę Führera, całkowite podporządkowanie celom koalicji kartelowo – nazistowskiej.
 
[5] „Wspólnota narodowa” (niem. Volksgemeinschaft) – termin nazistowski nacechowany rasistowsko, oznaczający „wyższy naród (aryjski) jako rasę dominującą i jedyny naród (aryjski) jako rasę dominującą i jedyny naród „godny” określenia „wspólnota narodowa”.
 
* „Wolnościowy akt prawny” (niem.Befreienden rechtsschöpfreischen Tat) – oznacza narzucenie praw kartelowo – nazistowskich ludności podbitych europejskich krajów.
 
[7] „Ogromny wysiłek planistyczny” (niem. Großartigen Gesamtplanung) – w kartelowo – nazistowskiej terminologii oznacza podbój i przekształcenie kontynentu europejskiego.
 
[8] Niem. „Mitgestalter” – termin, jakim posługuje się Hallstein wzywając prawników do pomocy w budowaniu Europy kontrolowanej przez koalicję kartelowo – nazistowską.
 
[9] „Wspólnota” (niem. Gemeinschaft) – termin oznaczający oparty na rasie aryjskiej trzon społeczeństwa Europy kontrolowanej przez koalicję kartelowo – nazistowską, patrz wyżej.
 
[10] Hallstein bez wątpienia propaguje reżim kartelowo – nazistowski jako „lepszy” od demokracji.
 
[11] „Naród” (niem. Volk) – nazistowskie określenie rasy aryjskiej.
 
[12] czyli nazistowskie ramy prawne podporządkowujące narody Europy.
 
[13] „Oczyszczenie” (niem. Läuterungsarbeit) – kartelowo – nazistowski termin oznaczający usuwanie wszystkich demokratycznych elementów z nowego kartelowo – nazistowskiego porządku Europy i świata.
 
[14] ”Oficerowie frontowi na polu [kartelowo - nazistowskiego prawa] (niem. Frontoffiziere des Rechts]– określenie odzwierciedlające postulowane przez Hallsteina poddanie zawodu prawnika ogólnej mobilizacji do wojny. Hallstein przeszczepił to pojęcie z dziedziny wojskowości na grunt prawa na siedem miesięcy przed rozpętaniem przez koalicję kartelowo – nazistowską II wojny światowej.
 
[15] „Świadomość prawna” (niem. Rechtsbewusstsein) – kartelowo – nazistowskie pojęcie wskazujące na „obrazę”, jaką ustrój prawny krajów demokratycznych jest w odczuciu Hallsteina i innych fanatycznych wyznawców ideologii kartelowo – nazistowskiej.
 
[16] „Świadomość prawna w narodach” (niem. Völkisches Rechtsbewusstsein) – kartelowo – nazistowski termin oznaczający podporządkowanie prawa dyktaturze nazistów i ich rasistowskiej ideologii wyższego (aryjskiego) narodu.
 
[16a] „Współdziałanie sił” (niem. Zusammenwirken der Kräfte) – nazistowski termin oznaczający proces podporządkowania (niem. Gleichschaltung) wszelkich grup społecznych dyktatorskiej władzy führera oraz ideologii supremacji i dominacji nad światem wyznawanej przez koalicję nazistów i kartelu IG Farben.
 
[17] „Ogólna odnowa ustrojów prawnych” (niem. Generalüberholung ganzer Rechtsgebiete) – oznacza narzucenie nazistowskiego prawa wszystkim narodom okupowanej Europy).
 
[18] „Całkowita zmiana ustroju prawnego” (niem. Rechtsumwälzung) – oznacza całkowite zastąpienie demokratycznego prawa prawem nazistowskiej dyktatury.
 
[19] „Całkowita odnowa prawna ludzkości” (niem. Völkische Rechtserneuerung) – oznacza przejęcie przez nazistów całkowitej kontroli nad systemem prawnym.
 
[20] „Całościowa polityka prawna” (niem. Totale Rechtspolitik) – naziści posługują się przymiotnikiem „całościowy”, aby zaznaczyć stałe odniesienie do stworzonego przez nich ustroju politycznego – prawa totalitarnego.
 
[21] „Odnowa” (niem. Erneuerung) – termin wymyślony przez nazistów na wprowadzenie nazistowskiej ideologii we wszystkich obszarach życia społecznego.
 
[21a] „Nowa era” – nazistowski termin na opisanie władzy koalicji nazistów i koncernu IG Farben nad całą ziemią w ramach „Tysiącletniej Rzeszy””.
 
[22] „Epokowe wydarzenia” (niem. Welthistorischen Ereignisse) – przejęcie władzy politycznej w Niemczech przez koalicję nazistów i kartelu IG Farben, aneksja Austrii i Czech oraz przygotowania do II wojny światowej.
 
[23] „Przyłączenie” (niem. Anschluss) – w nazistowskiej nowomowie aneksja.
 
[24] „Powrót do ojczyzny Marchii Wschodniej i Kraju Sudeckiego” (niem. Heimkehr der Ostmark und des Sudentenlandes) – w nazistowskiej nowomowie oznaczało to aneksję Austrii i większej części terytorium Czech.

 [25] „Wielka Rzesza Niemiecka” (niem. Grossdeutsches Reich) w nazistowskiej nowomowie cała Europa pod kontrolą nazistów.

[26] „Epokowy akt prawny najwyższej rangi” (niem. Eine Führertat von weltgeschichtlichem Rang) akt hołdu Hallsteina wobec Hitlera jako boskiego sprawcy historii.

[27] „wypełnić odwieczne pragnienie narodu” (niem. Eine alte völkische Sehnsucht erfüllen) – Hallstein opisuje w ten sposób trwałe marzenie nazistów o militarnym podboju Europy oraz II wojnę światową jako usprawiedliwiony względami rasowymi akt dziejowy.

[28] „Wydarzenie gospodarcze o wprost niewyobrażalnych konsekwencjach” (niem.Wirtschaftliches Geschehnis von kaum noch absehbaren Folgen) – Hallstein określa w ten sposób gospodarczą kontrolę kartelu naftowo-farmaceutycznego IG Farben oraz innych międzynarodowych korporacji pod kontrolą Niemiec nad Europą.

[29] „Wydarzenie o wyjątkowym znaczeniu z perspektywy historii prawa” (niem. Ein rechtsgeschichtliches Ereignis von außerordentlicher Bedeutung) – Hallstein opisuje w ten sposób własną rolę w przyszłej Europie pod panowaniem koalicji nazistów i kartelu IG Farben jako prawnika.

[30] „Sypiący się stary domu” (niem. Das baufälling gewordene alte Haus) –sposób patrzenia Hallsteina i innych nazistów na demokratyczną Europę.

[31] „Zbudowanie nowego domu dla powiększonej rodziny i to na większym terenie” (niem. Auf erweitertem Grunde ein  neues Gebäude für die größer gewordene Familie zuerrichten) – Hallstein w niezwykły sposób opisuje planowaną zagładę 60 milionów ludzi, zniszczenie Europy podczas II wojny światowej, a także przyszłą Europę pod panowaniem koalicji nazistów I kartelu IG Farben.

[32] „Dlaczego jeden jedyny ustrój prawny, którego podstawą mają stanowić Wielkie Niemcy?” (niem. Warum soll ein Recht Großdeutschland gelten) – Hallstein stawia to retoryczne pytanie, aby dokonać legitymizacji rozciągnięcia niemieckiego, nazistowskiego prawa na wszystkie państwa zajęte w przyszłości przez Wehrmacht.

[33] „Jednolity ustrój prawny” (niem. Notwendigkeit der Rechtseinheit) – znaczy to, że niemieckie, nazistowskie prawa muszą obowiązywać we wszystkich podbitych krajach Europy i świata.

[34] określenie „Druga Rzesza” (niem. Zweites Reich) – w odróżnieniu od nazistowskiej Trzeciej Rzeszy (niem. Drittes Reich) – opisuje Niemcy za czasów Wilhelma I, FryderykaIII i Wilhelma II (lata 1871-1018), których owocem była I wojna światowa – pierwsza niemiecka próba podboju Europy i reszty świata. Hallstein przekonuje, że naziści oraz reprezentowane przez nich korporacyjne interesy powinny w ramach II wojny światowej dokończyć to, czego nie udało się im osiągnąć w czasie I wojny światowej!

[35] Jako że Niemcy były już podmiotem gospodarczym, to zdanie raz jeszcze odsłania ohydny charakter mowy propagandowej Hallsteina. Pojęcie „Wielkie Niemcy” (niem. Grossdeutschland) to w nazistowskiej terminologii określenie całości Europy, a w dalszej perspektywie całego świata pod panowaniem nazistów i kartelu naftowo-farmaceutycznego.

[36] Europa pod panowaniem nazistów.

[37] „Państwo narodowe” (niem. Völkischer Staat) – stosowane przez Hallsteina rasistowskie określenie na wyższość państwa aryjskiego.

[38] „Wychowanie” (niem. Erziehungsmittel) – w języku niemieckim termin „edukacja” obejmuje również wychowanie, dyscyplinę. Dlatego Hallstein celowo dobiera to słowo, aby ukryć dyscyplinującą funkcję prawa w totalitarnym państwie nazistowskim.

[39] „Wiara w prawo i prawdę” (niem. Glaube an Recht und Wahrheit) – Hallstein ponownie posługuje się terminologia nazistowskiej propagandy, rozmyślnie ukrywając okrutną rzeczywistość. Prawo i prawda to pierwsze wartości poświęcone na ołtarzu nazistowskiego reżimu.

[40] Niem.Gesetzgebende wie vollzziehende Gewalt (die) sich aus dessen Verfassung ergibt – Hallstein roztacza iluzję, że nazistowskie państwo posiada demokratyczną konstytucję, w której oddzielono władzę wykonawczą I ustawodawczą. Tutaj również rzeczywistość jest zupełnie inna. Ustawy nazistowskie z 1933 r. oraz sześć kolejnych lat systematycznego budowania totalitarnego ustroju prawnego celowo odeszły od jakiegokolwiek podziału władzy ustawodawczej i wykonawczej. Hallstein był jednym z twórców totalitarnego ustroju prawnego. Demaskuje to widoczny u niego bezwzględny charakter nazistowskiego propagandysty, ponieważ w swoim przemówieniu Hallstein mówi o podziale władzy na wykonawczą i ustawodawczą, a nawet o konstytucyjnych prawach w nazistowskiej macierzy, mimo że doskonale wie, że one po prostu nie istnieją.

[41] „Zjednoczone terytorium” (niem. Vereinigte Gebiete) – za pomocą tego znamiennego terminu Hallstein opisuje świat pod panowaniem nazistów jako zjednoczone terytorium – świat zjednoczony nazistowskimi czołgami i nazistowskimi prawami.

[42] Niem.Soweit sie der Verfassung des Gesamtstaates– kolejny przykład ilustrujący zwodniczy character przemówienia Hallsteina. Ta zbitka słów jest dowodem na to, że ustrój prawny zajętego terytorium będzie nadal funkcjonował, chyba że będzie on sprzeczny z ustrojem prawnym nazistowskich Niemiec. Hallstein  wiedział, że po wkroczeniu nazistów w żadnym ustroju prawnym na świecie nie będzie żadnych elementów demokratycznego ustawodawstwa, ponieważ wszystkie prawa zostaną podporządkowane totalitarnej władzy. W tym zdaniu Hallstein użył jeszcze jednego terminu, który zdradza nazistowskie plany podboju Europy i plan wprowadzenia nowego ładu na świecie. Niem. Gesamtstaat oznacza zjednoczone państwo europejskie, jakim jest dzisiejsza Brukselska Unia Europejska, a także późniejszy nowy światowy ład pod panowaniem tych samych interesów.

[43] „Utworzenie tej Rzeszy” (niem. Schaffung dieses Reiches) – utworzenie jednej nazistowskiej Rzeszy obejmującej całą Europę.

[44] Hallstein skrzętnie pomija tu fakt, że trzeba będzie jeszcze podbić inne państwa.

[45] „Ograniczenia zdolności pojmowania” (niem. Grenzen der Geisteskraft) – za pomocą tego dwuznacznego sformułowania Hallstein sugeruje, że prawnicy okupowanych krajów mają ograniczone zdolności umysłowe w porównaniu do prawników aryjskich, takich jak on. To sformułowanie w tekście Hallsteina świadczy o jego poparciu dla fanatycznej idei aryjskich nadludzi (niem. Übermenschen) oraz podludzi (niem. Untermenschen), zamieszkujących kraje okupowane.

[46] „Nowoczesny porządek społeczny” (niem. Moderne soziale Ordnung) – Hallstein nie waha się przedstawić totalitarny nazistowski reżim jako „nowoczesny porządek społeczny”.

[47] „Dostosowanie prawa” (niem. Rachtsangleichung) – W nazistowskiej nowomowie obalenie istniejącego ustroju prawnego i narzucenie totalitarnych, nazistowskich praw.

[48] „Proces ujednolicania prawa” (niem. Reichtsvereinheitlichung) – kolejny nazistowski termin na narzucenie totalitarnego nazistowskiego prawa.

[49] „Terytoria wschodnie” (niem. Ostmarken) – Hallstein stosuje tutaj liczbę mnogą słowa Ostmark, co wskazuje, że po aneksji Austrii przewiduje zdobycie na wschodzie jeszcze wielu terytoriów. Za sprawą ataku na Polskę i całą Europę wschodnią w nieco ponad pół roku póżniej plan Hallsteina okaże się krwawą rzeczywistością.

[50] „Stara Rzesza” (niem. Altreich) – nazistowskie Niemcy.

[51] „Dyrektywa” (niem. Verordnung) – dyktatorskie wprowadzenie w życie nazistowskiego prawodawstwa w okupowanych krajach. Dziwną ironią historii jest to, że w niespełna dwadzieścia lat po tym, jak – jako nazistowski propagandysta – Hallstein przedstawił te niedemokratyczne mechanizmy jako narzędzie panowania nad Europą przez koalicję nazistów i kartelu IG Farben, będzie – jako przewodniczący Komisji Europejskiej – wprowadzał bardzo podobne „dyrektywy” i „regulacje” jako narzędzia, za pośrednictwem których spadkobiercy kartelu IG Farben będą mogli rządzić Europą pod szyldem Brukselskiej Unii Europejskiej. Traktat Lizboński, który wszedł w życie 1 grudnia 2009 r., urzeczywistnił największe marzenie Hallsteina.

[52] „Ujednolicenie prawa” (niem. Vereinigungsgesetz) – naziści narzucili prawo, które miało nadać aneksji Austrii pozory legalności.

[53] „Państwowe dekrety konstytucyjne zakazujące zakładania partii politycznych” (niem. Staatsgrundgesetze gegen die Neubildung von Parteien) zostały wprowadzone jako jeden z pierwszych aktów prawnych po przejęciu władzy w Niemczech. Naziści zabraniali zakładania partii politycznych. Akt ten wydawał się Hallsteinowi tak ważny, że powinien był zostać wprowadzony jak najszybciej w każdym kraju podbitym przez nazistów. I mówi to ten sam człowiek, który później kształtował Brukselską Unię Europejska.

[54] Kluczowy akt prawny ustanawiający w każdym kraju nazistowską dyktaturę.

[55] Niem. Neuaufbau – przekształcenie demokracji w dyktaturę.

[56] Niem. Reichstatthaltergesetz – pierwszy artykuł tego aktu prawnego mówi: „Naczelnik Rzeszy jest przedstawicielem Rządu Rzeszy na jej terytorium. Jego zadaniem jest dopilnowanie, żeby rozkazy polityczne wydane przez Führera Kanclerza Rzeszy (Hitlera) weszły w Zycie (niem.Er hat die Aufgabe, für die Beobachtung der vom Führer und Reichskanzler aufgestellten Richtlinien der Poltik zu sorgen).

[57] Niem. Nationalsozialistische Gesetzgeber – to znaczy rząd Hitlera.

[58] Niem. Gesetz zum Schutze des deutsche Blutes) – to nie jest pomyłka w druku. Hallstein, który później stał się ojcem-założycielem Brukselskiej Unii Europejskiej, uważał za kwestę priorytetową narzucenie w okupowanych krajach rasistowskich ustaw norymberskich.

[59] „Służby pracy Rzeszy” (niem. Reichsarbeitsdienst) – naziści w roku 1935 wprowadzili przymusową, sześciomiesięczną służbę odbywaną przed służbą wojskową, która służyła ideologicznemu i fizycznemu przygotowaniu każdego Niemca-mężczyzny do wojny.

[60] Niem, Sammlungsgesetz – wprowadzona przez nazistów już w 1934 r. ustawa, która właściwie wykluczała jakiekolwiek prawo do organizowania niezależnych zgromadzeń publicznych, nakładając obowiązek otrzymania oficjalnej zgody nazistowskich władz, aby móc zorganizować jakiekolwiek zgromadzenie.

[61] Niem. Beamtengesetz – jedna z pierwszych nazistowskich ustaw, wprowadzona 7 kwietnia 1933 r., zaledwie w dwa tygodnie po uchwaleniu przez nazistów haniebnej ustawy o pełnomocnictwach (niem. Ermächtigungsgesetz) , wykluczająca z służby publicznej wszystkie osoby pochodzenia żydowskiego, wszystkie osoby sprzeciwiające się nazistowskiemu reżimowi oraz wszystkie te osoby, „które nie zawsze i niechętnie bronią państwa narodowego (niem.Personen, die nich jederzeit rückhaltlos für den national en Staat eintreten).

[62] “Dyrektywa wprowadzająca plan czteroletni” (niem. Verordnung zur Durchführung des Vierjahresplans) – Urząd do spraw Planu Czteroletniego był centralnym organek koordynującym wspólne zbrodnicze działania kartelu naftowo-farmaceutycznego IG Farben i nazistowskiego rządu, których celem było doprowadzenie do II wojny światowej. Głównymi osobistościami tego kartelu byli: doktor Carl Krauch – dyrektor kartelu IG Farben (firm BAYER, BASF, HOECHST i innych przedsiębiorstw chemicznych), i Herman Göring. Jak zostało to później udokumentowane przez norymberski trybunał do spraw osądzenia zbrodni wojennych, Urząd do spraw Planowania Czteroletniego spełnił kilka kluczowych zadań, wśród których było:

a) Techniczne i logistyczne przygotowanie Niemiec do wojny;

b) Koordynacja realizowanych na ogromną skalę produkcji i dostaw materiałów wybuchowych i innych artykułów niezbędnych do prowadzenia wojny dla Wehrmachtu;

c) Koordynacja wywiadu z wielu krajów gromadzonego przez BAYER, BASF i inne podmioty zależne kartelu IG Farben i wykorzystanie zdobytej w ten sposób wiedzy do planowanych działań wojennych;

d) Nadzorowanie grabieży kluczowych przedsiębiorstw przemysłowych przez kartel IG Farben w krajach podbitych przez nazistowski Wehrmacht. Była to przyczyna skazania niektórych dyrektorów koncernu przez Trybunał do spraw Osądzenia Zbrodni Wojennych w Norymberdze nie tylko za ludobójstwo i zmuszanie do niewolniczej pracy, ale także za rabunek.

[63] Wymienione przez Kallsteina w tym miejscu w sposób tak wyraźny właśnie tych przepisów nie jest kwestią przypadku. Te z pozoru nie związane ze sobą przepisy, regulacje i dekrety, służyły jednemu wspólnemu celowi – wewnętrznej i zewnętrznej mobilizacji do wojny.

[64] Od aneksji Austrii w październiku 1938 r. i przemówienia Hallsteina ze stycznia 1939 r.

[65] Niem. künftigen Reichsverwaltung – czyli będzie narzucony we wszystkich podbitych przez koalicję nazistów i kartelu IG Farben krajach w Europie i na świecie.

[66] Niem. Reichsstatthalter – byli to fanatyczni członkowie SS, nazistowscy żołnierze i urzędnicy, którzy przysięgli wypełniać wszelkie nieludzkie rozkazy kartelu naftowo-farmaceutycznego i ich politycznych marionetek (patrz wyżej).

[67] „Po germanizacji politycznej i prawnej” (niem. Nach der politischen auch die rechtliche Eindeutschung) – czyli [wojskowy i] polityczny podbój Europy ma zostać utwierdzony na zawsze poprzez utworzenie nowego niemieckiego kartelowo-farmaceutycznego ustroju prawnego w całej Europie i na całym świecie.

[68] „Wielkie dziejowe zadanie, jakim jest budowa Niemiec” (niem. Grosse geschichtliche Aufgabe Deutschlands) – czyli wielka dziejowa misja podboju i opanowania Europy i świata, jaką ma niemiecki kartel chemiczno-naftowo-farmaceutyczny.

 

Mariam
O mnie Mariam

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Kultura