Józef Władysław Krogulski (1815-1842) – kompozytor i pianista polski, dyrygent chóralny, pedagog muzyczny.
Był synem kompozytora i pianisty Michała Krogulskiego. Dzieciństwo spędził w Tarnowie. Od najwcześniejszych lat zdradzał wielkie zainteresowanie muzyką, które szybko dostrzegł jego ojciec i zaczął syna uczyć intensywnie gry na fortepianie. Wkrótce 10-letni wirtuoz występował jako „cudowne dziecko” w Tarnowie, a następnie także w Warszawie. Po raz pierwszy publicznie zagrał 16 marca 1825 r. wykonując Koncert a-moll Johanna Nepomuka Hummla. W drugiej połowie maja 1825 przybył do Warszawy, gdzie dał koncert 19 czerwca w sali Konserwatorium Muzycznego. Wykonał wówczas bardzo trudne dzieła: Koncert fortepianowy Hummla i Rondo Fryderyka Kalkbrennera, czym wprawił w osłupienie licznie zebraną publiczność. Jesienią wyruszył z ojcem na tournée, występując w Kaliszu, w Poznaniu (koncert w sali Resursy i koncert u księcia Radziwiłła), a następnie dał 5 koncertów we Wrocławiu.
Od 1929 młody pianista kształcił się u Karola Kurpińskiego i Józefa Elsnera w Szkole Głównej Muzyki w Warszawie, gdzie pobierał prywatnie nauki również po zawieszeniu działalności tej uczelni przez władze carskie po upadku powstania listopadowego.
Od 1834 zajmował się działalnością pedagogiczną i dyrygencką. Wkrótce także wraz z ojcem utworzył amatorski chór mieszany, który szybko uzyskał wysoki poziom artystyczny. Z dwoma chórami występował na koncertach w Warszawie jak i poza Warszawą. W kwietniu 1841 podczas prób do swego Miserere przeziębił się i rozchorował. Zmarł w wyniku zaostrzenia się gruźlicy. Pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. W trakcie pogrzebu orkiestra pod batutą kompozytora wykonała skomponowany na cześć zmarłego hymn żałobny Ignacego Feliksa Dobrzyńskiego. Podobno Karol Kurpiński na pogrzebie Krogulskiego powiedział: „O tak chowamy naszego Palestrinę”.
https://pl.wikipedia.org/wiki/J%C3%B3zef_W%C5%82adys%C5%82aw_Krogulski
