O "Agatce" jeszcze będzie... :)
Kontekst całego zdarzenia jest prosty: Podczas 3 dni prób dostania się na Tuskobus, w rozmowach z Olszewskim, biurem PO, sztabem i w końcu sekretarką Pawła Grasia, Agatą Grynkiewicz - przekaz był jeden. Nie ma żadnych wolnych miejsc na "pokładzie". Chodzi oczywiście o autobus dla dziennikarzy, który za premierem jedzie.
Nagle otrzymaliśmy informację, że to nieprawda, że miejsca są. Dlatego też postanowiliśmy to sprawdzić. Pojawił się prosty pomysł dziennikarskiej prowokacji. Z jednego telefonu przedstawialiśmy się jako "Gazeta Polska", z drugiego jako fikcyjne "Radio Color" dla studentów.
Przy pierwszej próbie odpowiedź była niezmienna: żadnych miejsc. Przy drugim telefonie okazywało się, że nawet 6 się znajdzie.
I tak dochodzimy do dnia 27 września, gdy udaliśmy się pod pomnik Piłsudskiego (cały czas w kontakcie z Łukaszem Pawłowskim, odpowiedzialnym za pressbus), by wyruszyć za premierem.
Wszystkie rozmowy, które przeprowadziliśmy od tego czasu, postanowiłem ujawnić, by każdy mógł sobie wyrobić zdanie nt. odwagi pemiera, stosunku do krytycznych wobe niego i Bog wie na jaki jeszcze temat. Publikuję suche stenogramy. W całości.
Tekst kończy komentarz szefa Centrum Monitoringu Wolności Prasy i powszechnie znanego dziennikarza "Rzeczpospolitej"
Czas: 27.09.2011 r.
Miejsce:
Warszawa - odjazd Tuskobusu spod pomnika Piłsudskiego [rano]
Skarżysko-Kamienna - wyjście ze szpitala powiatowego w S-K [wieczór]
Bohaterowie:
- Łukasz Pawłowski - organizator tzw. pressbusu, jeżdżącego z Tuskobusem,
- Agata Grynkiewicz - zaufana asystentka, człowiek Pawła Grasia,
- Paweł Graś - rzecznik rządu i Prezesa Ray Ministrów
- Donald Tusk - premier RP
- dziennikarze "Gazety Polskiej Codziennie" - Samuel Rodrigo Pereira i Wojciech Mucha
Dla ułatwienia odczytu stenogramu, użyłem 3 kolorów.
dziennikarze GPC + facet ze sztabu, Graś i jego asystentka + Donald Tusk
Akt I
"Pewien jak to, że słońce świeci"
- premier spóźniony godzinę na briefing. Za chwilę Tuskobus wyjeżdża z Warszawy.
czas: około g.12:00
WM: Mówiliśmy Panu
ŁP: Komu?
WM: No panu
ŁP: Smsem albo mailem, proszę mi pokazać smsa, albo maila które mi pan wysłał. Z pewnością nie ma was na liście. Jedźcie sobie swoim autobusem.
[patrząc na SRP] Ze mną pan nie rozmawiał. Pana nazwisko na pewno bym zapamiętał. Niech mi pan wierzy, że nie zapomniałbym.
WM: 519… to pana numer?
ŁP: Tak to jest mój numer. Ale na pewno nikt nie powiedział Gazeta Polska.
WM: A gdyby powiedział, to co by się stało?
ŁP: To bym powiedział dokładnie co powiedziałem
WM: To proszę wpisać
ŁP: Ja was nie wpisałem
SRP: Ale na Radio Color były miejsca.
ŁP: Jeżeli Radio Color zglosilo mi te nazwiska, to na pewno są na liście. Sorry chłopaki. Imię nazwisko, redakcja. Jeżeli nie zgadza się albo imię, albo nazwisko, albo redakcja - to tej osoby nie ma u mnie w autobusie.
ŁP: [uśmiechając się do SRP] Ręczę panu, ze pana nazwiska na tej liście nie ma. Jestem tego pewien, jak tego że dzisiaj słońce świeci. Prosta odpowiedź.
SRP: Czemu ma pan miejsca dla jednych redakcji, dla innych nie.
ŁP: Sorry chłopaki, ale nie. To my płacimy, komitet wyborczy i możemy zabrać kogo chcemy. Ja mam autobus sztabowy i ja wiem kogo ja biorę.
WM: To pan decyduje z kim chce jechać, z kim nie?
ŁP: Oczywista rzecz
WM: A czemu pan robi taką selekcję?
ŁP: Bo mam do tego prawa, mój sztab placi mi za to. Koniec kropka. Nie biorę na wycieczki kogo nie chce.
SRP: Ale z dziennikarzy?
ŁP: Skończyliśmy rozmowę.
WM: Czyli pan sobie selekcjonuje jak w warszawskim klubie?
ŁP: Żeby było jasne biorę sobie tych dziennikarzy…
WM: ..których pan uważa że są w porządku?
ŁP: W którym momencie było w porządku, że mówiliście że jesteście z Radia Color, a nie jesteście z Radia Color? Nie rozmawiałem z wami jako Gazeta Polska
WM: Dzwoniliśmy jako Gazeta Polska, mówiono nam że nie ma miejsc, po czym zadzwoniliśmy z prowokacją dziennikarską, po czym okazało się, że miejsca są. No to jak to jest?
ŁP: Właśnie was informuję, że wygrał wasza dziennikarska prowokacja i dalej nie jedziecie.
ŁP: A propos tego typu działań - nagrywacie w czasie tego typu rozmów... przecież pan teraz nagrywa...
SRP: Cały czas nagrywam.
ŁP: No właśnie...
SRP: A jakbym miał tego nie nagrać? Nikt uwierzyłby że tak można robić. Kto by uwierzył że można robić selekcję dziennikarzy do Tuskobusu? No kto by uwierzył?ŁP: Powiedziałem, autobus jest opłacony z pieniędzy sztabu.
SRP: Kto by uwierzył, jakbym powiedział że Tusk robi selekcję dziennikarzy, a później mówi że jest spontanicznie?
ŁP: Nie Donald Tusk, tylko ja zrobiłem.
SRP: A pan nie pracuje dla Donalda Tuska?
ŁP: Pracuję dla sztabu.
SRP: Czyjego?
ŁP: Platformy Obywatelskiej.
[nagranie audio]
Akt II
"Wściekły Graś"
- już po briefingu premiera, "ekipa" wsiada do Tuskobusu.
czas: około g.13:00
SRP: Przepraszam, czy są jeszcze miejsca? Dostaliśmy informację że są 3 miejsca dla Radia Color, a Radio Color się nie pojawiło.
AG: Nie.
SRP: Co znaczy nie? Nie co?
AG: Nie odpowiadam za miejsca w autokarze.
WM: To kto za to odpowiada?
SRP: Łukasz Pawłowski powiedział, że...
AG: Jeżeli Łukasz..
SRP: ... to Pani odpowiada za to, żeby...
AG: Ja uważam... Z tego co ja wiem, nie ma miejsc.
SRP: Czy Pan Łukasz kłamie, jak mówi że to Pani odpowiada za to?
AG: Nie mamy miejsc.
SRP: A jeśli są miejsca?
AG: Nie mamy miejsc.
SRP: Dostaliśmy informację, że są 3 miejsca...
PG: Nie mamy miejsc.
SRP: ...dla Radia Color były miejsca.
PG: To proszę se.. to proszę se wynająć swój samochód, swój autobus, to my zapraszamy, to my jesteśmy gospodarzami.
SRP: Nie chcecie mimo, że są miejsca?
PG: A kogo Pan reprezentuje?
SRP: Gazetę Polską
PG: Już nie Solidarni 2010? Już wytłumaczył się pan ze swoich zarzutów?
AG: Już nie z radia Color? Podaliście się jeszcze za Radio Color.
SRP: Z czego mam się wytłumaczyć?
PG: z zarzutów, które się pojawiały.
SRP: Przeciwko mnie? Jakie się pojawiały?
PG: Różne, różne, dziekujemy bardzo
SRP: Konkretne pytanie: Czyli Gazeta Polska nie może jechać? PG: Nie jedzie Pan z nami
SRP: nie chcecie?
PG: nie jedzie pan z nami
SRP: Dlaczego?
PG: Nie jedzie pan z nami. Niech pan sobie sfinansuje wyjazd
SRP: Nie chodzi o sfinansowanie. Jako dziennikarz.
PG: NIE!
SRP: Czemu?
PG: Bo nie.
AG: Dobra, jedziemy.
[ nagranie audio ]
Akt III
"Premier nie chce dziennikarzy Gazety Polskiej w Tuskobusie"
- Donald Tusk z żoną Małgorzatą wychodzą ze szkoły rodzenia w Skarżysko-Kamiennej.
czas: około g.18:30
DT: Nie ma pytań, także…
SRP: Są pytania. Przepraszam, na jakiej podstawie jest dokonywana selekcja dziennikarzy, o której mówił Pan Paweł Graś? Dziennikarzy Gazety Polskiej nie chce wpuszczać do autobusu dla dziennikarzy. Czy jest na to jakaś podstawa prawna?
DT: Inny zestaw pytań proszę.
SRP: Ale proszę o odpowiedź.
PG: Pan żartuje…
SRP: Na jakiej podstawie?
PG: Prawnej.
DT: Znaczy, ja bym prosił…
SRP: Jest dokładne nagranie, że Gazety Polskiej nie wpuszcza się do autobusu dla dziennikarzy.
DT: Nie mam..
SRP: Jest Pan w stanie to jakkolwiek skomentować?
DT: Nie. PG: My decydujemy kto jedzie w autobusie. Sztab, a nie premier decyduje kto jedzie w autobusie.
SRP: Czyli nie chce Pan dziennikarzy Gazety Polskiej?
DT: Nie, nie chcę.
[ nagranie audio ]
Akt IV
"Wg Tuska zmiana ustawy o dostępie do informacji publicznej, rozszerza dostęp do informacji publicznej"
- droga od szpitala do Tuskobusu
czas: około g.18:30
SRP: Czy Platforma dalej jest obywatelska, skoro inicjatywa dostępu do informacji publicznej, znaczy sam dostęp został zablokowany?
DT: Nie został.
SRP: Nie został, tak?
DT: Nie, nie.
SRP: A jak Pan skomentuje fakt..
PG: Wręcz przeciwnie
SRP: Czyli został rozszerzony dostęp do informacji publicznej?
PG: Tak, dokładnie tak. Przeczytaj ustawę.
Szef Centrum Monitoringu Wolności Prasy, Wiktor Świetlik: „Unikanie najbardziej krytycznego wobec siebie medium, jest brakiem odwagi, którą premier tak lubi się szczycić”
Rafał Ziemkiewicz: „Pan Premier słusznie boi się dopuszczać do siebie innych dziennikarzy, poza zdeklarowanymi lizusami”.
