Róża Luksemburg, zresztą z niedowierzaniem – określiła niegdyś moment końca kapitalizmu (nb. dokładniej niż Marks, który się political-fiction nie zajmował i poprawniej niż Lenin, w którym przywódca musiał brać górę nad teoretykiem). Otóż kapitalizm się skończy, kiedy na świecie będą już tylko kapitaliści i robotnicy, a zatem akumulacja nie będzie mogła się rozszerzać, co jest niezbędne dla trwania całego procesu.
Czy mamy zachwycać się postawą polskich polityków, teraz drących szaty i wykonujących reytańskie gesty przeciw decyzjom, które sami wcześniej akceptowali? Nie, bo apele takie jak Zbigniewa Ziobry czy Jacka Sasina, by nagle „odrzucić europejską politykę klimatyczną” – to tylko słowa.
W obecnej sytuacji podniesienie stóp to samobójstwo, powrót do najbardziej idiotycznych praktyk balcerowiczowskich i krok, który nie zdusi inflacji (nie odnosząc do jej przyczyn), za to zadławi inwestycje, których udział w PKB i tak zresztą twardo spada.
Niekwestionowanym osiągnięciem COVIDpolityki – jest wytworzenie w Polakach wrażenia, że “może i jest ciężko, ale przynajmniej lepiej niż w Europie!”. Tymczasem pogląd, że obostrzenia w Polsce jakoś istotnie różnią się od rozwiązań obowiązujących w większości krajów Zachodu – jest BŁĘDNY.
Wszyscy wiedzieli, że kiedyś musi do tego dojść. Każda zmiana może być okazją do czegoś nowego – ale ta konkretna zawsze budzi burzliwe dyskusje, konflikty, karuzela kandydatów obraca się coraz szybciej. Im bliżej końca roku – tym bardziej Brytania żyje tym jednym pytaniem: kto będzie nowym Doktorem WHO?! A, i podobno premier też może zostać wymieniony.
To nie tak, że nikt w Polsce nie współczuje dzieciom marznącym na granicy. Tyle tylko, że mamy wciąż swoje, bardzo poważne problemy, przede wszystkim społeczno-gospodarcze, które mogą się tylko pogłębić po pojawieniu się większej ilości obcych. Polskie dzieci też często bywają zmarznięte i głodne – i jest takich coraz więcej.
To budujące jak media codziennie przybliżają nam wzruszające historie pełne dobrych przykładów i szczerego heroizmu. Czasem jednak w tym zalewie dobra daje się odkryć jeszcze piękniejszą perełkę.
Wszystkim oburzonym (i „oburzonym”) wiadomym transparentem – poradzić można jedno: Nie zachowujcie się jak naziści - to nie będą was do nich porównywać.
Jak przejąć kontrolę nad samorządowymi szpitalami – nie ponosząc jednak odpowiedzialności za ich funkcjonowanie ani nie zwracając uwagi na mniej atrakcyjne aspekty ich działalności i co uciążliwsze koszty?
Wprawdzie to Smith nadał nowoczesny sens pojęciu ekonomia - ale bez Marksa nie rozumielibyśmy czym jest praca.
Bez Keynesa - co to jest konsumpcja.
A bez Kaleckiego czym są pieniądze.
