Każdy lubi być wśród swoich. Więc - jeśli ma jakieś poglądy, lubi, jeśli w komentarzach pojawiają się opinie potwierdzające jego pogląd.
Ja pewnie też taki jestem, ale jeśli widzę pod jakimś wpisem na blogu same pozytywne komentarze, wydaje mi się to podejrzane. Pachnie to wtedy towarzystwem wzajemnej adoracji lub też solidarnością kastową, a na pewno nie jest racjonalną dyskusją. Jakoś nie chce mi się wierzyć, żeby coś, co jest problemem na tyle dużym, że prowokuje dyskusje społeczne, mogło mieć jedno oczywiste rozwiązanie, które dane jest jakiejś oświeconej grupie osób.
Więc - denerwuje mnie bezrefleksyjne scalanie się środowisk w obronie jakiejś idei. Denerwuje mnie w podobny sposób jednomyślność środowiska Gazety Wyborczej w sprawie lustracji (łącznie z nawoływaniem, bo do tego ostatnio doszło, do łamania prawa), co nagonka na to środowisko, wyrażająca się w równie solidarnym przekonywaniu, że jeśli ktoś się nie chce dać zlustrować, na pewno ma coś na sumieniu. W obecnej dyskusji wydaje się, że opowiedzenie się za lustracją albo przeciwko jej jest jakimś wyznacznikiem przynależności do ,,naszych'' albo do ,,tamtych''.
Denerwuje mnie jednomyślność Gazety Wyborczej w sprawie Rospudy - nie zauważyłem na jej łamach (no przynajmniej w serwisie gazeta.pl) żadnego artykułu, który przedstawiałby argumenty za budową drogi kontrowersyjną trasą albo chociaż jakoś pokazał wady i zalety obydwu rozwiązań. Denerwują mnie kłamstwa w tej sprawie, powtarzane wielokrotnie. Kłamstwa burmistrza, kłamstwa ekologów, zakłamane statystyki wypadków. Jeśli sprawę przeanalizować dokładniej - dochodzi się do wniosku, że tutaj wcale nie o drogę ani o ekologię chodzi, tylko o coś innego. O co, nie wiem - staram się domyśleć.
Próbowałem z Mądrymi Ludźmi rozmawiać o ,,Michnikowszczyźnie'' Ziemkiewicza, ale spotkałem się z oporem i to bardzo zdecydowanym. Tak jakby było oczywiste, że nie warto tej książki czytać.
Szukam wciąż, ale podobnie jak Dariusz Rosiak w swoim poście, widzę na razie ciemność, albo - cytując P.K.Dicka cytującego świętego Pawła - na razie patrzę przez ciemne zwierciadło.
