I głowę ze wstydem pochylę!

I głowę ze wstydem pochylę.....Braciszkowie moi mili! Czas nam stanąć w prawdzie i rzec...... Polski i Polaków już nie ma ... ..... Resztką Państwa rządzą, obleczeni w narodowe barwy, skarlali moralnie ludzie z tylnych siedzeń, mając nas za masę do wyeksploatowania, traktując jak najgorsi okupanci. Wśród aplauzów i zachwytów rabują i zdzierają z nas ostatnią skórę, zabraniają żyć, pracować, sprzedawać, kupować, pisać, budować, tworzyć, mówić i myśleć, faszerując propagandą godną najczarniejszych snów orwellowskich........... A my? My Braciszkowie patrzymy bezsilnie jak nam to robią, jak dobijają Polskę! Wśród pieśni patriotycznych, w furkocie flag narodowych... dobijają nam Ojczyznę! ...... O jakże przypomina to przedśmiertny XVIII w. Wiek Sprzedawczyków, Jurgielitników napasionych obcym złotem i hańbą, latających w dyrdy do Imperatorów na skargę ...... A może liczymy, że obronią nas obecne elity?....... Te Elity?..... Jakże mieliby Polski bronić będąc podstawioną bandą moralnych karłów, którzy Polski nienawidzą, którzy Polską frymarczą jak najtańszą dziewką..... A my? My Braciszkowie czekamy ...... Czekamy aż przyjdą i zapukają do drzwi...... Ale wtedy będzie już za późno.....Ze spuszczonymi głowami pójdziemy z powrozem na rękach....... Boże! Co stało się z tym Narodem? Gdzie się podziało serce waleczne? Odwaga? Miłość do Ojczyzny? ..... Poświęcenie? ........ Mądrość?....... Jedność? ....... Szlachetność?...... Nie ma już niczego?.... Tak Braciszkowie! ..... I nie też  ma żadnej nadziei! ........... I jako żywo, chciałbym Braciszkowie dać Wam i sobie choć odrobinę otuchy.... ale nie mam jak Was pocieszyć. Wierzeja do rzeźni szeroko już rozwarte, a tłuszcza się ciśnie żeby być jak najbliżej rzeźnickiego noża.... I ruszy maszyna i kolejka ustawi się nowa ...... Rzeźnicy znów przemalują wrota i sprzątną resztki..... Odświętnie ubrani przywitają następnych ...... aż skończy się Polska i nie będzie nikogo kto nad nią zapłacze..... chyba tylko Bóg w chwilach refleksji nad stworzeniem, pomni o tych, którym dał wszystko, a oni wszystko na pomarnowanie dali....... Nie mając już wiary...... z obowiązku jeno cicho szepnę ...... Szkoda Polski .... Was szkoda! ........ I głowę ze wstydem pochylę..... przed tymi co Polskę nam dali, krwią własną tanią płacąc......