w nienagannej perspektywie istnienia
cofam czas co zapomniał litanię
modlitwę pokrzywdzonych
wracam w przeszłość kiedy przygoda
wypełniała przestrzeń
w okaleczony świat wspomnień
czas zatrzymał ból wpisany w pamięć o tobie
uwięziony w podróży donikąd
uciekam w przestrzeń bezpamięci
i tylko miłość oczyszcza
karmiąc pięknem
Komentarze