waha się - wahadło zdziwienia
a nitce sumienia
JA przytłoczyło optymalność
jak skurwysyn zapatrzony w siebie
odrzuciło wartościowe wybory
małe diamenty idealnego działania
niosące poprawę
w bezmiar ludzkiego istnienia
rozpychając się łokciami
JA zadeptało dobro
na fali egoizmu zapadło się w otchłań
samotności
odłączone JA
któremu świat oddał to co dostał
wydmuszka wielkości drżąca w strachu
aby jej nie obito