Radio lokalne było przyczyną zakupu smartfonów przez seniorów. Każdy z nich miał dobry aparat fotograficzny. Pomysł zaskakujących zdjęć wyszedł od dzieci ze szkoły podstawowej, ale został zaadoptowany przez seniorów. Lokalne kółko filmowe umieszczało na stronie miasteczka najciekawsze zdjęcia. Była to obok ogłoszeń najczęściej oglądana sekcja. Najlepsze dopiero miało nadejść.
Pan od techniki w ramach wykorzystania technologii w procesie informacyjnym zadał zadanie wykonania mema, który miał być kolarzem oryginalnego zdjęcia z fantastyczną grafiką oraz zabawnym tekstem. Dzieci wykorzystywały zdjęcia mieszkańców zamieszczone w Internecie.
Oczywiście najlepsze memy były publikowane w sieci. Nikt się nie spodziewał, że ta aktywność wykreuje lokalnych celebrytów, ale tak się stało. Najciekawsi bohaterzy memów byli proszeni o wspólne zdjęcie i autografy. Wpuszczano ich poza kolejką do sklepu. Lokalny fotograf wpadł na pomysł tematycznych sesji. Stylizował mieszkańców na bohaterów znanych obrazów i robił zdjęcia portretowe. Eleonora zaproponowała pomysł kalendarzy charytatywnych. Najciekawsze zdjęcia miano zamieścić w kalendarzu, a dochód ze sprzedaży miał zasilić budżet wycieczkowy lokalnego domu dziecka. Eleonora już od dłuższego czasu chciała zaangażować dzieci z domu dziecka do jakiegoś społecznego projektu. Osamotnione dzieci potrzebowały wzmocnić swoje poczucie wartości. Eleonora postanowiła im w tym pomóc.
To była pieśń przyszłości tymczasem Karol za zgodą mieszkańców wysłał ich ciekawe zdjęcia do agencji modelingu nieoczywistego. Szukano tam nieszablonowych twarzy, różnych rozmiarów, ciekawej mimiki. Karol od dawna współpracował z agencją, teraz miał szansę zrobić coś dla miasteczka. Agencja przygotowywała promocję jesienną złożoną z kolekcji lokalnych projektantów. Najciekawsze projekty miały być wyłonione w akcji SMS-owej, a nagrodą była produkcja masowa przez ogólnopolską firmę dziewiarską. Była to okazja, by Buczyna zaistniała w ogólnopolskich mediach.
Komentarze