deszcz haftuje szyby srebrnym ściegiem
dzień wypełnia się muzyką cieni
pszczoła w miłość zachwycona biegnie
spijać nektar aby los odmienić
my gubimy się w kłótni samotni
wsparcie skrywa przyjaźń zaraźliwa
pszczoła wróci gdy kwiaty opadną
zniewoleniem uczucie porywa
zamykamy epokę złej walki
budujemy fundament spełnienia
uwalniamy wolę do przemiany
porwani przez falę - zdumieni