Chiny wtopiły kasę na inwestycję widmo?
Chiny są największym na świecie oficjalnym wierzycielem, ale podstawowe fakty dotyczące warunków udzielania przez nie pożyczek były do niedawna tajne.
Jaki wpływ na stabilność finansową krajów rozwijających się mają wyjątkowe postanowienia chińskich kontaktów kredytowych?
Bardzo niewiele umów między chińskimi pożyczkodawcami a pożyczkobiorcami rządowymi zostało kiedykolwiek opublikowanych lub zbadanych.
Trzy główne spostrzeżenia dotyczące tych umów.
Po pierwsze, chińskie umowy zawierają nietypowe klauzule poufności, które uniemożliwiają kredytobiorcom ujawnienie warunków, a nawet istnienia długu.
Po drugie, chińscy pożyczkodawcy szukają przewagi nad innymi wierzycielami, stosując zabezpieczenia, takie jak rachunki dochodów kontrolowanych przez pożyczkodawców i obietnice uchronienia długu przed zbiorową restrukturyzacją (klauzule „braku Klubu Paryskiego”).
Po trzecie, klauzule anulowania, przyspieszania i stabilizacji w chińskich kontraktach potencjalnie pozwalają pożyczkodawcom wpływać na politykę wewnętrzną i zagraniczną dłużników.
Chiny wydały bilion USD na rozszerzenie swoich wpływów w świecie poprzez program infrastrukturalny Pasa i Szlaku.
Aktualnie Pekin pracuje nad przeglądem problematycznej inicjatywy.
Spowalniająca gospodarka światowa, w połączeniu z rosnącymi stopami procentowymi i wyższą inflacją, sprawiły, że kraje objęte inwestycjami mają trudności ze spłatą długów wobec Chin.
Dziesiątki miliardów USD pożyczek poszły w złym kierunku, a liczne projekty rozwojowe stanęły w martwym punkcie.
Zachodni przywódcy skrytykowali chińskie praktyki kredytowe, które niektórzy nazwali "dyplomacją pułapki zadłużenia", żenującą Pekin. Wielu ekonomistów i inwestorów twierdzi, że praktyki kredytowe kraju przyczyniły się do kryzysów zadłużenia w świecie.
Chiński prezydent Xi Jinping nazwał kiedyś tę inicjatywę "projektem stulecia", ale przegląd ujawnia ograniczenia jego wizji przekształcenia globalnego porządku.
Jest bardzo dużo nietrafiony inwestycji…
Na spotkaniu z wyższymi urzędnikami Xi zauważył, że międzynarodowe środowisko Pasa i Szlaku staje się "coraz bardziej złożone" i podkreślił potrzebę wzmocnienia kontroli ryzyka i rozszerzenia współpracy, zgodnie z doniesieniami mediów państwowych ze spotkania.
Chińskie banki już znacznie ograniczyły akcję kredytową na nowe projekty w krajach o niskich dochodach, ponieważ koncentrują się na oczyszczeniu istniejących portfeli kredytowych.
Prawie 60% chińskich pożyczek zagranicznych znajduje się obecnie w posiadaniu krajów uważanych za znajdujące się w trudnej sytuacji finansowej, w porównaniu z 5% w 2010 r., według ekonomistów Sebastiana Horna, Carmen Reinhart i Christopha Trebescha, którzy pisali o długu międzynarodowym.
Chiny rozpoczęły współpracę z innymi wierzycielami w celu rozwiązania obecnych problemów z zadłużeniem. Aby to zrobić, Pekin musiał porzucić swój długotrwały opór wobec współpracy z instytucjami międzynarodowymi, takimi jak Klub Paryski, stowarzyszenie dużych suwerennych wierzycieli, w tym USA, Japonii i Francji. Koordynuje z członkami Grupy 20 zaawansowanych i rozwijających się gospodarek negocjacje w sprawie redukcji zadłużenia w niektórych krajach.
Proces ten może zmusić chińskie banki do zaakceptowania strat, czemu od dawna się sprzeciwiają….
Przez lata Pekin wolał przedłużać termin zapadalności kłopotliwych pożyczek, praktykę znaną w branży finansowej jako "przedłużanie i udawanie".
W ciągu zaledwie dekady, według Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Chiny rozdały około 1 biliona dolarów pożyczek i innych funduszy na projekty rozwojowe w prawie 150 krajach, takich jak Ekwador i Angola. Chiny po raz pierwszy stały się największym na świecie oficjalnym wierzycielem.
Rząd USA i instytucje rządowe zapewniają obecnie mniej niż połowę tego, co Chiny robią w grantach i pożyczkach dla mniej zamożnych krajów.
Podczas gdy USA finansują prawie wszystkie swoje zagraniczne projekty rozwojowe z pomocą, Chiny działają bardziej jak bankier, powiedział Bradley Parks, dyrektor wykonawczy AidData i współautor "Banking on Beijing".
Analiza AidData pokazuje, że na każdego dolara pomocy dla krajów o niskich i średnich dochodach Chiny dostarczyły 9 dolarów długu. Odwrotnie jest w przypadku Stanów Zjednoczonych: za każdego dolara długu, który dostarcza krajom o niskim i średnim dochodzie, zapewnia co najmniej 9 dolarów pomocy.
Pożyczki podsyciły obiekcje w Waszyngtonie i gdzie indziej, że Chiny przeciążają kraje kosztownym długiem, czemu Pekin regularnie zaprzeczał.
Do 2017 r. chińscy dyrektorzy bankowi skarżyli się Pekinowi, że zostali poproszeni o sfinansowanie projektów, które miały niewielkie szanse na zwrot. Niektórzy kredytodawcy zagrozili, że przestaną wspierać niektóre projekty, chyba że organy regulacyjne pozwolą im wyjaśnić, że te pożyczki były "poinstruowane przez politykę", powiedzieli dyrektorzy, więc banki nie będą pociągane do odpowiedzialności za niewypłacalność.
Pod wpływem entuzjazmu Pekinu chińskie banki udzieliły pożyczek krajom o ograniczonej zdolności do ich spłaty. Na Sri Lance projekt portu wspierany chińskimi pieniędzmi nie wygenerował wystarczającego ruchu, aby obsłużyć dług. Pakistan zalegał z płatnościami za energię elektryczną z nowych chińskich projektów energetycznych, co doprowadziło do kryzysu energetycznego
Chińscy kredytodawcy zaczęli rolować stare pożyczki i rozdawać nowe, aby utrzymać kłopotliwych kredytobiorców na powierzchni. Wydłużyły harmonogramy płatności i wydłużyły okresy karencji, aby jeszcze bardziej złagodzić trudności z płatnościami, choć często nie było to wystarczające.
Pakistan otrzymał około 23 miliardów dolarów nowych pożyczek ze źródeł chińskich w latach 2017-2021, zgodnie z AidData - finansowaniem, które miało na celu wzmocnienie rezerw walutowych i ratingów kredytowych kraju, aby koszty obsługi zadłużenia nie wzrosły. Pakistan i tak musiał w końcu ubiegać się o pomoc finansową z Międzynarodowego Funduszu Walutowego.
W listopadzie 2020 r., wraz ze skutkami pandemii zwiększającymi presję na kredytobiorców, Pekin zgodził się podpisać wspólne ramy, międzynarodowe działania na rzecz redukcji zadłużenia zatwierdzone przez G-20, które pomagają koordynować negocjacje w sprawie zadłużenia między wierzycielami.
Wspólne ramy opierają się na zasadach takich jak te stosowane przez Klub Paryski, nieformalne zgrupowanie dużych krajów wierzycieli, które szuka rozwiązań, gdy kraje mają problemy ze spłatą zadłużenia. Pomimo wielokrotnych zaproszeń do przyłączenia się do Klubu Paryskiego, Chiny stawiały opór.
Chińskie banki często nalegały, aby kredytobiorcy obiecali wykluczyć chińskie pożyczki z restrukturyzacji w stylu Klubu Paryskiego z innymi wierzycielami, taktyka, która może potencjalnie pomóc w zapewnieniu, że Chiny zostaną spłacone jako pierwsze w przypadku niewypłacalności. Dr Parks z AidData odkrył, że blisko trzy czwarte chińskich umów kredytowych zawiera klauzule "No Paris Club".
Potrzeba było sześciu tygodni nocnych negocjacji latem 2020 r. między G-20, Klubem Paryskim i Chinami, aby skłonić Pekin do osiągnięcia porozumienia technicznego w sprawie przystąpienia do wspólnych ram, według osób znających rozmowy. Minęło jeszcze kilka tygodni, zanim Xi podpisał umowę.
To, co skłoniło Chiny do działania, to przekonanie, że chińscy kredytodawcy lepiej broniliby swoich interesów, gdyby koordynowali działania z innymi wierzycielami. Dla niektórych w Pekinie wspólne ramy stanowiły ratującą twarz wyjście z długotrwałego oporu przed przystąpieniem do Klubu Paryskiego.
Chińskie Ministerstwo Finansów, które posiada udziały w głównych chińskich kredytodawcach, takich jak China Development Bank, pozostaje nieufne wobec pozwalania bankom na zaciąganie strat z tytułu pożyczek, powiedzieli ludzie zaangażowani w obrady, szczególnie w czasie, gdy banki są pod kontrolą z powodu głębokiego pogorszenia koniunktury na rynku nieruchomości w Chinach.
Bank centralny argumentował, że Chiny muszą być bardziej elastyczne w rozmowach na temat restrukturyzacji zadłużenia, aby pomóc odeprzeć kryzys finansowy na rynkach wschodzących.
Niektórzy urzędnicy Ludowego Banku Chin wskazują na gwałtowny wzrost częstotliwości ostrzału rezerwy Federalnej jako powód do działania Chin. Podwyżki stóp procentowych w USA powodują wzrost wartości dolara i sprawiają, że obsługa zadłużenia zagranicznego jest droższa dla krajów rozwijających się.
Chiny kontynuują negocjacje z udziałem wierzycieli. Pomimo wszystkich swoich problemów, inicjatywa ta zdołała wciągnąć więcej krajów w orbitę Pekinu w ciągu ostatniej dekady, a wiele krajów otrzymujących pomoc głosowało wraz z Chinami w ONZ.
Bardziej ostrożne udzielanie pożyczek przez Pekin może sprawić, że chińskie finansowanie będzie mniej atrakcyjne dla niektórych krajów, co utrudni pozyskanie rządów.
Chińscy urzędnicy badają inne sposoby uczynienia Pasa i Szlaku bardziej zrównoważonym, takie jak tworzenie partnerstw publiczno-prywatnych w celu zmniejszenia ryzyka i przejścia w kierunku większej liczby pożyczek z niższymi od rynkowych stóp procentowych.
Osobiście uważam, że mała pożyczką to problem tego kto pożyczył, a duża pożyczka to problem tego kto pożycza…
...
