Czyim sługą (ministrem) był Pan Władysław Kosiniak-Kamysz? Jaki polityka społeczna, w tym pomoc społeczna miała u niego prestiż, bez którego jej wydolność jako sługi obywateli musiała być nieefektywna?
Minister – czy pełnił funkcję głównego projektanta racjonalnego modelu polityki społecznej i budowniczego systemu/sieci ratowania osób z ubóstwa, które bez wsparcia mogą zginąć? Czy miał świadomość swojej roli jaką przyszło mu pełnić, ale i wolę służenia życiowym rozbitkom, czy może skupiał się na innych, bardziej atrakcyjnych dla siebie i grup interesu, do których należał (w tym do PSL) sprawach? Jeśli nie prowadził polityki społecznej ratującej życie ludzkie, to jako człowiek nie wyzuty z sumienia czy dziś wstydzi się tego ?
CO ZROBIŁ, BY MILIONY OSÓB WYPROWADZIĆ Z UBÓSTWA? UCHWALIŁ PROGRAM NIE LIKWIDACJI UBÓSTWA I WYKLUCZENIA SPOŁECZNEGO, A „Krajowy Program Przeciwdziałania Ubóstwu i Wykluczeniu Społecznemu 2020 Nowy wymiar aktywnej integracji”, W KTÓRYM NIC O (MINIMALNYM) DOCHODZIE GWARANTOWANY UZYSKIWANYM W WYNIKU ZWIĘKSZENIA DO OKREŚLONEGO MIESIĘCZNEGO POZIOMU KWOTY WOLNEJ OD PODATKU PIT, LUB W FORMIE ZASIŁKÓW WYRÓWNUJĄCYCH DOCHODU DO OKRESLONEGO POZIOMU DLA OSOBY LUB RODZINY TEJ PRZECIĘTNEJ I TEJ NP. Z NIEPEŁNOSPRAWNYM DZIECKIEM, CZY OSOBĄ NIEPEŁNOSPRAWNĄ. UBLIŻA ROZUMOWI PRZYZNAWANIE ZASIŁKÓW, DODATKÓW, ETC. W SYTUACJI, GDY POZIOM DOCHODU JEST MNIEJSZY OD 1 ZŁ. OD OKREŚLONEGO KRYTERIUM DOCHODOWEGO, A NIE PRZYZNAWANIE ICH W PRZYPADKU, GDY DOCHÓD OSOBY/RODZINY PRZEKRACZA O 1 ZŁ. OKREŚLONE KRYTERIUM DOCHODOWE… NIESTETY – PSL I PO SĄ PRZECIWNE TEMU, BY ZWIĘKSZYĆ KWOTĘ WOLNĄ OD PODATKU PIT, CO ZNACZĄCO POPRAWIŁOBY SYTUACJĘ FINANSOWĄ, ZWŁASZCZA TYCH OSÓB I RODZIN, KTÓRYCH DOCHODY SĄ SZCZEGÓLNIE NISKIE. MIAST TEGO ROZWIĄZANIA SZEF PSL W MEDIACH DAJE WYRAZ TROSKI TEGO STRONNICTWA O PRZEDSIĘBIORCÓW – PATRZ SPOT REKLAMUJĄCY DZIAŁANIA MINISTERSTWA GOSPODARKI NA RZECZ PRZEDSIĘBIORCÓW…
Ponadto przyjęcie w tym programie założenia że „zapewnienie rodzinom z dziećmi dostępu do wysokiej jakości usług społecznych (czyli jakich?), który zwiększy szansę na aktywizację rodziców, (?) oraz umożliwi kompleksową profilaktykę zapobiegającą ubóstwu.” jest ubliżaniem rozumowi, bowiem ubóstwem są dotknięte nie tylko osoby w rodzinach… PONADTO NALEŻAŁOBY PRZYJĄĆ HIPOTEZĘ, ŻE WPISANIE TEGO CELU DO W/WYM. PROGRAMU JEST LOBBOWANIEM NA RZECZ TZW. TRZECIEGO SEKTORA, KTÓRY PRAWDOPODOBNIE BĘDZIE GŁÓWNYM ŚWIADCZENIODAWCĄ TYCH USŁUG, KTÓRE – CO OCZYWISTE - NIE WYZWOLĄ MILIONÓW POLAKÓW Z UBÓSTWA, BOĆ PRZECIE NIE TAKI JEST CEL PROGRAMU. MA ON PRAWDOPODOBNIE WPOMPOWAĆ MILIARDY ZŁOTYCH DO KIESZENI ZARZĄDZAJĄCYCH TRZECIM SEKTOREM… PRAWDOPODOBNIE GŁÓWNIE TYM, KTÓRE WSPIERAJĄ SIECI, W KTÓRYCH FUNKCJONUJE PAN WŁADYSŁAW…
Co zastanawiające – analizując treść tego programu oczywistym staje się, iż władza ubóstwo traktuje jak niezbywalną cechę polskiej kultury, bowiem nie zamierza likwidować ubóstwa np. przez zapewnienie wszystkim tego wymagającym (minimalnego) dochodu gwarantowanego, bez którego funkcjonowanie w społecznej gospodarce rynkowej jest niemożliwe, a jedynie deklaruje gotowość przeciwdziałania - jak należy sądzić - negatywnym (czy tylko dla gospodarki?) skutkom tej plagi. A co się tyczy zapisu konstytucyjnego, iż RP urzeczywistnia zasady sprawiedliwości społecznej – to wszystko wskazuje na to, iż władza ma za nic obowiązki z tego zapisu wynikające, choćby w związku z teorią John’a Rawls’a opisaną w publikacji „Teoria sprawiedliwości”…
Na realizację Krajowego Programu Przeciwdziałania Ubóstwu i Wykluczeniu Społecznemu 2020 Nowy wymiar aktywnej integracji, w którym nie ma nic o (minimalnym) dochodzie gwarantowanym przeznaczone będą środki mieszczące się w budżecie państwa, jednostek samorządu terytorialnego, funduszy celowych, jak i środków europejskich, te ostatnie nie uwzględniają wszystkich i uzupełnione będą po zatwierdzeniu harmonogramu wydatków na lata 2014-2020 na realizację Regionalnych Programów Operacyjnych oraz Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój. Na podstawie zatwierdzonych planów budżetowych na rok 2014 oraz planowanych wydatków w kolejnych latach wydatki na działania opisane w Programie wyniosą w latach 2014-2020 180.228.744 tys. Zł (180 miliardów złotych?), to jest blisko 25.747.000 tys. zł rocznie. Z tej kwoty 111 755 579 tys. zł będzie pochodziło ze środków budżetu państwa, 58.431.778 tys. zł ze środków samorządowych, 4.726.982 tys. zł z funduszy celowych, 3.353.441 tys. zł ze środków prywatnych.
Czy Pan Władysław jest sługą osób doświadczających ubóstwa? Nie wiem. Wiem natomiast, że przez wieki na pomocy osobom ubogim różne podmioty budowały swoją moc… Dziś powinno to być jeśli nie zlikwidowane, to znacząco ograniczone. Niestety, nic na ten temat w treściach dokumentów, wypowiedziach polityków, w rozmowach profesjonalistów…
Skoro mamy (lub mamy mieć) społeczną gospodarkę rynkową – patrz treść art. 20 Konstytucji RP, to należy zauważyć, iż w krajach kapitalistycznych, w których są relatywnie wysokie transfery socjalnej ma miejsce szybszy rozwój gospodarczy. Cytat z tekstu Krzysztofa Wołodźko „Trzecia Rzecz Wykluczająca” http://consolamentum.salon24.pl/631393,trzecia-rzecz-wykluczajaca,1 na portalu Salon „… cytat z portalu ObserwatorFinansowy.pl: Prof. Ha Joon Chang z Cambridge University w książce „23 rzeczy, których nie mówią ci o ekonomii” pisze, że jego zdaniem duży poziom bezpieczeństwa socjalnego nie tylko nie rozleniwia ludzi, ale sprawia, że są oni bardziej otwarci na zmiany. Akademik porównuje to do jazdy samochodem z dobrymi hamulcami. Tylko wówczas pojedziemy nim szybko, gdy będziemy pewni, że możemy szybko wyhamować. Zdaniem prof. Changa to właśnie wysoki poziom zabezpieczenia socjalnego jest jednym z głównych powodów, dla którego większość krajów skandynawskich rozwijała się w ostatnich latach szybciej, niż USA, gdzie ochrona przed zwolnieniem jest na tak niskim poziomie. Na przykład w latach 2000-2008 średni wzrost PKB był w Szwecji na poziomie 2,4 proc. rocznie, w Finlandii 2,8 proc. a w USA 1,8 proc.
A korupcja kwitnie, gdy ministrowie i wiceministrowie zobowiązani do walki z korupcją nie analizują i nie oceniają modeli stanowiących podstawę projektowania i realizowania polityki, gdy wskazują palcem, które projekty nadesłane na różne konkursy mają otrzymać dotacje, gdy nie kontrolują podległych im urzędników, gdy nie interesuje ich określony temat. W tym przypadku Ministra nie interesował temat ubóstwa i wykluczenia… To umożliwiało propagatorom idei kręcenia dziadem (osobą ubogą) przez kostur (pomoc społeczną), a nade wszystko robienie na tym kręceniu interesów np. na aktywizowaniu biernego zasobu ludzkiego.
Jaki prestiż polityka społeczna, w tym pomoc społeczna miała, gdy w kierownictwie Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej było tak wielu polityków wywodzących się m.in. z pomocy społecznej? Jaki ma obecnie, gdy narrację w sferze publicznej zdominowała walka swoich z obcymi? Gdyby przyjąć, iż miarą prestiżu pomocy społecznej, miarą jej znaczenia, szacunku jakim cieszy się u osób sprawujących funkcje kierownice w MRPiPS jest wysokość planowanej podwyżki wynagrodzeń pracowników Departamentu Pomocy i Integracji Społecznej, to moglibyśmy stwierdzić, iż jest on na porównywalnym, o ile nie niższym poziomie od tego jaki pomoc społeczna miała za Pana Kosiniaka Kamysza. Należy ponadto odnotować, iż zezwolenie na to, by program 500+ obsługiwany był przez ośrodki pomocy społecznej spowodowało, że te jednostki organizacyjne nominalnie pomocy społecznej przestały w większości przypadków zajmować się innymi sprawami, jak obsługa kwitów i pieniędzy. Mrzonką byłoby w tej sytuacji oczekiwanie, że pracownicy socjalni zatrudnieni w tych ośrodkach świadczyć będą pracę socjalną…lub zajmować się będą zadzierzgiwaniem sieci oparcia socjalnego niezbędnego osobom i rodzinom ubogim, żyjącym na marginesie życia wspólnot lokalnych.
Komentarze