Gdy stanęła na forum sejmowym propozycja PiS-u dotycząca uzupełnienia porządku obrad, nawet nie oglądałem. Było to tak coś oczywistego i naturalnego, że oczekiwałem tylko na ewentualną dyskusję nad tekstem uchwały. Dla mnie, oczekującego na jak najszybsze zakończenia śledztwa i wreszcie poznanie prawdy.
Wystąpienie premiera było szokiem, kubłem zimnej wody. Premier NIE CHCE przyśpieszenia zwrotu naszej własności, koronnego dowodu w śledztwie?
W całym, dotychczasowym przebiegu śledztwa widać całą litanię zaniedbań, kłamstw, mataczenia i to nie tylko ze strony rosyjskiej, ale polskiej, czynników oficjalnych, ludzi na „topie”, instytucji. Lubiłem niegdyś czytać kryminały, zawsze pasjonowało mnie „łapanie złoczyńcy”. Tutaj samo życie przygotowało nam scenariusz wypadku? Zbrodni? Nie wiemy, ale dochodzenie do prawdy winno przebiegać podobnie. Tymczasem mamy popis niekompetencji, zaniechań i niewytłumaczalnych głupot, czynionych w dodatku z przywołaniem interesów państwa. Czyjego Państwa? Bo ja się na to nie zgadzam.
Czytam notki i komentarze do notek na salonie i się pytam: czy niektórym odjęło zdolność logicznego myślenia? Przecież tu nie chodzi o nawalankę, kto górą, kto komu dowalił, z tej czy tamtej partii. Tu chodzi o śmierć wielu osób i ich rodzin czekających na prawdę. Poznanie przyczyny katastrofy powinna leżeć każdemu na sercu. Mnie leży. Dlaczego nie leży premierowi, członkom rządu i wielu tu piszącym?
Niestety, odnoszę wrażenie, coraz bardziej się w nim utwierdzam, że premier, rząd i wielu innych boi się prawdy. Czy tylko coś podejrzewają, czy wiedzą?
