Spotyka Jan Tomasz Gross, taki ładny, amerykanski profesor zresztą, okaleczonego Juranda. „Kto was, tak dziadku skatował”, pyta. Pozbawiony języka Jurand kreśli w odpowiedzi znak krzyża. „Uj, na PCK wam to zrobili? Zaraz książkę o tym napiszę”
Tak w telegraficznym skrócie można by oddać metody badawcze Grossa, Grabowskiego, Engelking, Libionka i Leociaka, czyli nowej szkoły historii polskiego Holocaustu, która zagnieździła się w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk, tworząc tam jednostkę pod nazwą Zespół (Centrum) Badań nad Zagładą Żydów. Wydawałoby się, że badania tego typu powinien prowadzić raczej Instytut Historii tejże instytucji, ale złudne to mniemanie. Metody badawcze i warsztat naukowy historyka byłyby w pracy, a raczej działalności tejże przeszkodą, nie pomocą. Bo w owym zacnym socjologów towarzystwie liczy się model. Jeśli fakty do niego nie pasują, tym gorzej dla faktów. Nie jest więc raczej przypadkiem, że nie sposób znaleźć wewnętrznej recenzji żadnej z licznych „prac”, wydawanych w formie książkowej przez owe przezacne towarzystwo wzajemnej adoracji. Równie trudno znaleźć polemikę z licznymi naukowymi recenzjami zewnętrznymi, które wielokrotnie wykazywały nędzną jakość, braki warsztatowe i tendencyjny dobór źródeł owych publikacji.
Mieści się toto w Pałacu Staszica w Warszawie (oj, przewraca się Stanisław w grobie). Otwieramy stronę internetową http://www.ifispan.pl/ Natychmiast rzuca się w oczy wizerunek Karola Marksa z ogłoszeniem: Zapraszamy na ósme seminarium z cyklu “Czytanie Marksa: materializm i ekonomia”.
Organizatorzy: IFiS PAN, Fundacja Róży Luksemburg, Instytut Wydawniczy Książka i Prasa, Praktyka Teoretyczna.
Według Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego: (https://www.gov.pl/web/nauka/finansowanie-polskiej-akademii-nauk)
Polska Akademia Nauk jest z jednej strony korporacją uczonych a z drugiej siecią wspólnie zarządzanych państwowych instytutów, których celem jest prowadzenie badań naukowych o możliwie najwyższym poziomie naukowym.
Polska Akademia Nauk jako korporacja uczonych skupia 350 najbardziej cenionych polskich naukowców – noszą oni tytuły członków rzeczywistych PAN. Są także członkowie korespondenci. Członkowie rzeczywiści i krajowi członkowie korespondenci tworzą zgromadzenie ogólne PAN, które wybiera m.in. prezesa, prezydium.
Ustawa o Polskiej Akademii Nauk znalazła się w pakiecie sześciu ustaw reformujących naukę pod wspólnym hasłem „budujemy na wiedzy”. Weszły one w życie 1 października 2010 r.
Zgodnie z art. 78 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (Dz. U. Nr 96, poz. 619) działalność Akademii jest finansowana ze środków pochodzących z budżetu państwa i z innych źródeł.
Według ustawy budżetowej na rok 2019 koszt funkcjonowania tej instytucji wynosi 83 138 000 zł https://www.gov.pl/documents/1068557/1069061/cz_67_Plan_na_2019_r_do_podpisu.pdf
Zasady tworzenia finansowania funkcjonowania instytutów badawczych określa ustawa z 30 kwietnia 2010 r. https://www.rgib.org.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=136&Itemid=37
Co otrzymujemy w zamian? Na przykład konferencję „naukową” w Paryżu "Nowa polska szkoła historii Zagłady" https://twitter.com/i/status/1098981567513444352
Któż to, ach któż to? Profesor Jacek Leociak, historyk literatury, profesor nauk humanistycznych, pracownik Instytutu Badań Literackich PAN oraz Centrum Badań nad Zagładą Żydów.
„Polacy są odpowiedzialni za Żydów i teraz Polski rząd próbuje wybielać Polaków w tej sprawie. Wcześniej jednak trzeba by zniszczyć historyczne relacje, świadectwa i dokumenty deponowane w archiwach i zastąpić je podróbkami. Trzeba wmówić żyjącym jeszcze ofiarom i świadkom, którzy nie wiedzieli tego, co widzieli. Trzeba wykopać szczątki żydowskich ofiar z grobów rozsianych po Polsce i włożyć tam kamienie! Tego oczywiście zrobić się nie da, no więc pozostają tylko zaklęcia, mistyfikacje. Budowanie alternatywnej wizji historii zagłady, w której miliony Polaków masowo ratują Żydów narażając swoje życie i ginąc, a Żydzi mieszkają sobie jak u Pana Boga za piecem w swoich autonomicznych prowincjach, czyli gettach, podarowanych im przez Niemców. By w końcu palić swoich braci Żydów. Takie plugawe, antysemickie dowcipy można w Polsce usłyszeć w telewizji państwowej!”
Zwróćcie kochani czytelnicy uwagę nie tylko na treść, ale i na formę wystąpienia Pana Profesora. Krzyżówka Adolfa H. na mównicy Parteitagu z ubiegłoroczną wykonawczynią songu Kooonstyyytuuuciiiijjja pod Pałacem Prezydenckim.
Ktoś jeszcze oburza się na izraelskiego p.o. ministra spraw zagranicznych?
Wolność badań naukowych jest cenną wartością. Nie jest natomiast wartością ani głupota, ani utrzymywanie za ciężkie pieniądze bandy bezczelnych hucpiarzy, którzy lekceważąc podstawowe zasady pracy naukowej snują swoje chore „narracje”.
Politycy rządzącego obozu, czas zapłaty rachunków zbliża się nieubłaganie. I nie pocieszajcie się tym, że rzekomo wszyscy pozostali pretendenci do sprawowania władzy w Polsce są od was jeszcze gorsi.
