MOTTO
"«Demokracja – tak jak do tej pory ją rozumieliśmy – okazała się być katastrofą. Demokracja nie może zarządzać światem. Doprowadziła nas do zniszczenia planety, doprowadziła do wojen, spowodowała niezdolność do podejmowania decyzji oraz utratę umiejętności rządów do widzenia perspektywicznego. Spowodowało to przeludnienie planety. Doprowadziło do powstania ogromnej masy ubogich głupców, którzy nie robią niczego innego, jak tylko utrwalają ów demokratyczny system i niszczą wszystko. Świat, gospodarka, polityka powinny być zarządzane przez tych, którzy są zdolni do tego; przez tych, którzy są wizjonerami; przez tych, którzy posiadają wiedzę. Jeśli jakiś kraj nie jest w stanie zarządzać własną gospodarką – my tam docieramy. To my zadbamy o kreowanie bogactwa i o tworzenie przyszłości».
[Larry Fink, założyciel i szef amerykańskiego funduszu hedgingowego «BlackRock» (o roli funduszy hedgingowych w generowaniu kolejnych "kryzysów" pisałem w październiku 2020 w obszernym artykule: https://www.salon24.pl/u/wawel24/1119055,trzy-kryzysy-klimat-migrant-i-wirus-czyli-jak-zarzadzac-globalna-armia-niewolnikow) w swoistym manifeście technokratycznym. BlackRock to największy fundusz inwestycyjny na świecie, który zosta łprzez amerykański FED użyty do zarządzania miliardami dolarów w obligacjach oraz zakupu funduszy zabezpieczonych hipoteką, jako środka stabilizującego rynki i amortyzującego finansowe skutki kryzysu koronawirusowego. Według analityka Pepe Escobara, BlackRock posiada 5% udziałów w Apple i Exxon Mobil; 6% w Google; jest drugim co do wielkości akcjonariuszem AT&T (Turner, HBO, CNN, Warner Brothers) i największym inwestorem w Goldman Sachs. BlackRock jest większy niż Goldman Sachs, J. P. Morgan i Deutsche Bank razem wzięte.]
17 lipca 2020, Larry Fink założyciel i szef amerykańskiego funduszu hedgingowego «BlackRock»– osobiście – stwierdził, że noszenie masek «pomoże gospodarce uniknąć następnego lockdown’u»
VIDEO: BlackRock’s Larry Fink: Wearing masks will help economy avoid another shutdown
https://www.cnbc.com/video/2020/07/17/blackrock-larry-fink-us-economy-stock-market-masks-coronavirus.html
Można więc zapytać: Dlaczego to amerykańskiemu Żydowi – Fink’owi, tak bardzo zależy na na tym, by ludzie nosili na twarzach duszące ich kneble (tak to należy nazywać, bo dziurawe kagańce są o wiele zdrowsze).
Przeanalizujmy sprawę.
Już na początku kwietnia 2020, włoska witryna internetowa www.indygraf.com zauważyła, że anty-covidowski interes maseczkowy daje zyski rzędu miliardów euro. Do produkcji masek FFP2 i FFP3 potrzebny jest materiał zwany “blown fusion fabric”. Jest toniezwykle cienka siatka z syntetycznych włókien polimerowych, która tworzy wewnętrzną warstwę filtracyjną maski. Bez włóknin rozdmuchiwanych, produkcja masek sanitarnych nie jest możliwa.
https://en.wikipedia.org/wiki/Melt_blowing
W roku 2019, łączny obrót przemysłu tkanin rozdmuchiwanych wyniósł 8 miliardów euro.
Gdy przyglądamy się największym, światowym producentom tychże materiałów zauważamy, że ich głównymi akcjonariuszami są amerykańskie spółki BlackRock, Vanguard oraz State Street, których wzajemne relacje są tak dziwne, że – jak opiniuje wielu – wygląda na to, iż korporacje te posiadają się wzajemnie.
Grupa Vanguard jest przedstawia się jako amerykański doradca inwestycyjny zarządzający aktywami o wartości ponad 6,2 bln USD. Jest największym dostawcą funduszy inwestycyjnych i drugim co do wielkości dostawcą funduszy typu ETF na świecie po iShareres spółki BlackRock. https://en.wikipedia.org/wiki/The_Vanguard_Group
State Street Corporation jest amerykańskim holdingiem finansowym i bankowym z siedzibą w w Bostonie, prowadzącym działalność ogólnoświatową. https://en.wikipedia.org/wiki/State_Street_Corporation
Oto lista producentów “blown fusion fabric”:
Atex, Chiny – Najważniejsi akcjonariusze: BlackRock, Vanguard, State Street
Exxon Corporation, USA – Najważniejsi akcjonariusze: BlackRock, Vanguard, State Street
Shanghai Yuanqin Purification Technology, Chiny – Główny akcjonariusz: rząd chiński
Du Pont De Nemours and Company, USA – Najważniejsi akcjonariusze: BlackRock, Vanguard
Harkrishan Medicals, Indie – Przedsiębiorcy hinduscy, partnerzy chińscy
Dow Chemical Company, USA – Najważniejsi akcjonariusze: BlackRock, Vanguard
Kimberly-Clark Corporation, USA – Najważniejsi akcjonariusze: Vanguard, BlackRock
Fiberweb, Indie – Przedsiębiorcy hinduscy, partnerzy chińscy
Berry Plastics, USA – Najważniejsi akcjonariusze: Vanguard, BlackRock
Przechodzimy do masek.
Największym producentem masek sanitarnych jest chińska firma Byd – co jest skrótem od “Build Your Dreams”. Byd, produkuje także samochody oraz wytwarza części do telefonów komórkowych. W ciągu zaledwie trzech miesięcy firma ta stała się największym na świecie producentem masek występujących w roli ochrony przeciwko koronawirusowi.
Byd osiągnął wydajność produkcyjną dochodzącą do 25 milionów masek dziennie.
Siedziba firmy Byd znajduje się w Shenzhen, w Chinach. Jednakże najważniejszymi jej akcjonariuszami są: amerykański inwestor i miliarder – Warren Buffet, oraz lorporacjeVanguard i BlackRock. Krótko mówiąc, Byd jest firmą amerykańską, a dokładniej, znajduje się w rękach Wall Street. https://en.wikipedia.org/wiki/Warren_Buffett
https://en.wikipedia.org/wiki/BYD_Company
https://kr-asia.com/warren-buffet-backed-byd-becomes-chinas-most-valuable-electric-car-company
https://www.marketscreener.com/BYD-COMPANY-LIMITED-5640763/company/
Pozostałymi, znaczącymi producentami masek są:
Honeywell, USA – Najważniejsi akcjonariusze: Vanguard, BlackRock
3M, USA – Najważniejsi akcjonariusze: Vanguard, BlackRock
Makrite, Tajwan – Właścicielem jest rząd
Benehal, Wielka Brytania – Najważniejsi akcjonariusze: Del Vecchio, Bolloré, BlackRock
Shanghai Dasheng Health Products Manufacture Company, Chiny – Właścicielem jest rząd
Aero Pro Company, Tajwan – Najważniejsi akcjonariusze: State Street, Vanguard, BlackRock
Shanghai Gangkai Purifying Products Company, Chiny – Właścicielem jest rząd
BlackRock i wydarzenia we Włoszech w roku 2011
Amerykański superfundusz odegrał prawdopodobnie bardzo ważną rolę w przyspieszeniu kryzysu włoskiego długu państwowego, co spowodowało obalenie rządu Berlusconi’ego w roku 2011.
Tzw. spread między niemieckim Bund’em a włoskim BTP (obligacje państwowe) zaczął powiększać się gwałtownie po tym, jak “Financial Times” podał do wiadomości, że w pierwszym półroczu tego samego roku, Deutsche Bank sprzedał aż 88% posiadanych przez siebie obligacji włoskich – wartych 7 mld euro.
Limes, włoska strona internetowa zajmująca się geopolityką pisała wtedy: «Wielu widziało atak na nasz kraj jako zainspirowany przez Berlin i Frankfurt. Najprawdopodobniej, sprawa wyglądała jednakże zupełnie inaczej».
Artykuł ujawniał, że potężna niemiecka instytucja kredytowa miała wówczas bardzo rozsiany akcjonariat: 48% kapitału zakładowego znajdowało się poza granicami Republiki Federalnej Niemiec, a jej najważniejszym udziałowcem był BlackRock posiadający 5,1% akcji.
«Jeśli doszło do ataku, nie oznacza to wcale, że został on przeprowadzony przez władze polityczne i gospodarcze Niemiec» – komentowała dalej witryna, podkreślając nieprzejrzystość rynków finansowych.
«Faktem jest – stwierdzono – że od jesieni 2011, to właśnie agencje ratingowe Standard&Poors oraz Moody’s – a nie Fitch – coraz to mocniej uderzały we włoskie papiery wartościowe».
Zauważmy, że BlackRock już wtedy był obecny w kapitałach obydwu wymienionych agencji ratingowych – tj. Standard & Poors (5,44%) oraz Moody’s (6,6%) – dysponował więc tym samym możliwością interweniowania w procedury oceny papierów wartościowych państw, akcji i obligacji prywatnych, jak również siłą oddziaływania na cenę i wartość aktywów kupowanych lub sprzedawanych przez samego siebie.
Aby pojąć pewne mechanizmy, warto jest przypomnieć kilka wcześniejszych szczegółów historycznych.
Anglo-amerykanizacja Deutsche Bank’u
Przekształcenie instytucji powstałej w roku 1870, z banku, którego misją historyczną było finansowanie przemysłu w instytucję, która połowę swych zysków generuje z handlu derywatami, walutami, akcjami i sekurytyzacjami, nie jest historią zbyt odległą. Zaczyna się ona w okresie, w którym wraz z upadkiem ZSRR, uwaga anglo-amerykańskiej finansjery skupiła się na Europie. A doszło do tego w wyniku kilku tajemniczych mordów.
Alfred Herrhausen, prezes banku i zaufany doradca kanclerza Kohl’a, planował rozwinięcie tradycyjnej misji banku niemieckiego i opracował nawet projekt odrodzenia byłego przemysłu komunistycznego w Niemczech, w Polsce i w Rosji. Co więcej, mówił o tym również na Wall Street. Pod koniec roku 1989, Herrhausen został zamordowany w wyniku bardzo wyrafinowanej skrupulatnej operacji. Oficjalnei, jego zabójcy mieli mieli pochodzić z kręgów RAF lub Stasi.
Herrhausen was killed by a sophisticated roadside bomb shortly after leaving his home in Bad Homburg on 30 November 1989.[4] He was being chauffeured to work in his armoured Mercedes-Benz, with bodyguards in both a lead vehicle and another following behind.[1] The 7 kg bomb was hidden in a bag on a bicycle parked next to the road that the assassins knew Herrhausen would be traveling in his three-car convoy. The bicycle had been consistently parked sans explosive in the same location along Herrhausen’s route for extended period of time before the assassination itself, and it was therefore ignored by Herrhausen’s security. The bomb was detonated when Herrhausen’s car interrupted a beam of infrared light as it passed the bicycle. The bomb targeted the most vulnerable area of Herrhausen’s car – the door where he was sitting – and required split-second timing to overcome the car’s special armour plating. The bomb utilized a Misznay–Schardin mechanism. A copper plate, placed between the explosive and the target, was deformed and projected by the force of the explosion. The detonation resulted in a mass of copper being projected toward the car at a speed of nearly two kilometers per second, efficiently penetrating the armoured Mercedes. Herrhausen’s legs were severed and he bled to death.
https://en.wikipedia.org/wiki/Alfred_Herrhausen
Taki sam los spotkał jego następcę, ekonomistę Detlev’a Karsten’a Rohwedder’a, który sprzeciwił się wyprzedaży byłych niemieckich przedsiębiorstw komunistycznych i – podobnie jak Herrhausen – opracował alternatywne wobec prywatyzacji plany biznesowe. Rohwedder ginął w roku 1991 – zastrzelony przez snajpera.
https://en.wikipedia.org/wiki/Detlev_Karsten_Rohwedder
Po śmierci Rohwedder’a, do londyńskiej centrali Deutsche Bank’u przybył cały szwadron byłych urzędników Merril Lynch. Ich szef – Edson Mitchell został prezesem filii. Okazało się jednak, że bank musiał przynosić pecha, bo również Mitchell zmarł – i to w wieku zaledwie 47 lat, do czego doszło podczas dziwnego wypadku jego prywatnego samolotu.
https://de.wikipedia.org/wiki/Edson_Mitchell
https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/asia/1379617/Plane-crash-City-banker-leaves-wife-and-mistress.html
Przyglądnijmy się teraz inwestycjom BlackRock’a we Włoszech.
Na koniec roku 2011, fundusz posiadał 5,7% spółki Mediaset, 3,9% – Unicredit, 3,5% – Enel i Banco Popolare, 2,7% – Fiat i Telecom Italia, 2,5% –Eni i Generali, 2,2% – Finmeccanica, 2,1% – Atlantia (która kontroluje Autostrade) i Terna, 2% – Banca Popolare di Milano, Fonsai, Intesa San Paolo, Mediobanca i Ubi.
A dzisiaj?
Wiele z przedstawionych powyżej udziałów zwiększyło się i BlackRock jest obecnie pierwszym udziałowcem banku Unicredit z 5,2%, oraz drugim udziałowcem banku Intesa SanPaolo z 5%. Na poziomie 5% jest jego udział w Atlantii, a 9,4% ma w Telecom’ie.
“To są pozycje strategiczne, które pozwolą BlackRock’owi zająć najlepszą z możliwych pozycję – w obliczu zbliżających się prywatyzacji, do których wzywa się Włochy w ramach tzw. redukcji długu” – pisała w swym komentarzu witryna Limes.
Vanguard, BlackRock, State Street robią więc «zakupy» gdziekolwiek tylko jest to możliwe, tj. wszędzie tam gdzie pojawia się okazja ku temu. Miało to miejsce we Włoszech oraz w pozostałej części Europy – po kryzysie z roku 2008. Sam tylko BlackRock kupił wtedy we Włoszech firmy za 70 mld euro.
Czy dla amerykańskiego funduszu i jego wspólników istnieje lepsza okazja niż operacja Covid-19 by rzucić Włochy (i nie tylko) na kolana oraz przejąć ich przedsiębiorstwa po cenach drastycznie zaniżonych?
Odpwiedź wydaje się być oczywista. Zwłaszcza gdy zaznajomimy się z poniżej zamieszczoną opinią Larry’ego Fink’a – założyciela i dyrektora generalnego BlackRock’a – który stwierdził:
«Demokracja – tak jak do tej pory ją rozumieliśmy – okazała się być katastrofą. Demokracja nie może zarządzać światem. Doprowadziła nas do zniszczenia planety, doprowadziła do wojen, spowodowała niezdolność do podejmowania decyzji oraz utratę umiejętności rządów do widzenia perspektywicznego. Spowodowało to przeludnienie planety. Doprowadziło do powstania ogromnej masy ubogich głupców, którzy nie robią niczego innego, jak tylko utrwalają ów demokratyczny system i niszczą wszystko. Świat, gospodarka, polityka powinny być zarządzane przez tych, którzy są zdolni do tego; przez tych, którzy są wizjonerami; przez tych, którzy posiadają wiedzę. Jeśli jakiś kraj nie jest w stanie zarządzać własną gospodarką – my tam docieramy. To my zadbamy o kreowanie bogactwa i o tworzenie przyszłości».
Źródło: https://indygraf.com/i-padroni-delle-mascherine/
