Gdyby nie generał polskiego pochodzenia tej sceny nalotu w takt muzyki Wagnera, w jednym z najważniejszych filmów XX wieku, w Czasie Apokalipsy by zabrakło.
W latach sześćdziesiątych XX wieku I Dywizja Kawalerii, w praktyce dywizja piechoty, została przekształcona za sprawą Edwarda Równego w dywizję aeromobilną. Jej głównym środkiem lokomocji na polu walki stały się śmigłowce. Choć gen. Równy chciał ją nazwać Dywizją Pułaskiego, od twórcy amerykańskiej kawalerii, to jednak dywizja zyskała nową nazwę 1st Cavalry Division (Airmobile) (potocznie 1st Air Cavalry Division).
Podczas wojny koreańskiej E. Równy pełniący funkcję asystenta gen. MacArthura, gdy nowym dowódcą wojsk lądowych został gen. Matthew Ridgway, przygotował plan dzięki któremu Amerykanie powstrzymali ofensywę Pn Korei i w lutym odzyskali Seul, a następnie ruszyli na północ, częściowo przekroczyli 38 równoleżnik i ustabilizowali front na zdatnej do obrony linii „Kansas-Wyoming”, która do dzisiaj stanowi granicę pomiędzy obydwoma państwami koreańskimi.
"Z Rosjanami należy negocjować stanowczo, nie obrażając ich" - mówił jako doradca do spraw wojskowych pięciu amerkańskich prezydentów. Wprowadził Polskę do NATO. W tym roku obchodził 100 urodziny.
W 1971 roku został powołany na przedstawiciela USA podczas rokowań SALT, czyli nad układem o ograniczeniu zbrojeń strategicznych, podpisanym w 1972 roku.
Zdecydował się wystąpić z wojska i przejść na emeryturę, wyrażając sprzeciw wobec podpisania układu SALT II przez administrację Cartera. – Ten układ był niesymetryczny, ponieważ Rosjanie mieli trzykrotnie większą liczbę głowic nuklearnych, co generał uznał za zagrożenie dla bezpieczeństwa USA.
Strategic Arms Reduction Treaty (START I) – pierwszy z układów o redukcji zbrojeń strategicznych z serii układów START, zawarty między Stanami Zjednoczonymi a Sowietami, podpisany 31 lipca 1991 - pięć miesięcy przed upadkiem ZSRR, który wygasł 5 grudnia 2009 roku. Negocjacjom ze strony amerykańskiej przewodniczył Edward Równy.
"Choć urodził się w Baltimore w amerykańskim stanie Maryland, zawsze był dumny ze swoich polskich korzeni. Duża w tym zasługa jego babci, która jako guwernantka, znająca pięć języków, wychowywała młodego Edzia od szóstego do szesnastego roku życia. – Uczyła go o Kościuszce, Pułaskim i Piłsudskim, o wszystkim co było związane z Polską. To odcisnęło piętno na całym jego życiu "– mówi Wiesław Dąbrowski, reżyser filmu dokumentalnego „Ambasador Pokoju", obrazu zgłoszonego do Festiwalu Filmów Historycznych i Wojskowych.
