Udało mi się uzyskać dostęp do artykułu dotyczącego prognozy politycznej sytuacji w Rosji na najbliższe lata. Tekst poniżej został napisany przez jednego z najbardziej znanych rosyjskich politologów.
Każda próba spojrzenia w przyszłość jest zbudowana na wydzieleniu tendencji, które wyglądają na podstawowe, podczas gdy drugorzędne i trzeciorzędne (w opinii prezentera) są pomijane. Chociaż one też mogą odgrywać kluczową rolę. Ta okoliczność powinna być zawsze zrozumiała, gdy mamy do czynienia z prognozą na dużą skalę.
Logika władz.
W najbliższych latach logika działań władz Rosji zostanie zdeterminowana przez rozwiązanie trzech głównych zadań. Pierwsze polega na zapewnieniu tranzytu systemu społeczno-gospodarczego przy jednoczesnym zachowaniu jego podstaw i beneficjentów. Zadanie to jest szersze niż problem 2024 r. związany z koniecznością przekazania władzy sukcesorowi, chociaż ciągłość władzy z punktu widzenia beneficjentów systemu, jest kluczem do zachowania tego ostatniego.
Drugim zadaniem jest przygotowanie do wojny. Uważa się, że ryzyko konfliktu zbrojnego na dużą skalę rośnie szybko i konieczne jest intensywne przygotowanie się do niego. W każdym razie Kreml jest przekonany, że Rosja będzie musiała długo - do wczesnych lat trzydziestych - żyć w warunkach konfrontacji z Zachodem, czyli w sytuacji przedwojnia. Co więcej, z punktu widzenia rosyjskiego przywództwa, zasoby możliwości zaostrzenia gry przez Rosję nie zostały jeszcze wyczerpane. Oznacza to, że konfrontacja jest rzeczywiście zaprogramowana.
W związku z tym, trzecim strategicznym zadaniem jest mobilizacja wszelkich zasobów w celu konfrontacji z Zachodem, wyposażenia sił zbrojnych w nowe rodzaje broni i modernizacji krajowej infrastruktury. Głównym źródłem zasobów dla osiągnięcia tego celu jest ludność kraju, która ma oszczędności około 20-28 bilionów rubli, które mogą być wykorzystane przez państwo.
Nastroje mas.
A co myśli ludność? Główny nerw nastrojów masowych jest połączeniem rosnącego zmęczenia działaniami państwa i jego polityki z narastającym pragnieniem zmiany. To zmęczenie i irytacja wynikają z rosnącej presji fiskalnej i postępującego zubożenia ludności. Jest też lęk przed wojną, odrzucenie propagandy militarystycznej i kategoryczna niechęć do jakiejkolwiek mobilizacji. Wreszcie zmęczenie Putinem i ogromna, rosnąca rozczarowanie jego osobą. I to jest najważniejsze, ponieważ Putin jest swoistym zwornikiem, na którym wisi i trwa cały system.
Jeszcze przed wyborami prezydenckimi w 2018 r. – jak oceniali socjologowie – dominowało już zmęczenie Putinem w społeczeństwie. Zagłosowali na niego w nadziei na przywrócenie umowy społecznej między suwerenem a ludem. Nadzieje jednak natychmiast rozproszyły się po ogłoszeniu reformy emerytalnej, a zmęczenie szybko zmieniło się w irytację i chęć odrzucenia. Wydaje się, że spadek notowań Putina, Jednej Rosji oraz wszystkich osób i instytucji rządu federalnego bez wyjątku jest fundamentalny i nieodwracalny.
Sytuacja w coraz większym stopniu przypomina ostatnie dwa lub trzy lata istnienia ZSRR. Następnie Zeitgeist, wrogi wobec rządów komunistycznych, był wyraźnie widoczny.
Nie jest jednak bardzo jasne, jakich zmian społeczeństwo będzie szukać. Jest to typowa sytuacja dla Rosji: ludzie dobrze wiedzą, czego nie chcą, ale nie mają pojęcia, czego chcą. To li konstytucji, to li jesiotra z chrzanem. Oczywiste jest tylko, że formuje się niejasne i nieokreślone, ale coraz silniejsze pragnienie kardynalnych zmian.
Nie jestem pewien, czy te zmiany są zgodne z lewicowymi poglądami. Pragnienie zemsty na bogatych i odnoszących sukcesy aktualnym "gospodarzach życia" nie jest tym samym, co pragnienie sprawiedliwości. Masowe resentymenty nie są zgodne z ideologią lub programem lewicy, a nawet nie mają żadnej ideologii, ani programu. Jest to jednak żyzny grunt dla apeli populistów.
Na szczęście, zapasy nienawiści i populizmu w naszym społeczeństwie są ograniczone. Rosja jest starzejącym się i chorym narodem o niskiej energii i niewielkiej części młodych ludzi, gdzie jednak jest dość siły i nienawiści, aby obalić słabnącą władzę, ale nie starczy jej dla długotrwałej wojny klasowej. Tak, a ostrze nienawiści skierowana jest nie tyle przeciwko oligarchom, co przeciwko biurokracji i urzędnikom, co jest spowodowana przez wojującą ich amoralność i cyniczne zachowania. Wymiar moralny jest coraz ważniejszym, choć utajonym czynnikiem politycznym.
Czynniki przyszłego konfliktu .
Logika merytoryczna przeciwstawnych stron – władz, czyli państwa z dominującą elitą oraz kraju, czyli społeczeństwa - rozbiega się, prowadząc do zerwania i otwartej konfrontacji. Do końca 2018 r. pojawiły się w Rosji czynniki strukturalne konfliktu politycznego na dużą skalę, które przejawią się w 2019 r. z nową siłą.
Jest to długoterminowy kryzys społeczno-gospodarczy, który rewolucjonizuje umierającą klasę średnią i radykalizuje niższe klasy społeczne. Jest to nadmierny wzrost presji fiskalnej, która w klasycznych badaniach uważana jest za drogę nieuchronnie prowadzącą do wstrząsów społecznych. Jest to coraz większe pogarszanie się sterowalności na wszystkich poziomach i we wszystkich elementach aparatu państwowego. Historia "Boshirowa – Pietrowa", fałszywe raporty lokalnych administracji, kłamliwe dane statystyczne są ogniwami jednego rwącego się łańcucha - totalnej niesprawności kontroli. Powoduje to zły stan psychiczny społeczeństwa, z widocznym wzrostem rozdrażnienia i nienawiści. W końcu jest to kryzys legitymizacji Putina i wyczerpanie możliwości państwowej propagandy i PR.
Podstawy pokojowej koegzystencji państwa i społeczeństwa - umowy społecznej między Putinem a narodem - zostały nieodwołalnie podważone. Patriotyczny kontrakt i propaganda straciły swoją moc kompensacyjną.
Po raz pierwszy od dwudziestu lat społeczeństwo zbliżyło się ciasno do linii, za którą moralne i psychologiczne odrzucenie państwa i rządu przekształca się w otwarty konflikt społeczno-polityczny. Głównym pytaniem jest, kiedy?
Według szeregu analitycznych ocen - zdaniem ekspertów z dziedziny psychologii i socjologii - obecny stan zbiorowej świadomości ma charakter pośredni i nie może utrzymywać się długo. W ciągu roku lub roku z niewielkim okładem, obecna jakościowa i głęboką zmianą świadomości społecznej powinno przekształcić się w nowe zachowania społeczne i polityczne: otwartej opozycji wobec władzy i państwa. Konfrontacja państwa i (proto) narodu jest krzyżową linią rosyjskiej historii, ale przejście od tlącego się utajonego konfliktu do otwartego zawsze poprzedza jego dramatyczna akcja.
Jaki będzie kryzys?
Bez względu na konkretną przyczynę pojawiających się lokalnych protestów - wysypisko śmieci, punktowa zabudowa, brutalność policji itp. - są one skazane na upolitycznienie. Z jednego prostego powodu: każda kwestia, w którą zaangażowana jest władza, staje się kwestią polityczną. A w Rosji nic nie pozostaje wolne od interwencji władz, nawet nasza korespondencja i nasze łóżko.
W soczystych impresjonistycznych obrazach logika kryzysu może być opisana następująco. Zacznie się za rok i potrwa około dwóch lat, do 2022 roku. Kryzys rozwinie się nieliniowo, nagłe skoki będą przeplatane fazami upadku, kiedy wydawać się będzie, że wszystko się skończyło. W trakcie kryzysu cele władz, sformułowane na początku tekstu, zostaną wyzerowane lub zmienione na nierozpoznawalne.
Odpowiedź władz na kryzys jest łatwa do przewidzenia: wzmocnienie kontroli policyjnej i administracyjnej, ograniczenie Internetu i sieci społecznościowych, selektywne represje i pałki Rosgwardii. To jednak nie powstrzyma rozwoju kryzysu, ale da mu radykalny wymiar i nowy zapał. Ci, którzy nie byli gotowi na negocjacje z umiarkowanymi, będą musieli radzić sobie z wściekłymi.
Nie da się powiedzieć nic bardziej konkretnego na temat dynamiki kryzysu i jego skutków, ponieważ jakikolwiek wielkoskalowy kryzys polityczny jest "czarną skrzynką". Z tego, co dostaje się do niego na wejściu, nie ma przewidywalnego wyniku na wyjściu. I nie jest jasne, co dzieje się w samej "czarnej skrzynce".
Tym niemniej wiele okoliczności jest zachęcających. Po pierwsze, wspomniana niska energia społeczeństwa rosyjskiego świadczy przeciwko możliwości długiego trwania przemocy. Po drugie, doświadczenia ostatnich dwudziestu lat - zarówno społeczeństwa, jak i elit – przekonują obydwie strony o bezpłodności autorytarnych rządów. Po trzecie, nie ma żadnych wpływowych sił separatystycznych w Rosji, ale są prawdziwe fragmenty jedności kraju: rosyjski rubel, rosyjski język i rosyjska kultura.
Ale oczywiście, najlepszą gwarancją pożądanego rezultatu kryzysu będzie bezpośredni udział w nim. To niepowtarzalna szansa, by wpłynąć na losy kraju i zmienić także własny los. W końcu los poprowadzi tych, którzy chcą i pociągnie tych, którzy się opierają.
Taką prognozę przedstawił jeden z czołowych rosyjskich ekspertów.
Oto jej podsumowanie:
Rosję oczekują bardzo poważne zmiany polityczne: ludzie czują zbliżające się groźne wydarzenia i zachowują się jak zwierzęta przed trzęsieniem ziemi. Rosjanie muszą przejść przez przynajmniej 3-4 bardzo trudne lata. W ich kraju rodzi się rewolucyjna sytuacja, spowodowana kompletnym brakiem profesjonalizmu władzy rządzącej krajem wiele lat. W umysłach Rosjan nastąpiła zmiana, która już jest nieodwracalna.
Konflikt między rządem a społeczeństwem jest zaprogramowany w strukturze samej sytuacji kraju. Kryzys polityczny na dużą skalę rozpocznie się pod koniec 2019 r., potrwa 2-3 lata lub nieco dłużej, a zakończy się usunięciem obecnego reżimu od władzy i stworzeniem nowej Rosji.
Rosjanie spodziewają się bardzo trudnych lat, po których jednak nastąpi zmiana władzy i sytuacja zacznie się zmieniać na lepsze. Pomimo tego, że nadchodzące wydarzenia będą miały charakter rewolucyjny - nie doprowadzą do wojny domowej, ani do rozpadu Rosji. Przede wszystkim dlatego, że siłowe struktury tak, jak w 1917 r. I 1991 r., będą chronić nie władze państwa, ale siebie. Los obecnych właścicieli Rosji, najprawdopodobniej będzie nie do pozazdroszczenia. Nastąpi rewizja wyników prywatyzacji z lat 90-tych, o których niedawno mówił Aleksej Nawalny https://rusmonitor.com/aleksejj-navalnyjj-predlagaet-otnyat-u-oligarkhov-nagrablennoe-vo-vremya-privatizacii.html, ale nie będzie to wywłaszczenie wywłaszczycieli w stylu rewolucji bolszewickiej, a punktowe działania mające na celu przywrócenie sprawiedliwości historycznej.
No i jeszcze dodam, że prawdopodobieństwo spełnienia się powyższej prognozy oceniane jest na ponad 85%.
I już na koniec jeszcze poważna opinia pochodząca z dobrze poinformowanego moskiewskiego źródła:
Czy „oni” tam rzeczywiście zwariowali?
Coraz częściej daje się słyszeć frazę "Oni tam całkowicie zwariowali?!" jako reakcję na jakąś nową inicjatywę lub oświadczenie władz rosyjskich.
Klasa rządząca jest pewna swojej absolutnej wyższości socjalnej nad masą płacącą podatki, nad "niższymi klasami". Poważnie uważa się za nową arystokrację, a ich rezydencje na Rublowce pod Moskwą, to nowe, szlacheckie gniazda. Co więcej, podział społeczny jest już rozumiany w kategoriach biologicznych: istnieje wyższy rodzaj dżentelmenów i jest bydło, któremu wystarczy na przetrwanie 11 tysięcy rubli (około 600 zł/miesiąc).
Z medycznego punktu widzenia świadomość "właścicieli Rosji" coraz częściej przybiera cechy kliniczne (lub graniczne). Trudno jest inaczej scharakteryzować ludzi, którzy okresowo wykonują okultystyczne rytuały, aby zdobyć siły i władze, regularnie zwracają się do szamanów podejmując ważne decyzje na szczeblu krajowym, komunikują się bezpośrednio z „Kosmosem” i robią jeszcze więcej fantasmagorycznych rzeczy.
I teraz powiedzcie: jaką politykę może generować chory umysł?
