Po ciągle grzmiącej gdzieniegdzie burzy medialnej na temat rzekomych strat, jakie nasz kraj ma ponieść dzięki polityce klimatycznej Unii - czas na refleksję.
Plany ograniczania emisji gazów cieplarnianych były nam bardzo dobrze znane jeszcze przed przystąpieniem do Unii, kiedy to tworzono zręby (przyjętej ostatecznie w 2005 r.) polityki klimatycznej. Ustalone wtedy limity emisji CO2 - poprzez możliwość ich odsprzedaży i uzyskane z tego tytułu dochody - miały wspomagać kraje w stopniowym przechodzeniu na energię ze źródeł odnawialnych. Nie miały służyć do ratowania dziur budżetowych.
Polska nie wykorzystując swoich limitów emisyjnych CO2, sprzedaje nadwyżki i zarabia na nich miliardy złotych rocznie. Dochód ten zamiast zasilać programy modernizacji naszej energetyki, trafia do budżetu i rozchodzi się jako "podarunek" od hojnej Unii. A nie po to został stworzony system ETS (European Union Emissions Trading System). O sprawie pisałam wcześniej (http://lidiageringer.bblog.pl/wpis,jak;robic;prawdziwy;biznes;na;emisji;co2,93670.html).
W przyjętej 14 marca br. rezolucji w sprawie Energetycznej Mapy Drogowej 2050. - poza podkreśleniem wagi niskoemisyjnej produkcji energii elektrycznej, zwracamy szczególną uwagę na intensyfikowanie energooszczędności. Co to oznacza? Zwiększając tempo renowacji (w tym ocieplania) budynków, poziom zużycia energii w nich - może spaść nawet o 80 %. Mniej energii (z węgla) mniej CO2 do atmosfery. To jest prawdziwa droga do oszczędności zarówno w emisjach CO2, jak i na naszych rachunkach. Szkoda, że jej - wetujący unijne regulacje polski rząd - nie dostrzega.
Z pozdrowieniami z Parlamentu Europejskiego
Lidia Geringer de Oedenberg
Polecam ciekawą analizę energetyczną:
http://www.europarl.europa.eu/news/pl/headlines/content/20130318STO06602/html/Energetyczny-koszyk-przysz%C5%82o%C5%9Bci
