Dla dzieci Stanu Wojennego i dla dzieci, które Stanu Wojennego nie mogą pamiętać - bajka magiczna o nocy grudniowej, gdy małemu Adasiowi Wroniec porwał z domu rodzinę. Ni to bajka, ni to sen. Książka budzi skojarzenia z Alicją w Krainie Czarów. W książce tej wędrujemy po mieście z PRL-u pośród milipantów, bubeków, momo, opornych (nazewnictwo z książki). Czyta się ją z coraz bardziej rosnącym zainteresowaniem. Jest ona niewątpliwie minimalistyczna i mimo nieskomplikowanej fabuły trzyma w napięciu. Nie napawa optymizmem. niemal od początku kibicowałem małemu Adasiowi, by odzyskał rodzinę porwaną przez Wrońca. Nie żeby jej zakończenie mnie rozczarowało, ale miałem nadzieje, że się inaczej skończy, a na pewno nie tak. Nie pamiętam stanu wojennego wcale, ale to wcale nie utrudniło mi odbioru lektury książki. Z czystym sumieniem polecam przeczytać książkę "Wroniec".
