Bajka. Bajka jest to utwór literacki. Czasem wierszowany, czasem żartobliwy, jednak zawierający morał. Wspominam o tym, gdyż większość ludzi, których spotykam, są ludźmi mądrymi, jednak za wszelką cenę starają się to ukryć. Gdy mówię o Filmie Animowanym, czy Filmie Fantasy, uważają to za Bajkę. Jest to samym nieporozumieniem. Utwory literackie i Produkcje filmowe, mimo iż spełniają to samo zadanie, żyją w innych rzeczywistościach i bez zrozumienie tego nie sposób odkryć motywów działania i pola rażenia ich.
Tak samo jest we wszelkich naukach historycznych. Mamy dwa rodzaje historii. Jest Historia Naukowa oraz Historia Popularna. Historia Naukowa, w gruncie rzeczy, w większości służy do: 1. Do tworzenia i zachowywania ciepłych posad dla BMW (Biernych, Miernych ale Wiernych) i wszelkiego rodzaju Agentów Wpływu, 2. Do demoralizowania wszystkich ludzi, szczególnie tych dobrych, którzy mają zadatki na dobrych, prawdziwych i ciekawych naukowców, aby zostali pożytecznymi idiotami, różniącymi się od innych, zwykłych idiotów aparatem naukowym, 3. Do transferu wszelkich środków materialnych w celach tajnych, o których nigdy się na tym świecie nie dowiemy. Historia popularna – po prostu popularnie ma nam przedstawiać propagandę. Niewiele osób się zagłębia w fachową literaturę historyczną. Swoje wyobrażenia pewnych historiach z przeszłości, czerpie tylko z kultury masowej – i to jest najlepsza historia. Dodam tutaj tylko, że jeden z wykładowców historii, powiedział mi, że dzisiejszy system studiów doktoranckich zostaje dopasowany do systemu anglosaskiego. Gdy ja na to, powiedziałem, że to będzie kształcenie maszynek propagandowych dla Anglii, stwierdził, że to tylko przyjęcie formy do tradycji polskiej. Tutaj znowu mamy problem – nasza tradycja pisania historii, od XIX wieku jest pisana z pozycji promasońskich, a aktualna ma dodatkowo jeszcze pozostałości komunizmu. Zakończę już ten wstęp.
Japonia jest dla mnie jednym z najbardziej interesujących krajów azjatyckich. Możliwe, że dlatego jeden mój przyjaciel zainteresował mnie pewnym anime. Anime, dla mieszkańca Japonii oznacza ono filmy i seriale animowane. Dla reszty świata słowo Anime oznacza japońskie filmy (seriale) animowane, charakteryzujące się ciekawym stylem animacji. Anime to, ma ciekawy tytuł. Jest to tytuł angielski, co zdarza się często w produkcjach anime. W dosłownym tłumaczeniu tytuł ten oznacza Ogon Wróżki, natomiast po połączeniu dwóch słów, oznacza ono Baśń. Opowiada to anime o przygodach członków jednej z gildii, którzy posiadają magiczne moce. Ciekawie jest tu pokazana magii, która traktowana jest przez Japończyków zupełnie inaczej niż my. Dla wyspiarzy wszystko, co nadprzyrodzone jest magiczne – dlatego wszystkie rytuały Kościoła Katolickiego, także są przez nich uważne za magiczne. Nie będę dalej się rozpisywał o filozofii rozumienia Japończyków.
W tym anime, występują ludzie obdarzeni szczególnymi mocami. Nazywani są oni Zabójcami. Są to ludzie, których moce i umiejętności mogą powstrzymać lub pokonać pewne złowrogie istoty. Tymi istotami są: Smoki, Bogowie i Diabły. Mamy więc Zabójców Smoków, Zbójców Bogów i Zabójców Diabłów. Te nazwy mi się bardzo spodobały i używam ich w mojej terminologii opisywania historii. Dlatego postaram się wyśnić co rozumiem przez te określenia.
Smoki. Określenie to jest kojarzone z bajkami, baśniami lub legendami. Niektórzy twierdzą, że smoki to dinozaury i być może nadal istnieją w ukryciu. Ja tego nie wiem, jednak wiem też, że smoki widziałem. Widziałem je na herbach angielskich oraz inny godłach nie tylko wyspiarskich. Smoki występują też na kartach historii. Smoki – tak określam ludzi, jednak nie takich zwyczajnych, tak jak smok nie jest zwyczajnym gadem. Jeden z najlepszych opisów tego czym jest smok, znajdziemy w twórczości Tolkiena – najlepszym jest tutaj Hobbit, czyli tam i z powrotem. Po pierwsze Smok jest na tyle duży i potężny, że działa sam – człowiek taki jest jak agent wywiadu, taki James Bond. Smok ma skrzydła, potrafi latać, czyli się bardzo szybko przemieszczać – znowu porównanie do agenta wywiadu jest chyba najlepsze, człowiek, który jest wstanie się dostać w każde miejsce i to szybko. Smok ma grubą i gadzią skórę – nie przedostaną się przez nią jakiekolwiek światła moralności, czy prośby zaprzestania zła. Smok jest istotą czarnoksięską – człowiek taki ma wiedzę tajemniczą w tylu dziedzinach wiedzy, że żadnym filozofom się nie śniło, oraz umiejętności przewyższające wielu menadżerów. Smok pluje jadowitym ogniem – działania takiego człowieka mają straszne konsekwencje na wielkim obszarze. Co najważniejsze, Smok kocha bogactwa, złote bogactwa nienawiścią do ludzi – człowiek taki w legalnym grabieniu jest mistrzem, a jak tego nie może, to zniszczy każdego.
Bogowie. Człowiek lubi władzę. W całej swojej karierze, niektórzy ludzie mają taką ambicję lub chciwość na władzę, że stają się jako bogowie. Przekraczając subtelną granice, ich marzenia o sławie, bogactwu i panowaniu wydają się im bezczelnie głupie. Ten kto zasiądzie w Panteonie Bogów rozumie, że Bogowie są niewidzialni. Ludzie tacy są szarą eminencją, zawsze w cieniu. Oni wszystko kontrolują, mają wszelkie do tego środki. Mają swoich wyznawców, kapłanów, szamanów i czarowników – media, celebrytów, autorytety moralne i agentów wpływu. Bogowie zawsze żądają ofiary – zwykle wystarcza ofiara złota. Jednak od czasu do czasu, Bogowie muszą pokazać kto tu rządzi i wtedy wymagają ofiary krwawej – bunty, rewolucje i wojny. Najlepiej to widać w Iliadzie Homera.
Diabły. Ludzie, którzy są powołani do czegoś gorszego niż Smoki (wykonawcy) i Bogowie (władcy). Być może człowiek taki jest opętany przez demona – tak jak Judasz. Nie będę w to wnikał. Nikogo nie kontrolują, nie są władcami, nie mają potęgi i dlatego są najgorszymi istotami we wszechświecie. Ich zadania są tylko dwa i być może przez wielu ludzi uważane za trywialne, dlatego są lekceważone. Gdy Diabła się lekceważy, to on już wygrał. Zadania Diabłów są dwa – Kuszenie i Oskarżanie. Kuszenie polega na najgorszej i tym samym najlepszej metodzie manipulacji – reklamie, czyli pokazanie czegoś jako coś dobrego. Oskarżyciel, oszczerca – takie jest tłumaczenie słowa greckiego diabolos, od którego pochodzi słowo diabeł. Diabły zawsze oskarżają, czy to dobrego człowieka, który raz się potkną, czy to że nie ma racji ktoś, tylko dlatego, ze nie jest profesorem lub specjalistą. Diabły są najgorsi w zwalczaniu – przecież tylko reklamują i krytykują. Do pomocy mają satanistów: nożowych – okrutni mordercy, jednak ich ilość jest ograniczona, więc nie są tac straszni, powszednich – pożyteczni idioci, co za darmo wykonują robotę Diabłów na małą skalę.
Dla naszego dobra mogę tylko napisać, że na szczęście Smoki, Bogowie i Diabły są ludźmi. Popełniają błędy i można ich pokonać. Od tego są ludzie, których określam mianem Zabójców Smoków, Zabójców Bogów i Zabójców Diabłów. Dobry Pan Bóg obdarzył ich łaską powstrzymywania tych zdradzieckich bestii. Są to ludzie różni, jedni wolą powstrzymywać smoki lub bogów, albo diabłów. Prawdopodobnie wielu jest nieznanych i działających cicho. Jedynie jedni ludzie mają łaski jednoczesnego Zabijania Smoków, Bogów i Diabłów. Są to Święci powszechni, a ich w historii mamy sporo.
