Jakkolwiek p.p. Wrońskiego i Lisa mam w niespecjalnie głębokim poważaniu, to nie mogę nie przyznać, że określenie przez nich serwisu „wpolityce.pl” mianem „szczujni” dość trafnie oddaje pewien rys tego „najsilniejszego portalu po stronie prawdy”. Rzeczywiście na portalu tym permanentnie larum grają, do ratowania umęczonej Ojczyzny nawołują, a zdrajców i sprzedawczyków z lubością pod pręgierzem stawiają. Na półcienie i niuanse, na dostrzeżenie w adwersarzu ludzkich cech, nie ma tam miejsca. Jesteś albo swój, albo wróg. Czysty manicheizm po prostu. Te krzyczące tytuły w stylu „Jezus Maria! znowu biją naszych!”, te internetowe sondy w stylu „Kto jest największą gnidą w polskim życiu publicznym?: a. Donald Tusk, b. Bronisław Komorowski, c. Stefan Niesiołowski”, toż to czysta propaganda obliczona na utrzymywanie swoich czytelników w stanie permanentnego emocjonalnego podniecenia, a nie żadne tam dążenie do prawdy. Dlaczego tak zdolni dziennikarze jak Karnowski i Zaremba prowadzą to wszystko w takim kierunku, tego pojąć nie mogę. Wartości, których starają się bronić, są bliskie i mnie, tylko że nawet najsłuszniejszej sprawy można bronić mądrze albo głupio. Zamiast więc odbijać piłeczkę i urządzać plebiscyt na najbardziej „szczujny” tygodnik opinii, obaj panowie powinni zdobyć się na odrobinę samokrytycyzmu i zastanowić się, czy dorzucanie do kotła wojny polsko-polskiej to jest dokładnie to, o co im chodzi.
