MAK twierdzi w swoim raporcie wielokrotnie, że generał Błasik był w kokpicie w finalnej fazie lądowania. Na tej tezie budowane są następnie tezy MAK o "milczących naciskach" generała na pilotów, tę obecność raport MAK wymienia jako jedną z przyczyn katastrofy, co potwierdzają uczone dywagacje rosyjskich psychologów (str. 169, 176, 178, 180, 182 wersji anglojęzycznej raportu MAK). Lektura raportu MAK, ze względu na jakość podstaw tych tez jest bardzo pouczająca.
W zapisie dźwiękowym i w stenogramach - nie ma znaczących przesłanek obecności generała Błasika w kokpicie. Jeden, jedyny raz zarejestrowano głos generała, o 10:39:07 czasu moskiewskiego, gdy miał powiedzieć (w tle czytania karty podejścia): "Mechanizacja skrzydeł przeznaczona jest do (... niezrozumiałe)." Ta wypowiedź sprawia wrażenie, że jest skierowana do osoby postronnej, a nie do pilotów, wygląda jak fragment jakiejś rozmowy. A jeśli tak, to jest to, najpewniej, wypowiedź z korytarza lub przekazana przez interkom. Stenogramy nie zawierają niczego, co wygląda jak powitanie generała, zwroty grzecznościowe, zapytania w kwestii lądowania, naciski, rozkazy.
W stosunku do treści stenogramów, raport MAK zawiera dwie dodatkowe informacje (str. 113 wersji anglojęzycznej raportu):
- ciało generała Błasika znaleziono w "Sektorze 1" w pobliżu dzioba samolotu i ciała nawigatora
- obrażenia ciała generała Błasika były zlokalizowane z lewej strony i mogłyby powstać w przypadku osoby znajdującej się w kokpicie i nie przypiętej pasami.
To cały materiał dowodowy, z którego MAK wysnuł tezę, traktowaną potem jak pewnik, o obecności generała w kokpicie.
Położenie ciała. Na pytanie strony polskiej o dokładny rozmiar "Sektora 1", w którym znaleziono ciało generała - MAK nie raczył odpowiedzieć w raporcie. Wiadomo jedynie, że cały obszar, na którym znalazły się pozostałości samolotu, został podzielony na 14 sektorów, co oznacza, że ich rozmiary mogą sięgać setek metrów kwadratowych. Wg samego MAK, przeciążenia, działające w chwili uderzenia w ziemię, sięgały 100 g. Jest to najpewniej znacząca przesada, ale nawet w przypadku przeciążeń 10-20 g - osoby nie przypięte pasami, w czasie zderzenia - mogłyby zostać rzucone o dziesiątki metrów względem elementów samolotu, przy których przebywali przed zderzeniem. Nie ma też dostępnych informacji MAK o innych ciałach w tym sektorze oraz o położeniu ciał trzech innych członków załogi, którzy przebywali w kokpicie. Fakt, że generał Błasik przebywał w przedniej strefie samolotu - jest dość oczywisty, tam siedzieli generałowie w czasie lotu. Prawdopodobnie - nie był przypięty pasami, ale to - niestety, nie miało żadnego znaczenia przy tej katastrofie. Podsumowując - położenie ciała w "sektorze 1" to bardzo słaba przesłanka obecności w kokpicie w czasie uderzenia w ziemię.
Obrażenia ciała. Argumentacja MAK opiera się na tym, że obrażenia ciała generała były takie, jak osoby, która przebywa w ciasnej przestrzeni, w samolocie obracającym się lewą stroną w dół. A skoro w ciasnej przestrzeni i w samolocie obracającym się lewą stronę w dół - to zapewne był kokpit. Bo kabina pasażerska nie jest ciasna i nie była przechylona w lewo... Taką właśnie jakość rozumowania serwuje nam MAK w swoim oficjalnym raporcie i na tym MAK buduje dalsze wnioski, w tym wnioski końcowe raportu.
Wnioski: Prezentowanie przez MAK luźnych spekulacji na temat generała Błasika - jako pewników, wysnuwanie z tych przypuszczeń i spekulacji daleko idących wniosków - obciążających zmarłego generała bez dowodów - kompromituje autorów tego raportu. Nie ma żadnych twardych dowodów obecności generała Błasika w kokpicie, są jedynie luźne przesłanki i zupełnie kompromitujące niby-rozumowanie oparte na tym, że generał został rzucony na lewą stronę.
Dopóki MAK nie poda rzeczywistych, poważnych dowodów obecności generała w kokpicie - twierdzenie, że generał tam był i naciskał na pilotów ma status pomówienia.
