TVP Kultura. Jerzy Gruza opowiada przez 51 minut o swoim zyciu zawodowym.
Fajne historie. Wzruszyly mnie te o festiwalu sopockim.
Na pierwszej fotce panowie Kydrynski i Gruza wyjawiaja publicznosci, ze rezyseria festiwalu to mistyfikacja. Ze trzeba tylko poustawiac artystow - raz kobieta, raz mezczyzna (Gruza: co czasami bylo trudno odroznic), raz szybka piosenka, raz wolna.
I byl czas, dodaje rezyser festwali Gruza, kiedy trzeba bylo uwazac, zeby obok Enerdowca nie wystepowal Erefenowiec, a obok Rosjanina Amerykanin. To bylo wszystko.
I jeszcze jedno. W roku 1984 gwiazda byl Charles Aznavour. "Jego wlasciciel" oczywiscie zazyczyl sobie wystepu jako ostatni. Gruza ostrzegal, ale nic.
Aznavour wychodzi na scene, pierwsze takty, a tu wieksza czesc publiki wstaje i wychodzi.
Aznavour zdumiony. Jakis protest? Jakas prowokacja WRONY albO PRONu? Bojkot Ormian? Chca go skompromitowac.
Okazalo sie, ze kiedy odchodzi ostatnia kolejka w Sopocie, to obojetnie kto na scenie, wieksza czesc publicznosci opery lesnej wstaje i wychodzi.
SPATiF w Sopocie. Waziutkie schody na pietro. Na dopiero co wchodzacego Gruze spada z pietra przez cale schody jakis facet w stanie spozycia. Lomot, walniecie glowa o chodnik, na mur martwy. Gruza juz chce ratowac, pogotowie, etc. Kiedy patrzac na glowe faceta widzi trzymana w reku sluchawke i slyszy wymawiane z trudem "Jest zajebi*cie..."
Ech, ten to mial zycie...
84248
