Przeczytałam na onecie artykuł o żonach znanych polityków RP.
No i czego się dowiedziałam?
Otóż nic podobno tak nie ociepla wizerunku polityka jak dobra żona! Jest po prostu nieoceniona.
Oczywiście dowiedziałam się też, że najlepszą medialną żoną polityka jest Jola Kwaśniewska, no… poza małymi wpadkami, kłamanie w sprawie magisterium, krótka spódniczka na spotkanie z królową Elżbietą, ale czy to ważne?
Niestety z przykrością dowiedziałam się, że nasze polskie żony polityków nie dorastają do pięt żonom europejskim czy amerykańskim.
Poczytałam o rozmaitych żonach, o żonie Giertycha, o żonie Kaczyńskiego, o żonie Łyżwińskiego (ona jest the best), o żonie Krzaklewskiego nawet!
W całym artykule przewija się kilku specjalistów od public relations, więc cóż ja skromna studentka politologii mogłabym podważyć?
Mogę tylko powiedzieć parę słów na obronę pani Marii Kaczyńskiej, (która nota bene nie została zmieszana z błotem, a nawet napisano o niej dość dobrze).
Po pierwsze wychwalana Jola na początku pierwszej kadencji męża była dziumdzią, jakich mało, pani Maria od początku trzyma klasę.
Po drugie na pewno nie ubrała by, nigdy przyciasnej bluzeczki, zbyt krótkiej spódnicy, niegustownego różowego sweterka, (o których mowa w artykule) ani różowej sukienki z napisami „love” i „sexy”, (którą doskonale pamiętam u pani Miller podczas dyplomatycznej wizyty bodajże cesarza Japonii).
Po trzecie ma faktycznie trudne zadanie, bo po pani Kwaśniewskiej trudno być prezydentową. Bez względu na to, co ja o niej myślę, duża liczba Polaków uważa ją za wzór elegancji i szyku, a także za kobietę o złotym sercu nastawioną do życia altruistycznie.
A po czwarte dba o męża (szykuje mu kanapeczki do samolotu – no anioł nie kobieta!).
Polecam cały artykuł, który znajdziecie pod adresem: http://wiadomosci.onet.pl/1410859,720,3,kioskart.html
Ja wyciągnęłam taki wniosek: nic mi innego nie pozostaje tylko zostać żoną polityka i nie popełniać gaf!
Na koniec przytoczę cytat z artykułu, bo nie mogę się powstrzymać, dotyczy on Barbary Giertych: „skrajne poglądy są zawsze niebezpieczne dla wizerunku” – chodzi o tą sprawę aborcyjną.
Pytanie retoryczne: Co ważniejsze, poglądy czy wizerunek?
Pozdrawiam!
