Raz do osłów rzekła hiena:
Mamy wiele do zrobienia,
Coś interes źle się kręci,
Ludzie biedni… I zajęci…
Choć padlinę wciąż doprawiam,
To niestety się obawiam,
Że mamony mi ubędzie,
Co z biznesem moim będzie…?
Zainwestowałam wiele,
W mego życia wielkim dziele,
W nim pokładam swe nadzieje,
Lecz ostatnio źle się dzieje…
Hiena jęczy, ciężko wzdycha...
Ulatuje już z niej pycha,
Lecz się jeszcze nie poddaje
I padlinę znów podaje…
Danie cuchnie... całkiem zgniłe...
Wszystkim zmysłom jest niemiłe,
A nieliczni amatorzy,
Po zjedzeniu - ciężko chorzy…!
Hiena pichci swe potrawy,
Dla pieniędzy oraz sławy,
Bzdury leje hektolitry,
Taki to jej przepis chytry...
Chęci na to nie utraci,
Bo na głupcach się bogaci,
Wnet więc nowe poda danie,
Takie hieny powołanie...
