zanim się zablokuje raport Millera

Zdaniem Komisji,obecny w kabinie załogi w trakcie podejścia końcowego Dowódca Sił

Powietrznych trzykrotnie przekazał swoje obserwacje odnoszące się do wskazań

wysokościomierza barometrycznego,ustawionego na wartość QFE 745 mmHg, Świadczą

o tym jego wypowiedzi komentujące wysokość, wypowiadane przed reakcją nawigatora na

te same wysokości:

•„dwieście pięćdziesiąt metrów” – na wysokości 227 m nad poziomem lotniska

(RW = 269 m) – nawigator powiedział: „dwieście pięćdziesiąt”, przy wysokości 220 m

nad poziomem lotniska (RW = 259 m);

•„sto metrów” – na wysokości 98 m nad poziomem lotniska (RW = 113 m) – nawigator

powiedział „sto”, przy wysokości 90 m nad poziomem lotniska (RW = 103 m);

•„nic nie widać” – na wysokości 63 m nad poziomem lotniska65(RW = 109 m) – chwilę

po tym nawigator powtórzył „sto”, przy wysokości 49 m nad poziomem lotniska

65Wysokość barometryczna 60 metrów jest minimalną wysokością decyzji w podejściach precyzyjnych, najczęściej

wykonywanych przez załogi 36splt.

35/71

(RW = 100 m), pomimo że 6 s wcześniej odczytał 100 m ze wskaźnika RW, przy

wysokości 90 m nad poziomem lotniska (wskazywanej przez wysokościomierz

barometryczny wg QFE).

Przytoczone fakty potwierdzają, żenawigator oraz pozostali członkowie załogi nie

korzystali z wysokościomierzy barometrycznych, wskazujących wysokość w odniesieniu do

poziomu lotniska66.

Zdaniem Komisji, wypowiedzi Dowódcy Sił Powietrznych ograniczyły się jedynie do

podawania wysokości lotu odczytanych z wysokościomierza barometrycznego (250 m, 100 m

oraz 60 m). Nie ingerował bezpośrednio w proces podejmowania decyzji przez dowódcę

statku powietrznego.