Od kilku dni ze spadającym zainteresowaniem śledzę przepychanki pomiędzy partiami nt. dyskusji programowych. Dzisiaj jestem już pewien - do żadnej debaty nie dojdzie, bo po obu stronach jest za duży strach przed ryzykiem i porażką. Jako wyborca czuję się zawiedziony. Jestem co raz bardziej przekonany, że cały ten teatr, przypominający nawiasem mówiąc czasy podwórkowych bitew w piaskownicy, jest obliczony tylko na jedno. Na wzbudzenie skrajnych emocji, które jak bomba zostaną odpalone w dniu wyborów. I ludzie znowu przed pójściem do urn zostawią swoje mózgi w domach.
Cała sytuacja przypomina mi "wojnę okopową" z czasów I WŚ. Politycy umiłowali sobie z góry upatrzone pozycje i obrzucają się wzajemnie gnojem, w nadziei, że w październiku wyborcy oddadzą głos na tego, kto mniej im śmierdzi.
