...od Palikota ginie. A że nastał czas kampanii wyborczej, to i aktywność posła Palikota wzrosła znacznie ponad stan przeciętny. Rosłaby pewnie dalej, ale uwagę od nowego, narodowego bohatera który się Kaczorom i Donaldom nie kłania odciągają takie małostki jak kryzys, H1N1, Kubica, Doda i ładna pogoda połączona z krótkim, jak na początek maja, długim weekendem.
Ponieważ gra toczy się na najwyższych szczeblach show-businessu, jedyną osobą w którą Palikot może uderzyć nie narażając się na utratę prestiżu, jest miłościwie lub mściwie nam panujący Prezydent. Lech Kaczyński. W odcinku dzisiejszym palikociej opery mydlanej dowiedzieliśmy się, że w 1979 roku obecny Prezydent był marksistą! Co za odkrycie! Każdy kto pamięta słowa „Panie Prezesie, melduję wykonanie zadania” zdaje sobie sprawę z dość słabego charakteru Lecha Kaczyńskiego. Ktoś mu kazał, tak zrobił. Jak nie brat, to Saakaszwili, jak nie Bush, to Kamiński z Bielanem. I politologiem w stanie spoczynku Migalskim. To, że w czasach schyłkowego Breżniewa Prezydent pisał pracę doktorską w duchu marksistowskim mnie nie dziwi. Dziwi mnie Palikot – coraz mniej inwencji w tych happeningach. To, co miało być śmieszne ale i odkrywcze staję się oczywistą oczywistością. Szkoda, przecież Prezydent to taki kreatywny temat...
Niestety. Ku wielkiemu rozczarowaniu miłośników naszej scenki politycznej, Prezydent umknął chyłkiem, tym razem kreatywnie wymawiając się chorą mamą. Mamie Prezydenta oczywiście z całego serca życzę szybkiego powrotu do zdrowia. Szczerze i przy założeniu, że informacja o hospitalizacji jest prawdziwa. A co do Prezydenta. Skoro tak przerażający jest pierwszy pajac Najjaśniejszej Rzeczypospolitej i wszelkie dziwy przez niego głoszone, to kto stanie na czele państwa w razie poważnych problemów?
I jeszcze jedno. Na ile czasu Kancelarii Prezydenta wystarczy 3.000 sztuk piór i długopisów? Mam nadzieję że to nie zapas na drugą kadencję ;-)
