BLOG
Hura udało się, chciało by się wykrzyknąć.
Najważniejsze wybory po 1989 roku zostały wygrane przez PO, partię która kojarzy się w pełni z dziedzictwem postsolidarnościowym, a wiec dążeniem do wolności w sferze społecznej i ekonomicznej. PiS niestety takiego wrażenia nigdy nie sprawiło, choć bardzo chciało, wszelkie wysiłki spełzły na niczym. PiS to partia który jest zaprzeczeniem dawnej Solidarności, czyli symbolu walki o honor i uczciwość.
Ciąg do władzy, jej zdobycie i utrzymanie, były silniejsze od elementarnego poczucia przyzwoitości. Bo jak inaczej nazwać populistyczne chwyty z 2005 r. z dziadkiem z Wehrmachtu i opustoszałą lodówką, lub z najnowszej kampanii z Sawicką i służbą zdrowia. Kto mieczem walczy od miecza ginie, chciałoby się rzec, ironią losu stały się podwyżki żywności pod koniec rządów PiS, oczywiście nie zawinione, ale jednak palec boży dla tych którzy grają nie fair.
Kac powyborczy ciągle boli i trwa, upojenie i zaślepienie nieomylnością wodza było tak wielkie, że tydzień po ogłoszeniu wyników wyborów, wciąż głowa boli.
Premier pojechał się wyleczyć, może parę dni urlopu pomoże mu i jego świcie powrócić do rzeczywistości.
Pierwsze jego oznaki już widać, nowymi twarzami PiSu mają być Zalewski i Ujazdowski, Kurski przejdzie do drugiego szeregu.
Tusk chyba nie będzie przepraszać braci, nie zależy mu na gratulacjach prezydenta.
Panna jest wciąż obrażona, ale urok jej marny, więc i nie szkoda.
